Chapter 6 (Annoyed)
1510 Words
Matapos maka-sumbit ng papers at registration form ay agad na natanggap si Katie sa eskwelahan. Bachelor of Science major in Psychology ang kinuha niya, since ito naman ang nasimulan niya sa San Francsico. May mga na-credit sa subject niya at mayroon ding nadagdag since iba ang curriculum ng pilipinas.
Nakaupo siya ngayon sa isang bleacher habang pinapaypay ang folder.
"Nasaan na ba ang bakulaw na 'yon, 'bat ba kasi niya ako iniwan, Aish!" saad niya na halatang nababagot na.
Nilinga niya ang paningin sa paligid, balak niyang hanapin si Primo pero baka mawala siya sa lugar, hindi pa naman niya kabisado ang paaralan. Nang mapagpasyahan niyang tumayo ay tinungo na niya ang parking lot sa labas ng gate at minabuting doon na lang mag-hintay.
"Kainis!" pagdadabog pa niya habang sinisipat ang wrist watch niya. Malapit nang mag-alas kwatro, gusto pa naman niyang mag-pictorial sa may bukirin.
"Hey!" napalingon siya sa boses na iyon.
Agad siyang lumingon, nakita niya si Primo na may dalang mga papel at kung anong supot.
"Alam mo bang kanina pa ako tapos? Saan ka ba nagpunta? You're wasting my time!" pagmiminaldita pa ni Katie kay Primo.
Sumeryoso ang mukha nito at halatang affected. Siguro'y guilty dahil halos kalahating oras itong nawala.
"I just past by some acquiantance," baritonong boses nito na nakatingin sa kaniya. Malamlam ang mata nito na tila nagdamdam sa sinabi niya.
Nakakibit-balikat siya habang nakatingin sa malayo. Halatang ayaw niyang masagi ang malagkit na tingin ni Primo.
"I just took your schedules, your rooms and of course, I assure na doon ka mapupunta sa magaling, I also paid for your locker, your security fee and something I must do just to be sure..you're in good hands." Sabi pa ni Primo na inabot ang mga dalang papel.
Agad na tinanggap ni Katie iyon. Halatang na-guilty sa pagmiminaldita niya kay Primo.
"Here, baka nagugutom ka." Abot pa nito sa supot.
Nang makuha ni Katie ito ay agad niyang tiningnan, isang siopao at isang juice na naka-tetra pack.
"Thanks." Tipid niyang sabi.
"Natagalan ako kasi may dinaanan din akong importanteng kakilala.." he said while beeping the car key. Tumunog iyon saka pa niya binuksan. Dali-dali namang gumilid si Katie habang dala ang supot para makasakay sa kotse, baka iwan pa siya ng bakulaw na 'to.
"Sino 'yong sinasabi mong kakilala? May kaibigan ka pa pala bukod kay Luis?"
He smiled while starting the engine.
"I have a lot of friends, señorita..and I have a lot of enemies also. Pili ka lang kung saan ka r'on." He said while staring the road. Naunsyame ang pagmiminaldita ni Katie, kaya bago pa mag-iba ang ihip ng hangin ay agad na niyang nilantakan ang binigay ni Primo.
"Saan tayo ngayon?" Primo asked Katie while glaring his sight to that mirror infront of them.
"S-sa may b-buk-kid." Ani pa ni Katie habang puno ang bibig sa kinakain.
Naiiling na lamang si Primo sa dalaga, he never expects na ganito pala ito katakaw, hindi halata sa katawan nito na parang walang bahid ng taba. Payat kasi ito at halatang premature sa timbang. Kulang na nga lang ay liparin ito ng hangin. He smiled discreetly. Nakakatuwa rin pala ang bratenelang ito.
"Anong tinitingnan mo riyan?!" pinandilatan pa siya ni Katie na nag-ayos ng mukha habang umiinom ng juice. Naka-straw ito kaya naririnig ni Primo kung paano nito higupin ang laman n'on.
"Baka maisama mo ako sa paghigop." He said in his serious voice.
Nabilaokan si Katie sa sinabing iyon ni Primo, since wala siya sa sarili habang ginagawa ito, naiinis niyang inubos ang juice saka pa mabilis na hinampas ang balikat nito.
"Langya ka! Why you're so epal ba? Kanina pa ako naiinis sa'yo ah!" ani nito na nagkibit-balikat na.
"Wala lang, nakikita ko kasi sa'yo ang kapatid kong si Ada, pareho kayo."
"Na maganda?"
Umiling si Primo.
"Na matalino?"
Umiling ulit si Primo.
"Na matigas ang ulo..suplada at isip-bata." Sabi pa ni Primo kay Katie na halatang natigilan.
"How dare you!" she hissed saka pa iniwas ang tingin kay Primo.
"You're so antipatiko! bastos! mayabang! and barumbado!" nagtunog reklamo at sumbat iyon. But Primo doesn't care at all, nagpatuloy lang siya sa pagmamaneho, mas nasisiyahan siyang asarin ang dalaga.
"Señorita, ilang taon ka na ba?" Primo asked her habang lumiliko sa isang talahiban.
"Why ba?"
"Nothing, I'm just asking."
"Twenty-three."
"Oh, I see.." ani ni Primo na tumango-tango pa.
"Ikaw?" pabalik na tanong ni Katie.
"I'm thirty-two, turning thirty-three." He said calmly.
"Ow, so we have ten years age gap pala." Sabi pa ni Katie na nanatiling nakatitig sa mukha ng binata.
"Are you married?" sabi pa ni Katie na ikina-full brake ni Primo.
"Seriously? Am I old enough for you?"
Tumango si Katie, sabay kibit-balikat ulit. "Kasi...you're very matured, look at your hair, your face, the way you dressed. Even your fashion can tell me your so old na, and of course, the way you treated me, you're like my papa kasi, very tight and dominant. You must be sad, I think. Kulang ka ba sa pagmamahal?" wala sa isip na saad ni Katie na nakataas pa ang kilay.
Natahimik si Primo.
"No I'm not," tipid na saad nito saka pa pinatay ang engine ng sasakyan.
"Where here." He added na nag-buckle off na. Katie seems clueless about she said, kaya nagpatuloy lang ito sa pagbaba at naiwan niya sa loob si Primo.
Primo on his side, was in deep thinking. Tama ba ang narinig niya kay Katie?
Is he matured-looking?
Napahawak siya sa kaniyang balbas sa mukha, napatingin din siya sa salamin at tiningnan ang kaniyang buhok. Maayos naman ito, but he guess, he need more time to pamper himself, matagal na ring hindi siya nakakapagupit at nakapag-shave.
Bumuntung-hininga siya saka pa lumabas. Sinundan niya si Katie sa talampas, naroroon sila ngayon sa lupain ng mga Buenavista. Ang lupain ng kaniyang kababata na si Juan. Naroroon kasi ang pamusong taniman nila ng bulaklak na lily of valley. Iyon ang quality products na negosyo nila, and of course, isa siya sa mga bumibili ng mga bulaklak na iyon. Madalas kasi niya itong ibigay sa mga kapatid niya.
"Hoy! Tara..dali!" narinig pa niyang sigaw ni Katie sa may kalayuan. Hawak-hawak nito ang kaniyang gadget.
Bumuntung-hininga siya at isinilid ang kaniyang palad sa kaniyang bulsa. Nang makalapit ay agad na pinatingnan ni Katie ang larawang nakuha sa kaniyang phone.
"What do you think? Maganda ba?" she said while smiling.
"Ang pangit." Ani nito na rason upang umismid si Katie.
"Okey, then go ahead and take me shots, siguraduhin mong maganda ako ah!" sabi pa nito na ibinigay ang telepono kay Primo.
Walang nagawa si Primo kundi ang kunin iyon at kunan ng larawan si Katie.
"Okey na ba to?" rinig pa niya sa dalaga. Naka-pose ito habang hawak ang mga bulaklak ng lily of the valley.
"Okey, one two.." and he shot.
"Ano ka ba! Hindi pa nga nagti-three! Ulit!" sabi pa ng dalaga na panay pose ng kung anu-ano. Hindi niya alam na kinukunan na pala siya ni Primo ng video. Nakangiti si Primo habang kina-capture ang bawat galaw ni Katie. She is very adorable, napaka-kulit at napaka-maldita, she seems so strong even the truth is napaka-vulnerable nito.
"Nice.." he said while handling the phone.
"Marami na siguro 'yan, akin na." Papalapit na si Katie kay Primo but he held it up high na hindi maabot ni Katie.
"Wait, I'm just finishing it."
"Akin na sabi eh!"
"Teka lang.."
"Isa! Dalawa! Akin na!" sabi pa ni Katie na hinawakan na ang bisig ni Primo. Dahil sa pagkakadikit nila'y hindi namalayan ni Primo ang bato sa kaniyang likuran kaya natalisod siya. Kasabay ng pagkakahiga niya ay ang katawan ni Katie na nakadagan sa kaniyang harapan.
Natigilan sila sa pangayayari. Nabigla at tila na-magnet sa isa't-isa. Nagkatitigan sila, matagal.
"Ah, uhm. I'm..sorry," sabi pa ni Katie na agad tumayo at nagpagpag ng sarili. Halos mabuwal ang puso niya dahil sa sobrang pagkabog n'on. She managed herself.
Marahan namang tumayo si Primo at nagpagpag din.
"Ang gaan mo, nagtataka ako, 'bat ang lakas mong kumain pero kulang ka sa timbang, idagdag mo pa 'yang katawan mo na walang kalaman-laman."
Napahawak si Katie sa kaniyang dibdib.
"Excuse me! Size 34b ako no!" she exclaimed na noo'y inirapan si Primo.
Agad itong nagmartsa papalayo at tinungo ang sasakyan, halatang na-badtrip ito sa sinabi niya. Napakamot siya sa batok, bakit kasi niya nasabi ang salitang 'yon.
"How stupid, Primo!" asik niya sa sarili na noo'y sinundan na si Katie.
For now, he must stay away in trouble. Baka maging mitya pa si Katie sa pagbabago sa sarili niya. Matagal na niyang tinalikuran ang pagiging barumbado niya, pero ba't nagiging barumbado siya kapag kasama ang dalaga.
Does he really hate her attitude or he liked how she defend herself to his attitude?
...itutuloy.
- Writer
