ตอนที่1
805 Words
Intro
มินนี่
ในยามค่ำคืนที่สุดแสนจะเงียบสงัด นาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืน หลายคนอาจจะนอนหลับอยู่บนเตียงที่สุดแสนนุ่มสบาย แต่ผู้หญิงหน้าตาสะสวยคนหนึ่ง ชื่อของเธอคือมินนี่หรือเรียกสั้นๆ ว่ามีน นักศึกษาชั้นปีที่สองคณะบริหารธุรกิจ กำลัง....
"อื้อออ อ๊าา อุ่วว"
พั่บ พั่บ พั่บ
"อ๊าาาส์ ซิ๊ดด อื้ม"
"อะ อ๊า อ๊า อึ อื้อ อื้อ อ๊าาาส์"
เธอขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงด้วยท่าทางหงุดหงิด ก่อนจะเดินไปที่ระเบียงของห้องพร้อมกับสูดหายใจเข้าลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้
"พวกคุณมึงจะเอากันดังไปไหนค่ะ! คนจะหลับจะนอน! "
เสียงหวานของเธอตอนนี้ตะโกนออกไปยังห้องข้างๆ ที่ส่งเสียงนั้นข้ามห้องมาอย่างไม่เกรงใจ ต้องเจอกับเหตุการณ์นี้ทุกวัน แก้ปัญหามันทุกวิธี ตั้งแต่แปะกระดาษเตือนหน้าประตู เคาะห้องด้วยความโมโห ฟ้องป้าหอ แต่คนพวกนั้นก็ยังไม่เกรงใจ
หรือเพราะหอนี้มันห่วยแตกขนาดคนเอากันยังดังทะลุห้อง นี่ถ้าเธอตดหรืออึในห้องน้ำไม่ดังข้ามไปสามสี่ห้องเลยเหรอ
มินนี่พูดจบกระเดินฟึดฟัดเข้ามาในห้องและทิ้งตัวลงนอนอีกครั้งอย่างเหนื่อยใจ เธอจะไม่ทนอีกต่อไปแล้ว พรุ่งนี้ต้องย้ายหอ ไม่สนมันแล้วค่าประกันอะไรนั่น อยู่ไปก็เสียสุขภาพจิตเปล่าๆ
เช้าวันต่อมา
"ป้าคะ ขอย้ายออกค่ะ ภายในอาทิตย์นี้"
"ทำไมล่ะคะหนูมีน เพิ่งจะเข้ามาอยู่ไม่ถึงสามเดือนเองนะคะ" ป้าหอที่หน้าตาเหี่ยวย่นเพราะเครียดกับการเก็บค่าหอที่ทวงเท่าไหร่ก็ไม่จ่ายเอ่ยถามอย่างสงสัย
ตีเนียนจังเลยนะทั้งที่ก็บ่นไปหลายครั้งแล้วไม่เคยจัดการ
"ป้าน่าจะรู้ค่ะ เพราะมีนบอกไปแล้วหลายครั้ง แต่ไม่ต้องกังวลค่ะมีนไม่มีปัญหาเรื่องเงินประกัน" พูดจบเธอก็เดินขึ้นไปโดยไม่สนใจ
"น่าเบื่อจริงๆ เลย ต้องเหนื่อยหาหอพักใหม่อีกแล้วใช่มั้ยฉัน"
นี่มันครั้งที่สี่ที่ต้องย้ายหอทั้งที่เพิ่งเรียนปีสองเองนะมินนี่!
แบทเทิล
สาวคนที่1 : พี่แบททำอะไรอยู่คะ (อ่านไม่ตอบ)
สาวคนที่2 : ว่างคุยกับเบลมั้ยคะ (ไม่อ่าน)
สาวคนที่3 : หยิ่งจัง ไม่ตอบเลย (อ่านไม่ตอบ)
สาวคนที่4 : ทักค่ะ (ไม่อ่าน)
คนที่นั่งอยู่บนโซฟาถึงกับส่ายหัวอย่างรำคาญเพราะข้อความที่เด้งเข้ามาไม่หยุด หลังจากที่เพื่อนตัวดีแอบเอารูปของตัวเองไปลงเพจอะไรซักอย่าง จนมีแต่คนทักมาหาเป็นร้อย ทั้้งผู้หญิง กระเทย เกย์ จนรู้สึกว่าตัวเองเริ่มใช้ชีวิตไม่เป็นปกติอีกต่อไป
ทั้งที่จริงแล้วเขาไม่ชอบวุ่นวายกับใคร ถ้าเหงาเมื่อไหร่ก็จะมีคุยกับคนนั้นคนนี้บ้างแต่ก็ไม่เคยได้จริงจังกับใครซักที เพราะเขายังไม่อยากปวดหัวกับเรื่องพวกนี้เท่าไหร่
แค่เรื่องเรียนก็น่าปวดหัวพอแล้ว
อีกอย่างยังไม่มีใครที่เขาอยากจะคบด้วยเลยซักคน ผู้หญิงก็เหมือนกันหมด
"ฮ่าๆ ดังแล้วว่ะมึง" เสียงของเพื่อนที่เพิ่งจะเข้ามาในห้องของตัวเองหัวเราะลั่นเมื่อกดเข้าไปดูเพจที่ว่านั้น จนคนที่เจอปัญหาต้องมองด้วยสายตารำคาญ
"เพราะไอ้เหี้ยทอร์ กูจะไม่เอามันไว้" เขาพูดแล้วขมวดคิ้วยุ่ง จนเพื่อนสนิทต้องแอบขำออกมา
แบทเทิล หนุ่มสุดหล่อที่ไม่ชอบเปิดเผยตัวตนกับสังคม และเพื่อนสนิทที่แสบมากสองคนคือทอร์ และเควินที่นั่งอยู่ในห้องของเขาตอนนี้ ทั้งสามคนอยู่คณะวิศวะ ปี3 ที่ถูกจัดอยู่ในกลุ่มผู้ชายสิบอันดับที่หน้าตาดีที่สุดของคณะ
ทั้งที่นิสัยใจคอไม่เหมือนกันแต่กลับมาเพื่อนสนิทกันได้
แบทเทิล : ผู้ชายที่ชอบเก็บตัว ไม่ค่อยพูด แสดงความรู้สึกทางสายตา
เควิน : ผู้ชายแสนดีสำหรับสาวๆ แต่ซ่อนคมเล็บที่อันตราย
ทอร์ : ผู้ชายขี้เล่น อารมณ์ดี ที่เอาแต่ใจ
"เอาน่า มึงจะได้เจอสาวเยอะๆ ไง จะได้ไม่เหงา" เควินพูดขึ้นอีกครั้งแล้วยิ้มอย่างกวนๆ ที่เห็นเพื่อนตัวเองอยู่ไม่สุข
"กูไม่ต้องการ! "
-------------------------------
Secret L. : เฮลโล่ววววว แบทเทิลของป้ามาแล้ว เรื่องนี้เป็นรุ่นลูกของทอส&พิมพ์ฝัน ในเรื่อง My son พยานรักยัยเลขาค่ะ ใครยังไม่ได้อ่านไปตามอ่านกันโลด
โถ่ ทำไมแบทเทิลผู้น่ารักถึงกลายเป็นผู้ชายเย็นชาไปได้
- Writer
