17

2635 Words

“แต่คุณตาไม่บอกผมเลย เรื่องที่ฐิตตาท้อง” “ก็หมอไม่ได้ถามผมนี่” “อะ...อ้าว” คราวนี้กลายเป็นภวินท์เองที่พูดอะไรไม่ออก หน้าเหวอทันที ภวินท์คิดมาโดยตลอดว่าตนเข้าทางตาโชติได้อย่างสนิทใจแล้ว แต่ที่ไหนได้ เป็นเขาเองที่เสียรู้ชายตรงหน้า ตามเกมอีกฝ่ายไม่เคยทัน ถูกหลอกใช้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า  เรื่องเปิดโรงพยาบาลผู้สูงอายุก็ตาโชติเองที่เป็นต้นคิด เรื่องสมุนไพรสูตรของแกนั่นอีก ท่านก็บอกให้เขาช่วยดำเนินการให้ แล้วก็แว่วเสียงอีกฝ่ายเอ่ยขัดความคิดของตัวเอง “หมอลองนึกดูนะว่าหมอเคยถามผมเรื่องนี้ไหม” ใช่ เขาไม่เคยถาม เพราะเขาคาดไม่ถึงว่าฐิตตาจะท้อง หรือก็คิดเข้าข้างตัวเองไปไกลว่าหากว่าฐิตตาท้อง เธอน่าจะต้องบอกเขา การตั้งครรภ์ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เลย แต่ก็ลืมไปเสียสิ้นว่าคนอย่างฐิตตามีอคติกับเขา ต่อให้เธอท้องก็คงไม่คิดบอกกัน ตาโชติมองชายคู่สนทนาตรงหน้า แล้วว่าต่อราวกับตัวเองสิ้นไร้หนทางจริงๆ “อีกอย่าง ยัยห

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD