31

1256 Words

31 คล้อยหลังร่างของราชสีห์ รัตนามณีก็สาวเท้าเดินมาหาน้องสาวต่างมารดา ตวาดสั่งเสียงแหลม พร้อมกับใช้นิ้วมือจิ้มไปยังหน้าผากของญาตาวี ผลักเต็มแรงจนศีรษะของน้องสาวแหงนหงาย “นังตา คืนนี้แกเก็บเสื้อผ้าให้เรียบร้อยนะ แล้วพรุ่งนี้ก็ไสหัวไปจากที่นี่ด้วย ตัวจริงอย่างฉันมาแล้ว ตัวสำรองอย่างแกก็ต้องกลับบ้านไป” คำสั่งของผู้เป็นพี่สาว นำพาความร้าวรานสู่หัวใจดวงน้อยๆ แสนชอกช้ำของญาตาวีในทันทีทันใด เข็มนับพันยามทิ่มแทงหัวใจในคราเดียวกัน ยังมีความเจ็บปวดน้อยกว่าวินาทีนี้ วินาทีที่รู้ว่าตนเองไม่มีหน้าที่รับใช้ราชสีห์บนเตียงอีกต่อไป มันเป็นความปวดร้าวที่แทรกลึกไปถึงแก่นความรู้สึก เป็นความรู้สึกที่ไม่น่าจะเกิดขึ้น เพราะเธอไม่ปรารถนาจะมารับตำแหน่งนี้ตั้งแต่ต้นแล้ว แต่เหตุใดยามที่รู้ว่า ตนเองหมดภาระหน้าที่อันแสนอดสู ความดีใจไม่ก่อเกิด เธอพานพบเพียงความเสียใจที่ซอกซอนไปทั่วดวงใจ ญาตาวีต้องรู้สึกดีใจที่ได้ร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD