บทที่ 4 ระทวย 1

1206 Words

ใหญ่กัดฟันกรามแน่นเมื่อได้ยินคำเปรียบอายุของเธอและตนเองอีกครั้ง เท้าใหญ่ย่างสามขุมก้าวยาวๆ ไปประชิดร่างน้อยจนเธอชนกับขอบเตียงเซเสียหลักล้มลงไปกับเตียงนุ่ม แล้วตัวหมอหนุ่มก็ฉวยโอกาสจังหวะครั้งนี้โถมกายใหญ่ลงไปทาบทับร่างน้อย พร้อมสองมือใหญ่รวบข้อมือเล็กรวบขึ้นไปกดไว้เหนือหัว “มะ...ไม่นะคะพี่หมอใหญ่ วิดวิ้วไม่ต้องการอะไรแบบนี้” เธอดิ้นขัดขืนและส่ายหน้าปฏิเสธ แต่ก็เห็นเพียงยิ้มมุมปากของบุรุษเหนือร่างเท่านั้น “ก็ไหนบอกอยากแต่งงาน เนี่ยยังไงล่ะ พี่กำลังจะทำให้เราสมหวังไม่ดีใจเหรอคนสวย” เขาโน้มหน้าหล่อลงมากระซิบข้างหูน้องน้อย มืออีกข้างเลื่อนมาลูบไล้แก้มนวลเนียน “ไม่นะคะ วิดวิ้วไม่ได้ต้องการอะไรแบบนี้ วิดวิ้วไม่...อะ! อื้อ!” แล้วเสียงเล็กก็ถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ เมื่อปากหนาทาบทับบดจูบเอาแต่ใจ เรียวลิ้นสากสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากเล็กหอมหวาน ควานหาความหวานในปากน้อย มือใหญ่ลูบไล้ต้นคอระหง เลื่อนไ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD