ตอนที่ 8

2731 Words

“หึ” เทวาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเขาเป็นอะไรไป เดิมเคยตั้งใจที่จะร่วมรักกับหญิงสาวอย่างทะนุถนอม และมอบประสบการณ์รักที่ดีที่สุดให้กับเธอ แต่พออยู่ใกล้กับเธอเขากลับควบคุมตัวเองไม่ได้เลยสักครั้ง หน้ากากสุภาพบุรุษ หรือหน้ากากผู้ปกครองอันแสนเข้มงวดถูกฉีกออกจนต้องเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงออกมา เขาคือซาตานร้ายที่คอยแต่จะบดขยี้ทำลายเธอให้แหลกลาญ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าค่ำคืนนั้นเขากระทำกับเธอราวกับสัตว์ป่าเพศผู้ที่สมสู่กับสัตว์ตัวเมีย แต่นั่นแหละ... เขาควบคุมตัวเองไม่ได้เพราะความต้องการเธอแทบคลั่งที่ถูกกดเก็บมานานหลายปี การกระโจนจ้วงเข้าออกในร่างของเธอทำให้เขารู้สึกถึงการแสดงความเป็นเจ้าของ ยิ่งรู้ว่าตนเองได้เป็นคนแรกก็ยิ่งฮึกเหิมต้องการตีตราจองฝังรอยรักประกาศว่าเธอเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว ชายหนุ่มผละตัวลุกขึ้นมา เขาทำการปลดกางเกงสแล็กส์เนื้อดีพร้อมกับรูดกางเกงในให้ลงมากองอยู่ที่ข้อเท้า จิรัชยาดวงตาเบิกโพลงหวาดหวั่นกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า “อมมันเดี๋ยวนี้” เสียงห้าวเอ่ยสั่งพร้อมกับจ่อแท่งลำยักษ์ไปที่หน้าของเธอ จิรัชยาได้แต่เบือนหน้าหนี เกิดมาเธอก็เพิ่งเคยเห็นของจริงชัด ๆ และของจริงครั้งแรกที่เธอเห็นก็ขนาดไม่ธรรมดา จนตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าค่ำคืนนั้นทำไมเธอถึงเจ็บเจียนตาย “เธอจะอมหรือจะให้ฉันใส่มันเข้าไปในตัวเธอแทน” เขากดจ่อท่อนเอ็นร้อนมาที่ริมฝีปากอวบอิ่มแล้วถูไถลงบนกลีบปากนุ่ม จิรัชยาพยายามขยับหน้าหนีแต่ถูกมือแกร่งล็อกคอไว้ กลิ่นของบุรุษเพศทำใจของจิรัชยาเต้นแรง หวาดกลัวระคนตื่นเต้นปะปนกัน ใจของเธอสั่นไหวอย่างห้ามไม่อยู่ น้ำตาจวนเจียนจะไหลอยู่รอมร่อ “จี๊ด” เสียงหนัก ๆ เอ่ยเตือน ไม่ว่าอย่างไรวันนี้เขาต้องปลดปล่อย เพราะเขาอัดอั้นมาถึงสามวันเต็มแล้ว เธอรู้ว่าเขาทำได้จริงแน่ ปากน้อยจึงค่อย ๆ เผยอออกเพื่อรับสิ่งที่ทำร้ายเธอเข้าไป แต่ดูเหมือนจะไม่ทันใจชายหนุ่ม เขาดันแท่งลำร้อนเข้ามาพรวดเดียวจนคับแน่นปากของเธอไปหมด “อ๊อก” ท่อนลำของเขาทั้งใหญ่และยาวจนมันทะลวงลึกเข้าไปถึงคอหอยจนเธอสำลักและแทบหายใจไม่ออก ความร้อนจากอุ้งปากทำให้เทวารู้สึกดีเป็นบ้า ภาพที่เธอกินไอติมตอนอายุสิบห้าอย่างไร้เดียงสาตอนนั้นยังจำติดตาไม่รู้ลืม เขาเองที่พอเห็นแล้วกลับนึกจินตนาการไปว่าถ้าเด็กสาวกินเขาแบบไอติมแท่งนั้นจะแล้วจะเป็นอย่างไร มันเป็นด้านมืดที่เขาซุกซ่อนเก็บงำอย่างมิดชิด “อา... กินมันสิจี๊ด” ชายหนุ่มครางสั่งอย่างพึงใจพร้อมกับขยับโยกแก่นกายเข้าออกอุ้งปากสาวเบา ๆ เพื่อเป็นการกระตุ้น “ฉะ... ฉันทำไม่เป็น” เธอเอ่ยบอกเมื่อเขาชักท่อนลำออกมา “กินเหมือนกับที่เธอกินไอติมยังไงละจี๊ด” ชายหนุ่มใจดีแนะนำให้แล้วนำท่อนลำไปถูไถที่ริมฝีปากอิ่มอีกครั้งเพื่อกระตุ้น “ฉะ... ฉัน...” “เร็ว ๆ สิจี๊ด หรือเธอจะให้ฉันเปลี่ยนใจ” ชายหนุ่มเร่งเร้าพร้อมข่มขู่ จิรัชยาแทบจะร้องไห้ หวาดกลัวเขาจับใจ เธอยังจำความรู้สึกเหมือนกับตกนรกทั้งเป็นตอนที่เขากระโจนจาบจ้วงเข้าออกร่างกายของเธอได้เป็นอย่างดี หัวสมองน้อย ๆ ของเธอพยายามนึกว่าควรจะจัดการกับความอหังการตรงหน้าอย่างไรดี เขาบอกว่าให้ทำเหมือนกับกินไอติม เธอจึงค่อย ๆ ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ แล้วลิ้นเล็ก ๆ ของเธอก็ค่อย ๆ แลบออกมาแตะท่อนเนื้อดุร้ายอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ยามที่เธอสัมผัสมันกลับกระตุกเกร็งขึ้นมาจนเธอใจสั่น “ใช้ลิ้นของเธอเลียมันสิ” เขาสั่งเธออีกครั้งเมื่อเธอแค่แตะลิ้นผะแผ่วแล้วผละออก “คุณเทวา...” จิรัชยามองชายหนุ่มอย่างอ้อนวอน “สงสัยเธอคงอยากให้ฉันเอาที่อื่นแทน” พอเขาขู่ออกมาแบบนี้จิรัชยาจึงข่มความอายทำใจกล้าใช้ลิ้นแตะต้องความเป็นชายของเขาอีกครั้ง ครานี้เธอค่อย ๆ ไล้เลียเริ่มจากส่วนปลายหัวที่บานหยักก่อน เธอไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดที่ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร กลับกันเธอรู้ดีทีเดียวละจากหนังโป๊ที่เคยเปิดดู “อา... ใช่ อย่างนั้นแหละ เลียมันให้ทั่ว” เสียงทุ้มพร่าที่เอ่ยสั่งเสมือนเป็นการสะกดให้เธอทำตาม ดังนั้นจากการและเล็มเพียงส่วนหัว เธอจึงไล่เลียขึ้นไปตามแนวยาวของท่อนลำแข็งขึง “ดีมาก อา...” ราวกับมนตร์สะกด ยิ่งได้ยินเสียงทุ้มครางเท่าไหร่ สาวน้อยเหมือนกับจะยิ่งฮึกเหิม มือเล็กจึงยกขึ้นมาจับท่อนลำไว้เพื่อที่เธอจะได้ทำการกินไอติมได้ถนัดถนี่ยิ่งขึ้น “เก่งมาก ใช่ อย่างนั้น อา...” กลิ่นและรสชาติของบุรุษฉกรรจ์เปรียบเสมือนเครื่องมอมเมาชั้นยอด มันทำให้สาวน้อยไร้เดียงสากำลังเตลิดเปิดเปิงไปกับรสราคะที่ได้ลิ้มลอง “อ้าปากแล้วกินมันซะ” คราวนี้ชายหนุ่มไม่ต้องรอ จิรัชยาทำตามคำสั่งของเขาทันที ปากสวยเปิดอ้าออกแล้วครอบครองตัวตนอันแข็งกร้าวของเขาเอาไว้ มือใหญ่ลูบหัวน้อย ๆ ของเธออย่างเอ็นดู จากนั้นจึงรวบผมยาวสลวยแล้วยึดไว้เพื่อกำหนดจังหวะจับโยกเข้าออกช้า ๆ “ซี้ด... อา... ดูดมันสิ” จิรัชยาทำตามแต่โดยดี เธอดูดมันเหมือนกับที่ดูดเลียไอติมแท่งโปรดไม่มีผิด ยิ่งดูดยิ่งเพลิดเพลิน ยิ่งดูดยิ่งเมามัน จนมือน้อยเริ่มสาวท่อนเอ็นรูดขึ้นลงพร้อมกับดูดโลมเลียไปทั่วทั้งลำอวบ “อา... ดีมากเด็กน้อย” เทวารู้สึกพอใจกับความหัวไวของเด็กสาว “เตรียมรับรางวัลจากฉันนะ” ว่าจบเขาก็กระแทกท่อนลำยักษ์ใส่ปากของเธออย่างแรง “อ๊อก!” จิรัชยาแทบสำลักด้วยไม่ทันตั้งตัว เธอทำท่าจะคายท่อนเนื้อนั่นออก แต่เขาไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ทำเช่นนั้น มือใหญ่รวบผมเธอแล้วยึดไว้อีกครั้ง บังคับให้เธอแหงนเงยรับท่อนเอ็นที่เขาอัดกระแทกเขามาถี่ ๆ ความต้องการของเทวาพุ่งมาจนถึงขีดสุด เขาต้องการปลดปล่อยเดี๋ยวนี้ ดังนั้นเอวสอบจึงกระเด้าใส่ปากสาวอย่างไม่บันยะบันยังไม่กลัวว่าปากน้อย ๆ ของเธอจะฉีก จิรัชยาทั้งจุกทั้งแน่นกับสิ่งที่คับปากเธออยู่ในตอนนี้ แต่ทว่าส่วนที่ลึกที่สุดของใจกลับรู้สึกตื่นเต้น เขาไม่ได้แตะต้องตรงส่วนนั้น แต่แรงกระแทกนี้กลับส่งผลสะเทือนไปยังกึ่งกลางใจสาวที่กำลังเต้นตุบ ๆ แข่งกับจังหวะการเต้นของหัวใจ “อ๊อก ๆ ๆ ๆ” เธอรู้สึกฉ่ำร้อนไปหมดและเสียดเสียวแบบแปลก ๆ ลมหายใจสาวหอบกระชั้นและปลดปล่อยเสียงครางออกมา แต่ด้วยความที่ปากของเธอไม่ว่างทำให้เสียงที่ออกมานั้นประหลาดแต่กลับเร้าใจชายหนุ่มยิ่ง ท่อนเอ็นยักษ์เร่งจังหวะอัดสวนกระแทกแรง ๆ จิรัชยาที่พอจับจังหวะได้ก็เปิดปากอ้ารับรอคอย บางทีเธอก็ดูดมันแรง ๆ สู้กับความแข็งกร้าวทรงพลัง “ซี้ด... อา... เสียวเป็นบ้า” แรงดูดดึงทำให้เทวารู้สึกราวกับกำลังถูกกายสาวตอดรัด ความเสียวซ่านจู่โจมทำให้เขาต้องรีบเร่ง เขาชักท่อนลำเข้าออกปากสาวยาว ๆ แล้วอัดกระแทกลงไปไม่ยั้ง ทำแบบนี้อยู่สักพักร่างกายกำยำก็กระตุกเกร็งพร้อมปลดปล่อยทุกหยาดหยดแห่งความเป็นชายใส่ปากของเธอ จิรัชยารู้สึกถึงของเหลวเหนียวข้นรสชาติประหลาดอยู่ในปาก เธอตกใจไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี เธอการที่เธอต้องอมมันเอาไว้กลืนไม่เข้าคลายไม่ออกกลับทำให้รสชาติแห่งความเป็นชายของเขาซึมซาบสู่ประสาทรับรสของเธอ และมันทำให้ความรู้สึกบางอย่างของเธอพุ่งพล่าน “กลืนมันสิจี๊ด แล้วจำไว้ว่านี่คือรสชาติของผัวเธอ” เมื่อเสร็จกิจชายหนุ่มก็ดึงกางเกงขึ้นสวมอย่างเรียบร้อย ทิ้งให้หญิงสาวนั่งคุกเข่าอยู่ที่เดิมในปากของเธอยังคงมีพิษร้ายที่เขาพ่นใส่ “จี๊ด” น้ำเสียงกดต่ำเอ่ยเตือน เธอมองหน้าเขาอย่างขอความเมตตา แต่คนใจร้ายมีหรือจะเห็นใจ ใจดวงน้อยสั่นสะท้านค่อย ๆ กลืนของเหลวในปากลงคอจนหมด รสชาติของเขายังคงอบอวลอยู่ในปาก รสหวานปะแล่มออกคาวหน่อย ๆ มันไม่เหม็น แต่กลับทำให้ใจของสาวน้อยสั่นระรัว และกล้ามเนื้อตรงใจกลางความเป็นหญิงกระตุกเต้นแรงยิ่งกว่าเดิม มันน่าอายที่จะบอกส่วนนั้นของเธอกำลังฉ่ำเยิ้มและเรียกร้องบางสิ่งให้มาเติมเต็ม “อ้าปาก” มือใหญ่บีบกรามเล็กเบา ๆ ให้เปิดอ้า สีหน้าของเขาบ่งบอกถึงความพอใจเป็นอย่างยิ่งที่หญิงสาวกลืนกินทุกหยาดหยดของเขาจนหมด ผิดกับเธอที่ใบหน้าแดงก่ำยามรู้ตัวว่าตนเองได้ทำอะไรลงไป “แต่งตัวซะแล้วลงไปกินข้าว จะได้กินยา หรือถ้าไม่อยากจะกินข้าวจะกินเอ็นฉันอีกรอบก็ได้” เมื่อได้ปลดปล่อยน้ำเสียงที่ใช้จึงเป็นกึ่งหยอกเย้าให้เด็กสาวหน้าแดง และดวงตาแพรวพราวอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อนของเขาทำให้ จิรัชยาต้องก้มหน้าหลบสายตา “คุณเทวาคะ คือเสื้อผ้าฉัน...” เธอเอ่ยแค่นั้นแล้วมองที่เศษผ้าที่ร่วงอยู่ที่พื้น “ใส่ไม่ได้งั้นก็ไม่ต้องใส่” เขาว่าอย่างไม่ใส่ใจ “คนบ้า คนใจร้าย” หญิงสาวเหลืออดจึงตวาดเข้าให้ แต่ชายหนุ่มกลับหัวเราะชอบใจ “เสื้อผ้าของเธออยู่ในตู้ ตามฉันมานี่” ว่าแล้วเดินนำไปยังตู้เสื้อแบบวอล์กอิน พอหันกลับมาก็เห็นว่ายายตัวจี๊ดแทบจะพันตัวเองเป็นแหนมด้วยผ้าห่มผืนหนาก็นึกขัน เขาจึงช่วยสงเคราะห์ให้เจ้าหล่อนเดินได้ถนัดขึ้น “ว้าย...” ชายหนุ่มดึงผ้านวมหนา ๆ ออกจนเธอแทบล้มหน้าคะมำ “จะอายไปทำไมจี๊ด ฉันเห็นมาหมดแล้ว” เขาว่าแล้วดึงเธอให้ตามเขาไป จิรัชยาได้แต่กัดฟันข่มความอับอาย เขาพูดถูก เขาเห็นเธอหมดแล้ว แม้แต่ส่วนที่เธอเองยังเห็นไม่ถนัดถนี่เขากลับสำรวจมันเสียถ่องแท้ “ด้านนี้เป็นเสื้อผ้าของเธอ ส่วนอีกด้านเป็นของฉัน” หญิงสาวมองตามที่เขาบอก นี่มันเสื้อผ้าและข้าวของของเธอหมดเลยนี่ “ฉันให้คนย้ายของของเธอมาไว้ที่ห้องฉันหมดแล้ว” ชายหนุ่มเข้าใจความคิดของเธอ “แต่ฉันจะไม่อยู่ห้องเดียวกับคุณ” “ฉันบอกแล้วไงจี๊ดว่าเธอเป็นเมียฉันก็ต้องมานอนที่ห้องของฉัน” หลังจากที่ได้ลิ้มลองเนื้อสาวเขาก็ไม่คิดจะปล่อยเจ้าหล่อนไปอีก มานอนด้วยกันกับเขานี่แหละจะได้ไม่ต้องเทียวไปเทียวมา อยากจะเอาตอนไหนก็จะได้เอา เขาเองก็เบื่อการซื้อผู้หญิงกินเต็มที และที่ต้องไปซื้อกินก็เพราะทำอะไรยายตัวจี๊ดตรงหน้านี้ไม่ได้อย่างไรล่ะ แม้ว่าพวกเธอเหล่านั้นจะจัดจ้านเผ็ดร้อน ปรนเปรอเขาได้ถึงอกถึงใจ แต่ก็ไม่เท่ายายเมียตัวจี๊ดนี่ “ฉันไม่ใช่เมียคุณและฉันจะไม่นอนที่ห้องของคุณเด็ดขาด” เธอเถียงกลับ แค่ที่เขาทำอยู่ก็เกินจะทนแล้ว ความไม่ยินยอมทำให้เธอลืมไปว่าตอนนี้เธอกำลังเปลือยเปล่าอยู่ จนเมื่อสายตาคมกล้ากวาดตามองไปทั่วเรือนร่าง เธอจึงเพิ่งจะรู้ตัว “คุณออกไปนะ” หญิงสาวว่าแล้วยืนหันหลังให้เขาทันที “จะใส่ก็ใส่ต่อหน้าฉันนี่ หรือถ้าเธอไม่อยากใส่เสื้อผ้าก็มาให้ฉันเอาอีกสักรอบ” คำขู่ได้ผลอีกครา จิรัชยาเลยต้องหยิบเอาชุดที่ใกล้มือที่สุดมาสวม แต่... เธอหาบางสิ่งไม่เจอ เธอกำลังจะเปิดลิ้นชักดูแต่มือใหญ่กลับคว้าข้อมือเธอเอาไว้ “ไม่ต้องสวมชั้นใน ฉันขี้เกียจเสียเวลาถอด” เขาพูดออกมาหน้าตาเฉย แถมยังมาบีบเคล้นเต้าเต่งตึงของเธออีก ทั้ง ๆ ที่เกลียดที่เขาดูถูกแต่เธอกลับลืมการปัดป้องเสีย ยามที่นิ้วแกร่งแกล้งปัดผ่านยอดอก เธอถึงกับขนลุกเกรียว “คะ... คุณเทวาอย่าค่ะ” เธอห้ามเขาเสียงกระท่อนกระแท่น “ฉันว่าเธอชอบมันนะ” เทวายกยิ้มมุมปาก สังเกตว่ายอดอกเธอกำลังแข็งเป็นไต ช่างความรู้สึกไวดีแท้ จิรัชยาหลับตาเม้มปากแน่น เธออยากปฏิเสธ แต่ไอ้ความรู้สึกบ้า ๆ ที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ตอนนี้กลับไม่อาจทำให้เธอปฏิเสธคำของเขาได้ สัมผัสเพียงเล็กน้อยแผ่วเบาของเขากลับทำให้กายสะท้านหวิว และที่สำคัญกลับรู้สึกดีไปกับมัน นี่คงเป็นครั้งแรกกระมังที่เธอรู้สึกพอใจยามถูกเขาแตะต้อง เพราะทุกครั้งเขาจะกระทำรุนแรงหยามเกียรติเธอตลอด “คุณเทวาคะจี๊ดขอแต่งตัวก่อน” เธอบอกเขาเสียงแผ่วใบหน้าแดงซ่านก้มลงอย่างเอียงอาย แม้กระทั่งลืมตัวใช้สรรพนามแทนตัวที่สนิทสนมกับเขาดังเก่าก่อน เทวาดึงเดรสตัวสวยในมือของเธอไปถือไว้เอง เขาจัดการสวมมันให้เธออย่างเบามือ ตั้งแต่ค่อย ๆ สวมมันผ่านลงมาทางศีรษะทุยสวยได้รูป แขนทั้งสองข้าง และเนื่องจากตัวเดรสเป็นเนื้อผ้าชีฟองจึงทิ้งตัวลงทันทีที่สวมใส่ สุดท้ายเขาจัดชายกระโปรงให้เข้าที่ แล้วจึงจับร่างบางหันกลับมา ความอ่อนโยนโดยไม่ตั้งใจของเขาทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นระทึก เธอพ่ายแพ้อย่างราบคาบต่อเสน่ห์ในคราบสุภาพบุรุษแสนอ่อนโยนที่เขาสร้างภาพขึ้นมาทุกที เทวาพิจารณายัยตัวจี๊ดตรงหน้า เธอช่างเลือกชุดได้เหมาะเจาะจริง ๆ เดรสชีฟองป้ายอกลายลูกไม้ความยาวเหนือเข่า แม้จะเป็นรูปแบบเรียบ ๆ แต่พอมาอยู่บนเรืองร่างของคนตรงหน้าแล้วช่างดูงดงามเย้ายวน ยิ่งภายใต้ผ้าพลิ้วบางไม่ใส่อะไรด้วยแล้วยิ่งทำให้เธอดูเซ็กซี่จนน่าจับเอาขึ้นไปอีก หน้าอกที่ไม่ จิ๊ดของเธอดันทะลักทำให้รอยแยกของปกอ้าออก ส่วนความยาวของกระโปรงเหนือเข่าเพียงแค่คลุมสะโพกทำให้เวลาเดินเนื้อผ้าจึงพลิ้วไหวเสียดสีไปกับบั้นท้ายกลมมน และพอขยับแต่ละทีจะเผยให้เห็นแก้มก้นขาวเนียนวับ ๆ แวม ๆ พอให้หัวใจหนุ่มใหญ่อย่างเขาได้กระชุ่มกระชวย ช่างดูยั่วยวนปลุกใจเสือป่าจนเขาอยากจะจับเธอเอาเสียเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่ติดว่าต้องกินยาหลังอาหารเธอคงไม่รอด นัยน์ตาลึกล้ำที่มีประกายไฟราคะลุกโชนของชายหนุ่มราวกับกำลังจะแผดเผาร่างของเธอให้มอดไหม้ทำให้จิรัชยาประหม่า “คุณเทวาคะ ฉันขอใส่ชั้นในได้มั้ยคะ” เสียงเล็กลองเอ่ยขออีกครั้ง “ไม่ต้อง” น้ำเสียงเฉียบขาดตอบกลับมาทันที “แต่ฉันอายเด็กรับใช้ในบ้าน” “เธอจะอายไปทำไม ฉันไม่ได้จับเธอเอากลางบ้านเสียหน่อย หรือว่าเธออยากจะลอง” จิรัชยาเงียบลงทันที เธอกลัวว่าเขาจะทำอย่างนั้นจริง ๆ ใช่ว่าเขาไม่เคยทำแบบนั้นกับผู้หญิงที่เขาพามามาก่อน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more