“แล้วพี่ดินมาทำงานที่นี่นานหรือยังคะ” หญิงสาวชวนเปลี่ยนเรื่องคุย เมื่อเห็นสีหน้าของหนุ่มรุ่นพี่ไม่ค่อยดีเท่าไรนัก
“ตั้งแต่เรียนจบเมื่อสามปีที่แล้วล่ะ อยู่ที่นี่สบายใจดี ผู้คนก็น่ารัก เป็นกันเอง แล้ว
นี่ขวัญมาเป็นแม่บ้านเฉยๆเหรอ” เพียงขวัญพยักหน้ารับ ก็เธอไม่มีอะไรทำนอกจากงานบ้านนี่นา อย่างนี้ก็ต้องเรียกว่าแม่บ้านนั่นแหละถูกแล้ว
“พี่ขวัญโชคดีจังเลยนะคะ ได้เป็นภรรยาพี่เหม ผู้ชายที่หญิงครึ่งค่อนจังหวัดอยากแต่งงานด้วยมากที่สุด” เพียงขวัญยิ้มแหยๆ พานคิดไปถึงหน้าคนที่เป็นที่หมายปองของผู้หญิงครึ่งค่อนจังหวัด แล้วเผลอทำปากยื่น ปากร้ายขนาดนั้น ดุก็ดุจะตาย ยังมีคนอยากได้อีกเหรอเนี่ย
เสียงเพลงเรียกเข้าโทรศัพท์ของเด็กสาวดังขึ้น แก้วใจจึงขอตัวเดินไปรับโทรศัพท์ด้านนอก เด็กสาวกลับเข้ามาด้วยใบหน้างอง้ำ
“พี่ดินแก้วจะกลับบ้านแล้วนะ พ่อโทรมาตาม”
“อือๆ กลับไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวพี่รอคุณเหมเอง ขอบใจมากนะแก้ว
