ขยี้เธอให้แหลกลาญ

ตอนที่ 1

หญิงสาวในชุดนักศึกษาเดินออกมาจากห้องของตนเองด้วยหน้าตาที่ไม่สดชื่นสักเท่าไหร่นัก พอเดินผ่านห้องหนึ่งที่อยู่ติดกันเธอกลับหยุดมองเล็กน้อยก่อนที่จะผ่านมันไปแล้วเดินลงมาด้านล่าง

“ให้ตายเถอะ ตาแก่นั้นลากผู้หญิงมานอนด้วยอีกแล้ว” หญิงสาวสบถอย่างไม่ชอบใจเท่าไหร่ เกลียดตัวเองนักที่ต้องมานั่งทำตัวเป็นคนโรคจิต ตาแก่นั่นจะเอากับใครแล้วเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย ‘ตาแก่’ ใช่แล้ว มันเป็นสรรพนามที่เธอใช้เรียกผู้ปกครองของเธอลับหลัง

มันจะไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลยถ้าเขาจะไม่ลากผู้หญิงเข้าบ้านแล้วต้องจำเพาะเจาะจงมาทำกิจกามสวาทที่ห้องติดกับเธอ ห้องตัวเองก็มีทำไมไม่ไปทำกันที่นั่น เพราะทั้งเสียงทั้งเอฟเฟ็กต์ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นเสียงครวญคราง เสียงเตียงลั่น เสียงเนื้อกระทบกัน เธอได้ยินมันอย่างชัดเจน และมันทำให้เธอหลับไม่ลง แต่ความจริงแล้วเธอเอาหูไปแนบกำแพงเองต่างหาก

“เฮ้อ...” เสียงถอนหายใจยาวยืดถูกพ่นออกมา มันไม่เกี่ยวกับเธอ ถ้าเธอไม่เพียงแต่จะแอบมีใจให้เขามาเนิ่นนานแต่ไม่สามารถเปิดเผยความรู้สึกออกไปได้ และคนอย่างเขาหรือจะหันมามองเด็กในปกครองอย่างเธอ ในเมื่อรอบตัวเขามีผู้หญิงมากมายไม่เคยขาด

ขณะที่หญิงสาวร่างเล็กแต่ส่วนอื่นกลับไม่เล็กตามกำลังเดินมา ดวงตาคมปลาบก็จับจ้องเธอไม่วางตา เพียงแค่เห็นยัยเด็กนี่ก็ทำให้เลือดในกายเขาสูบฉีดแล้วไปกองรวมกันอยู่ตรงหว่างขา แล้วนี่เจ้าหล่อนจะไปเรียนหรือไปขายตัวกันแน่ ไอ้เสื้อรัดติ้วจนเห็นอกอวบล้นทะลัก กับกระโปรงสั้นกุดผ่าข้างที่เผยให้เห็นต้นขาขาวเนียนนั่นอีก ล่อเสือล่อตะเข้นัก มันน่าจับล่อสักยกสองยกก่อนออกจากบ้านเสียจริง

“จี๊ดเธอกำลังจะไปไหน” เสียงทุ้มกร้าวทรงพลังเอ่ยเรียกคนที่ทำท่าจะเดินผ่านห้องรับประทานอาหารไป ทำให้จี๊ดหรือจิรัชยาต้องหยุดแล้วหันกลับไปเผชิญหน้ากับคนที่เธอไม่อยากมองหน้าที่สุดในตอนนี้ เมื่อก่อนเขาแสนดี แต่ตอนนี้กลับต่างกันลิบลับจนเธอแทบจะหมดความนับถือ

ที่จริงเป็นเพราะเธอเห็นเขานั่งอยู่เธอจึงคิดว่าจะไปฝากท้องสำหรับมื้อเช้าที่มหาวิทยาลัย เธอไม่อยากเห็นหน้าเขาตอนนี้หลังจากที่ต้องทนฟังบทสวาทของเขากับใครก็ไม่รู้มาทั้งคืน เธอควรจะชินกับมันได้แล้ว ตั้งแต่ที่มารดาเขาเสียเขาก็ลากผู้หญิงมานอนไม่ซ้ำหน้า บางครั้งถึงกับทำอะไรกันกลางบ้านเลยก็มี บัดสีบัดเถลิงที่สุดตาแก่หน้าไม่อาย

“จี๊ดจะไปมหาลัยค่ะ” เธอตอบแล้วทำท่าจะเดินออกไปอีกครั้ง แต่เสียงแข็งกร้าวกลับเรียกเธอไว้

“มากินข้าวก่อน” ผู้ปกครองจอมเข้มเอ่ยแกมสั่ง

“จี๊ดไม่หิว” ความจริงแล้วเธอไม่อยากอยู่กับเขามากกว่า ในหัวมันนึกจินตนาการแต่ภาพที่เขากำลังร่วมรักกับผู้หญิงอื่น ทำให้ในอกรู้สึกเหมือนมีเสี้ยนเล็ก ๆ ตำอยู่ เจ็บ ๆ แสบ ๆ ช่างน่ารำคาญ

“ฉันสั่งให้เธอมากินข้าว จะมาหรือไม่มา” คราวนี้เขาใช้เสียงที่เข้มกว่าเดิมออกคำสั่ง นี่ก็อีกจะวางอำนาจอะไรกันนักหนา ตั้งแต่คุณท่านเสียเขาชักจะเข้มงวดและทำตัวห่างเหินกับเธอขึ้นทุกวัน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร แต่ก่อนเขาออกจะใจดีกับเธอด้วยซ้ำ หรือว่าแท้จริงแล้วตอนนั้นที่เขาดีกับเธอเป็นเพราะไม่อยากให้แม่ของเขาไม่สบายใจกันแน่ และนี่ต่างหากล่ะคือตัวตนที่แท้จริง เธอเก็บความสงสัยไว้ในใจถึงความเปลี่ยนแปลงของผู้ปกครองหนุ่มที่เธอแอบมีใจแต่ขณะเดียวกันก็เอือมระอากับพฤติกรรมมั่วไม่เลิกที่เธอได้รับรู้

“ไม่ค่ะ” เธอปฏิเสธแล้วเดินฉับออกไปโดยไม่สนใจอารมณ์อัน

กรุ่นโกรธที่แทบจะจับเธอมาฟาดสักทีสองที แต่เขาไม่คิดฟาดเธอด้วยมือหรอก อย่างเธอน่ะต้องถูกฟาดด้วยอย่างอื่น... นัยน์ตาเข้มทอประกายลึกล้ำมองตามร่างสะโอดสะองที่ก้าวฉับ ๆ ออกไป

เด็กบ้านี่นับวันจะพูดไม่ฟัง ไม่มีใครจะรู้ดีไปเท่าเขา ไม่ว่าเขาจะนอนดึกหรือเช้าแค่ไหน ไม่ว่าเขาจะเสียพลังงานไปกับกิจกรรมยามค่ำคืน แต่เขาก็ต้องพาตัวเองให้ลุกขึ้นมาให้ได้เพื่อที่จะทันร่วมรับประทานอาหารมื้อเช้ากับเธอ มันเป็นกฎที่เขาเคยตั้งไว้ว่าอาหารมื้อเช้านั้นสำคัญดังนั้นเธอจะต้องรับประทานมื้อเช้าร่วมกับเขาทุกวัน แต่ที่จริงเขาเพียงใช้มันเป็นข้ออ้างเพื่อให้ได้ใช้เวลาสักเล็กน้อยกับเด็กสาวที่นับวันยิ่งแสนดื้อรั้นนี้ขึ้นไปทุกที และทำให้ความอดทนของเขาจวนจะหมดลงอยู่รอมร่อ และวันนั้นทั้งวันความหงุดหงิดได้กัดกินชายหนุ่มจนไม่เป็นอันทำการทำงาน

จิรัชยาเป็นเด็กที่แม่ของเขาอุปการะไว้ แต่ท่านมาด่วนจากไปเสียก่อน ทำให้ความรับผิดชอบดูแลจึงตกมาเป็นหน้าที่ของเขา แม้จะขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ปกครอง แต่เขาคิดอยากจะงาบเด็กในปกครองของตัวเองอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนเจ้าหล่อนอายุได้สิบห้า ยัยเด็กผมเปียที่ติดเขาแจครั้นแตกเนื้อสาวก็ทำให้ใจหนุ่มเกิดหวั่นไหวราวกับตาแก่โรคจิต เขาที่เห็นความเปลี่ยนแปลงจากหน้าอกไม้กระดานมาเป็นส้มโอสองลูก เอวที่เริ่มคอด สะโพกที่เริ่มผาย ทำให้จู่ ๆ ก็นึกอยากครอบครองความสาวใสของเจ้าหล่อน เขาเก็บซ่อนความปรารถนาอันดำมืดนี้ไว้กับตัวมาตลอดและคอยเฝ้าจับตามองไม่ให้ของที่สมควรเป็นของเขาถูกหมาคาบไปกินตัดหน้าเสียก่อน ดังนั้นเขาจึงต้องสวมหน้ากากผู้ปกครองที่แสนเข้มงวดเพื่อกันตัวเองและเพื่อที่จะได้จับเจ้าหล่อนกินในเวลาที่เหมาะสม จิรัชยาต้องเป็นของเขา ของเทวาผู้นี้เพียงคนเดียวเท่านั้น