"ไว้จบคลาสเจอกัน เดี๋ยวฉันไปรอที่รถพี่ละกัน"
"อื้อ" ผมตอบรับสั้นๆ รถผม เธอก็คงจะรู้ เพราะเธอมีโอกาสได้นั่งรถผมแล้วหลายครั้ง ครั้งแรก ก็ตอนที่หวังดี พาออกมาจากผับ ส่วนครั้งที่สอง ก็พาไปที่คอนโดของผมเพื่อรอแม่ผม ส่วนครั้งที่สาม ก็ตอนที่แม่ผมรบเร้าให้ไปรับเธอมากินข้าว พอเข้าใจแบบนั้น ผมก็ไม่คิดจะถามอะไรให้มันมากความ
คุยกันแค่นั้น ยัยนั่นก็แยกตัวออกไป โดยที่ไอ้เจ้าบาส วิ่งเข้ามาแย่งพื้นที่ข้างตัวผมทันทีเช่นกัน
"ไอ้หลาม คนนั้นเหรอวะ ที่มึงไปแรดด้วย"
"ช่วยพูดให้มันดีๆ" ผมเลือกที่จะส่ายหน้าไปมา ขวางหูขวางตากับคำพูดของเพื่อนชะมัดเลย
"เออๆ งัั้นมึงก็สรุปสักทีสิ ตกลงที่เล่าให้ฟัง คนนี้เหรอวะ"
"อื้อ ชื่อน้ำหวาน อยู่ปีสอง ไม่มีอะไรหรอก คงไม่มีใครคิดที่จะจับใครทั้งนั้น" จากที่ประเมินสถานการณ์ หากยัยนั่นคิดจะจับผมจริงๆ เธอโวยวาย เธอทำมากกว่านี้แล้วแหละ ก็อย่างว่า ตามที่ผมเห็น ต่างฝ่ายต่างไม่มีสต
