ตอนที่ 2

823 Words
ภายในสถานบันเทิงชื่อดังที่โต๊ะตัวหนึ่งมีสองสาวสวย คนหนึ่งดูงามอ่อนหวานแต่ความจริงแล้วรูปลักษณ์ภายนอกเป็นสิ่งที่หลอกตา ส่วนอีกคนงามเย้ายวนที่พอใครเห็นก็ทำให้จินตนาการถึงเรื่องอย่างว่าได้ง่าย ๆ ประมาณว่าแค่เห็นก็มีอารมณ์ ทั้งคู่นั่งดื่มไปคุยไปพร้อมกับไหวโยกไปตามจังหวะเพลงที่ถูกเปิดขึ้น “เป็นอะไรไปยัยจี๊ด มีปัญหากับผู้ปกครองของเธออีกรึไง” วิกานดาเอ่ยถามเพื่อนสนิทที่นั่งดื่มแต่คิ้วเรียวสวยกลับขมวดมุ่นไม่เหมาะกับบรรยากาศโดยรอบที่ผู้คนต่างมาหาความสำราญปลดปล่อยเอาเสียเลย “ไม่มีอะไร ฉันก็แค่เบื่อน่ะ ฉันอยากจะออกจากบ้านหลังนั้นเต็มทีแล้ว” จิรัชยาตอบอย่างเบื่อหน่ายแต่ใจกลับนึกไปถึงใบหน้าหล่อเหลาของผู้ปกครอง แล้วก็ต้องหงุดหงิดเมื่อนึกถึงกิจกรรมยามค่ำคืนที่เขาทำกับผู้หญิงอื่นอยู่ในห้องข้าง ๆ ของเธอแทบจะทุกคืน “เอาน่า ทนอีกสักไม่ถึงปี” วิกานดาเอ่ยปลอบเพื่อน “เฮ้อ... เบื่อจริง” พูดเสร็จก็ยกแก้วในมือขึ้นดื่ม ความจริงแล้วเธอเบื่อหรือเธอแค่อิจฉากันแน่นะยัยจี๊ดเอ๊ย เธอจะย้ายออกไปอยู่ที่อื่นก็ได้ แต่เธอไม่อยากขัดเจตนารมณ์ของคุณท่านที่มีพระคุณชุบเลี้ยง อีกทั้งผู้ปกครองของเธอก็ทำหน้าที่ได้ดีเหลือเกิน เธอเคยเกริ่นกับเขาตอนเข้ามหาวิทยาลัยว่าจะไปหาที่พักใกล้กับมหาวิทยาลัยเพื่อที่จะได้สะดวกเดินทาง แต่เขากลับซื้อรถให้เธอแทน และเมื่อไรที่เธอพูดคุยกับเขาเรื่องย้ายออกไปอยู่ข้างนอก เขาก็จะยกความรับผิดชอบและคำสั่งเสียของมารดาตัวเองขึ้นมาทุกครั้ง ดังนั้นเธอจึงได้แต่ก้มหน้าก้มตาทน แต่เธอไม่อาจปฏิเสธอีกเหตุผลหนึ่งได้คือเธออยากอยู่ใกล้เขา แต่ในสายตาเขากลับไม่เคยเหลียวแลเด็กกะโปโลอย่างเธอเลย เธออุตส่าห์ปรับเปลี่ยนตัวเองให้ตรงกับรสนิยมของเขา หวังลึก ๆ ว่าเขาอาจจะหันมามองเธอบ้าง แต่เจอหน้ากันทีไรก็เอาแต่ตีหน้ายักษใส่ คุณเทวาคนเก่าของเธอคงตายไปพร้อมกับคุณท่านแล้วละมั้ง เหลือไว้แต่ตาแก่จอมหื่นที่กินผู้หญิงไม่เลือก “เฮ้อ…” เธอถอนหายใจออกมาอีกครั้ง คิดว่าเมื่อถึงวันหนึ่งเธอก็ต้องไปจากบ้านหลังนั้นอยู่ดี ไม่ใช่ว่าความเป็นอยู่ของเธอนั้นแร้นแค้น ตรงกันข้ามเธอมีทุกสิ่งทุกอย่างมีรถขับมีเงินใช้จ่ายที่มากกว่าคนทำงานหาได้ทั้งเดือนเสียอีก แต่มันจะเป็นเพราะความอดทนของเธอได้สิ้นสุดลงและไม่อาจต้องทนอยู่ร่วมบ้านกับเขา ทนนอนฟังเขาทำกิจกรรมสวาทยามค่ำคืนได้กับใครต่อใครได้ “ไปแดนซ์กันดีกว่าวิ” จิรัชยาตัดสินใจวางเรื่องรำคาญใจลงแล้วชวนเพื่อนสนิทลงไปเต้นที่กลางฟลอร์ ท่ามกลางนักเที่ยวมากมายแต่สองสาวกลับโดดเด่นสะดุดตา ทำให้บรรดาเหล่าชายนักเที่ยวต่างถือโอกาสชวนเธอเต้นออกสเต็ป บ้างทำเป็นเนียนฉวยโอกาสแตะเนื้อต้องตัว แต่พวกเธอกลับไม่ใส่ใจแถมยิ่งรู้ยังจะยิ่งโชว์ลีลายั่วยวนซ้ำไปอีก และสิ่งเหล่านี้ล้วนอยู่ในสายตาคู่คมที่กำลังมองมาจากห้อง วีไอพีทั้งสิ้น มือแกร่งกำแก้วเหล้าจนเห็นเส้นเลือดปูดโปนทำเอาแก้วแทบแหลกละเอียดคามือ แต่เหนืออื่นใดในดวงตาที่หรี่ลงของเขากลับลุกโชนไปด้วยไฟแห่งโทสะที่พร้อมจะแผดเผาทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า และสิ่งที่กำลังจะถูกเขาแผดเผาเห็นจะไม่พ้นหญิงสาวที่กำลังเพลิดเพลินออกลีลาอยู่ที่กลางฟลอร์โดยมีบรรดานักเที่ยวหนุ่มล้อมหน้าล้อมหลังอยู่ตรงนั้น จู่ ๆ ข้อมือเล็กก็ถูกคว้าหมับแล้วฉุดลากเดินออกไปโดยไม่ทันตั้งตัว จิรัชยาตกใจจึงหันกลับไปมองเห็นว่าเป็นชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ที่ใบหน้าหล่อเหลาแต่กลับถมึงทึงราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ใจหนึ่งนึกโล่งใจ แต่ความไม่ยินยอมกลับมีมากกว่า “ปล่อยจี๊ดนะ” เธอร้องบอกและพยายามสะบัดข้อมือให้หลุดจากคีมเหล็กนั่นแต่ชายหนุ่มไม่ฟัง ยังคงฉุดกระชากลากถูหญิงสาวออกไปจนได้ วิกานดาในตอนแรกก็ตกใจ แต่พอเห็นใบหน้าคนที่อยู่ดี ๆ ก็มาฉุดเพื่อนสาวออกไปแล้วก็ได้แต่จำต้องวางเฉย แม้เธอจะเป็นห่วงแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เขาเป็นผู้ปกครองจอมเข้มงวดของเพื่อนเธอนั่นเอง
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD