Dr. Antoneth: The Lone Surgeon

Chapter One: The Pregnant Lady             “Buongiorno Italia!” sigaw ng isang babae habang nasa balkonahe ng kanyang apartment unit. Huminga pa siya ng malalim, dinadama ang sariwang simoy ng hangin na ibinibigay sa kanya ng bansang Italya. Nililipad ng hangin ang kanyang maitim ngunit maikli na buhok, ang mga kayumanggi niyang mata ay puno ng sigla, at ang kanyang mapulang labi ay nakaguhit ng isang ngiti. “Buongiorno, Antone!” bati ng kapitbahay na lalaki na nakadungaw din sa balkonahe nito. Ngumiti siya at itinaas ang paborito niyang itim na mug na may lamang kape at binati pabalik. “Buongiorno, Simone. Hope you have a very good day,” sabi niya. Tumango naman ang lalaki sa kanya. “And so are you.”             Pumasok na siya sa kanyang unit upang mag-agahan. Pagbukas niya ng food cover ay bumungad sa kanya ang leftover na Veggie Sausage Strata na inuwi niya kagabi mula sa kanyang trabaho. Umupo na siya at nagsimulang kumain.             Habang naglalakad siya sa shopping district ng Roma na tinatawag na Via Del Corso ay napansin niya ang isang kumosyon. Dahil sa pagiging usyoso niya ay lumapit siya sa nagkakagulo. “What is happening? Can you please, let me through?” sabi niya at pilit na nakikisiksik sa kumpulan ng tao. Nang makatagos siya ay ganoon na lamang ang gulat niya ng makita ang isang buntis na babae na nakahandusay sa simento at namimilipit ito sa sakit. “Aiuto! Qualcuno per favore aiuti mia mamma!” (Help! Someone please help my mom!)  iyak ng isang batang lalaki habang nasa tabi ng buntis na babae. Mabilis niyang dinaluhan ang buntis at inayos ang pwesto nito. Agad niyang hinimas ang tiyan nito at diniin ang kamay niya sa tagiliran nito. Agad na dumaing ng sakit ang buntis. “Someone calls an ambulance! Qualcuno chiami un'ambulanza!” sigaw niya. Muli niyang idiniin ang kamay niya at dumaing na naman sa sakit ang buntis. “This is a murphy’s sign[1]. Quanto è lontana la tua gravidanza?” (How far is your pregnancy?)  tanong niya sa buntis. Kahit hirap na ang buntis ay nakasagot pa ito sa kanya. “Trenta settimane.” (Thirty weeks) Hindi nagtagal ay dumating na ang mabulansya. Agad na isinakay ang buntis sa loob at kasunod sila ng anak nito sa loob. “She needs an emergency surgery. If not, both the mother and the child will be in danger,” sabi niya sa dalwang paramedics. Agad na tumango ang dalawa at mabilis silang bumiyahe patungong ospital. “Are you a doctor?” tanong ng isang paramedic. “Yes,” sagot niya. “Dottore, per favore salva mia madre e il nostro bambino,” (Doctor, please save my mom and our baby) sabi ng batang lalaki. Sa tingin niya ay nasa labing-isang taong gulang. Hilam na ng luha ang mukha nito. “Non preoccuparti, salverò tua madre e il bambino.” (Don’t worry, I’ll save your mother and the baby.)             Sa isang ospital sa Roma sila dinala ng ambulansya. Agad silang sinalubong ng mga nurses at doctor. “The patient has an acute cholecystitis. She needs an emergency surgery,” sabi niya sa mga doctor na nandoon.             Ang acute cholecystitis ay ang pamamaga ng gallbladder o ang apdo. Kadalasan ay dahil ito sa namumuong gallstones o bato sa apdo. “I-I’m sorry but we don’t have surgeon available as of this moment,” sagot sa kanya ng isa. “Then let me operate on her. I will save their lives,” sabi niya. Nabigla naman ang mga nurses at doktor na nandoon. “I don’t think our head—” “Oh per favore! La loro vita è più importante di un fottuto permesso!” (Oh please! Their lives are more important than a f*cking permission!) sigaw niya. “I’m a licensed surgeon. Let me save their lives.” Tumango na ang mga doktor na nandoon. Mabilis na ipinasok sa operating room ang pasyente at siya naman ay inayos na ang sarili. Binigyan siya ng scrubs na agad niyang sinuot. Naghugas siya maiigi ng kamay at braso. Pagkatapos ay sinuotan siya ng sergeon dress at gloves. Inilagay na din niya ang facemask at pumasok na sa loob ng operating room. Dito ay nakita niya ang ilang surgical nurses, dalawang assistant doctors at isang anesthesiologist. “Making an incision for an emergency open course discectomy,” sabi niya at tumango ang dalawang doctor assistants. “Scalpel,” sabi niya. Ibinigay naman sa kanya ang scalpel. Maingat niyang hiniwa ang tagliran ng pasyente.             “Chi è quel dottore? Chi le ha dato il permesso?” (Who is that doctor? Who gave the permission to her?) tanong ng director ng ospital nang malaman na may isang doktor na nag-oopera sa isang pasyente na hindi naman sa kanila ang doktor na ito. Ang lalaking director ay mabilis na tumayo at pumunta sa observatory deck ng operating two. “Direttore, al momento non abbiamo un chirurgo disponibile. Il paziente ha bisogno di un intervento chirurgico d'urgenza,” (Director, we have no available surgeon as of this moment. The patient needs an emergency surgery.) paliwanag ng secretary nito. Pinagmasdan ng director ang pag-oopera ng doktor na iyon at habang tumatagal ay nakikita niya kung gaano kagaling ang doktor na iyon. Pinindot niya ang intercom at tinanong ang doktor. “Chi sei, dottore?” (Who are you, doctor?) tanong niya. Tumingin sa kanya ang doktor at sumagot. “I’m just a surgeon who passed by.”             “The gallbladder wall is inflamed. It is touching the uterus,” sabi niya. “I will be mobilizing the uterus off of the gallbladder. 3-0 nylon.” Ibinigay naman ng nurse ang sinulid. “Sorprendente!” (Amazing!) sabi ng isang assistant doctor habang pinagmamasdan ang ginagawa niya. Pagkatapos niyang ma-close ang pasyente ay nag-request siya ng ultrasound na agad namang ibinigay sa kanya. Pinahiran niya ng gel ang tiyan ng pasyente at tiningnan ang lagay ng baby sa loob nito. “Everything is fine. No damage has been done,” sabi niya at tumalikod na upang lumabas ng operating room. “Grazie per il suo lavoro, dottore,” (Thank you for your work, doctor) sabi ng mga nakasama niya sa loob ng operating room. “Grazie!” Paglabas niya ng operating room ay nakita niya sa waiting area ang anak ng pasyente niya. Nang makita siya ay agad itong lumapit sa kanya. “Come stanno mia madre e il bambino?” (How is my mom and the baby?) tanong ng bata sa kanya. Ngumiti siya at ipinatong niya ang kanyang kamay sa ulo ng bata. “Sono al sicuro. Non c'è bisogno di preoccuparsi.” (They are safe. No need to worry.)             Siya si Dr. Antoneth Manansala, isang surgeon. Siya ang tinaguriang Lone Surgeon. Siya ang isa sa mga extraordinaryong doktor na ililigtas ang isang pasyente kahit anong mangyari. Napatigil siya sa kanyang paglalakad nang mag-ring ang kanyang cellphone. Tiningnan niya ito at nakita ang pangalan ng ama niya. “Hello, Dad?” “Anak, please come home.”