Fixing Her

Nine

HALOS walang oras na hindi kami magkausap ni Jolene. Madalas kahit nasa work ako magkausap kaming dalawa. Tulad ngayon, pero hindi si Jolene ang kausap ko. Katabi lang ni Violet si Jolene na mahimbing na natutulog.

“Jaji! Want ice kelem,” ani Violet.

I stop what I’m doing and look at her on my screen. “No, ice cream is not good for you now. You have a cold, remember?”

Pinanghabaan niya ako ng nguso, ganito siya kapag hindi niya nakukuha ang gusto niya.

“Jaji one plit only one,” pamimilit pa niya.

I saw Jolene move and open her one eye and look at Violet.

“Let-let, what did I say?” ani Jolene.

Mukhang nagdabog na ang bata dahil naging magalaw na ang cellphone and I can’t see them both. Tapos naririnig ko ang iyak ni Violet na pinapatahan naman ni Jolene.

“Maybe I’ll call you later Leo. Patatahanin ko lang si Violet, kaming dalawa lang ngayon sa bahay,” narinig kong sinabi ni Jolene.

“Sure, I’ll wait for your call.”

Then the video chat ended, and then I focus my whole attention again in my work.

I see to it na lagi akong may time sa mag-ina mapa-umaga man iyan o gabi. Lalo Pa at magkaiba ang time ng trabaho namin ni Jolene. I work in the morning while she work in the evening.

Ako na ang nag-adjust para sa amin. To work things out between us, kahit Pa hindi Pa naman talaga kami ni Jolene.

Sinasanay ko na ang sarili in case that we’ll going to be a couple soon. I claim it by the way, sa tatlong linggo ko ba namang nanliligaw kay Jolene hindi ko Pa ba mararamdaman iyon.

“Iba talaga ang nagagawa ng pag-ebeg ano ser?” tanong Judith ang kasama namin dito.

She like our utility, siya ang runner namin at the same time. Minsan cook Pa namin siya kapag sobrang dami naming trabaho at wala ng oras para makalabas at bumili ng makakain.

“Yes, I’ll agree with that Judith. Pero magtrabaho ka na wag ang love life ko ang pansinin mo,” biro ko sa kaniya.

Tumawa Lang siya bago niya ako lagpasan at ituloy ang ginagawa niyang paglilinis.

Napatingin ako sa mga staff ko habang umiiling ako. Nakatingin silang lahat sa akin while there’s a smile flustered on their faces.

“Back to work,” buyo ko sa kanila.

Tawanan Lang silang lahat bago nagsibalikan sa mga ginagawa.

Hindi na bago sa Akin ang mga ganitong eksena simula ng malaman nilang may nililigawan ako. Madalas na akong tampulan ng tukso sa opisina. Pero okay Lang naman sa Akin, like I’m always saying wala nang iba-iba sa amin.

……………………..

“So you were saying that you’re a manwh*re before?” nanlalaki ang Mata ni Jolene while saying those words.

Maging ako nanlaki ang Mata sa tanong niya.

I just told her my past relationships. All my failed relationships to be exact. And she’s telling me that I’m a manwh*re because of that.

“Babe, hindi ako manwh*re. I didn’t do such thing okay,” depensa ko sa sarili ko.

Naalala ko na naman si Madeline, gano’n kasi ang description na gamit niya na pan-describe sa akin. Tapos ngayon si Jolene naman ang tumawag sa Akin ng gano’n.

Now I’m starting to doubt myself and questioning myself too.

Am I really a manwh*re?

“You just said na madami kang nakarelasyon right? That your all failed relationships are your common law partners. My God, do I need to rethink my decision, Apolonio?” aniya na pinanlalakihan Pa rin ako ng mata.

Inamin ko Lang naman sa kaniya ang lahat kasi ayokong magtago ng kung ano sa kaniya. Tapos sa iba niya malalaman. And besides she’s the one who asked first. Tinanong niya ako kung ilan na lahat ang naging girlfriend ko.

“Babe, you don’t need to rethink what you have made. Okay, madami akong maling nagawang desisyon sa buhay ko noon. And isa na sa mga iyon ay ang mga nakarelasyon ko. Hindi ko sinasabi na pinagsisihan ko silang lahat, I wouldn’t do that because in the first place they didn’t do anything wrong with me. Rather I’ll say that I did the wrong things with them I think. I neglect them many times, all my attention before is focused at my business. That I always ended up getting a break up with them kasi hindi na sila masaya sa Akin.”

Panay ang irap niya Sa Akin habang pinapaliwanag ko ang side ko. I don’t want to tell a lie to her, kahit Pa ikasasama ng pangalan at image ko ang lahat nang sinabi ko. Mas maganda ng sa Akin niya malaman ang lahat nang iyon kaysa sa iba Pa niya malaman ang lahat.

“How many is this common law wife did you have?” She asked.

Nakita ko siyang tumayo from her working table and walk to get in her bed. So I did the same, from comfortably sitting at my sofa I transfer to my bed just next from where I’ve been sitting while talking to her.

“hmm! to be honest I lost count already,” nakangiwi Kong sagot.

Nakita ko na naman siyang oinanlakihan ako ng mata. Nakahiga na siya ngayon at katabi si Violet na agad na yumakap sa kaniya. What a nice view for me, ang gandang pagmasdan ng mag-ina.

Siguro mas maganda sa paningin ko kung nasa tabi ko na silang dalawa.

“Ang Playboy mo pala talaga,” ani Jolene.

Now that I came see the view napansin ang difference nila Jolene at ni Violet. Maybe Violet got her features from her father.

In that idea nanghahaba ang nguso ko sa inis.

“Kamukha ba ng tatay ni Violet ang anak mo?” tanong ko.

Iniiba ko na ang usapan, ayoko na rin naman pag-usapan Pa ang past relationships ko.

“I don’t know, maybe,” sagot ni Jolene that confused me.

Siya namang tingin sa Akin ni Jolene. She smiled at me that made me more confused.

“Violet is not my biological daughter, Leo. I just adopted her,” aniya na ikina gulat ko talaga.

I didn’t see that coming.

“I thought she was yours from the beginning,” gulat Kong saad.

Hinaplos ni Jolene ang noo ni Violet and kiss it too.

“I know mali ang way ko nang ampunin ko si Violet no’n. I was so broken that time and I need a distraction. So I end up adopting a baby, para maiwasan Kong mag-self pity at magkaroon ng depression. Pero as days goes by with this little Angel I came to feel that I’m her real mother and I forget my real reason why I adopited her. I love this child ao dearly Leo.”

Nakatitig ako sa kanila, knowing this makes me want to have them more.

“And I love you too Jolene. You and Violet, mahal ko kayong dalawa.”

Nagkatitigan kami ni Jolene, “I’m sorry Leo, maybe yes I’m letting you to court me but I’m still not yet ready for a serious relationship right now.”

“I do understand, I’m willing to wait pero ‘wag naman sanang matagal. Parehas na tayong may edad. I want to have a family of my own from you and Violet of course.”

Ngumiti Lang si Jolene bago niya tinignan si Violet na natutulog Pa din.

“I have a trust issue Leo. Maybe I’m just being open to you now, because I find you sincere with me. Pero sa relationship I think I need more time to think about it. I’m still in the stage of healing from my broken relationship.”

Parang gusto ko tuloy hunting-in ang ex-boyfriend ni Jolene at ibitin ng patiwarik. I can’t imagine how badly hurt Jolene was from her break-up.

Inisip ko Pa Lang na umiiyak si Jolene dahil sa break up nito sa ex-boyfriend nito naiinis na ako.

Ayokong itanong sa kaniya directly what really happened. I can see that she’s still badly hurting right now.

Hindi naman ako insensitive na tao. I can wait for the time she’ll open up for me.

“I can wait Jolene,” sabi ko.

“Pero sabi mo ‘wag matagal. Kasi gusto mo nang magkapamilya. Paano kung sobrang tagal na perp hindi Pa rin mawala ang sakit and I can really move on?” tanong niya.

“Look, mukha Lang akong atat. Pero atat talaga ako,” ay t*ng ina ano ba itong sinasabi ko. “I mean kaya Kong maghintay para sayo, because I know when I finally have you I’ll do my best for you be happy for the rest of our lives.”

Hindi siya sumagot Pa.

“For now, all I can do is to make you trust me. And I’ll go with you to the process of moving on. Hindi ko ipipilit ang sarili ko sayo while you’re in the process but believe I’ll never leave your side while you’re processing you’re moving on.”

Again wala siyang sagot nakatitig Lang siya sa Akin.

“And regarding sa pagkakaroon ng pamilya. Once na sinagot mo na ako. Hindi ko rin naman patatagalin ang lahat. Baka ideretso na kita agad sa simbahan pagkasabi mo ng oo sa Akin. Mahirap na baka magbago Pa isip mo kapag nagkataon.”

Napangiti ko naman siya after Kong sabihin iyon.

“Matulog ka na Leo, may pasok ka Pa sa trabaho mamaya. It’s already three in the morning pero gising na gising ka Pa,” sabi niya.

I look at the bed side table where my clock is. Yeah it’s already three in the morning pero gising Pa ako.

But it is okay, hindi ako papasok ngayon dahil birthday ng Daddy ko. Dadaan Lang ako sa opisina mamaya para pirmahan ang mga importanteng documents then pupunta na ako sa bahay ng mga magulang ko.

“Hindi ako papasok ngayon, uuwi ako sa bahay ng mga parents ko. It’s my dad’s birthday,” sagot ko naman.

“Oh! Tell him that I said Happy birthday.”

I chuckle, “mas matutuwa iyon kapag sinabi ko na dad happy birthday daw sabi ng manugang-to-be mo.”

Nagbibiro Lang naman ako pero birong totoo naman iyon. Masaya ako na napatawa ko si Jolene dahil Sa sinabi ko.

“Okay,” sagot niya.

Siguro kung hindi Lang ako nasa gitna ng kama baka nahulog na ako sa sagot niya.

“okay Lang na sabihin Kong manugang-to-be ka na ng daddy ko?” hindi ako makapaniwala sa sagot niya.

“Good morning Leo, we need to sleep na.”

Umayos na siya ng higa at nagkumot na rin.

“Maaga kang matutulog ngayon?” tanong ko na naman.

Usually kasi maga na talaga kung matulog si Jolene. Mga eight or nine na ng maga ang tulog niya. Pero iba ngayon, kung sa time frame ng trabaho ni Jolene maaga Pa para matulog siya ngayon.

“Yep, may lakad ako mamayang 1pm. May event kasi sa publishing house namin,” sagot niya.

Gustuhin ko man na sabihin na samahan ko siya alam Kong hindi siya papayag at alam ko rin naman na may lakad din ako.

“Ingat ka sa lakad mo,” sabi ko na Lang.

“You too, ingat ka sa biyahe mo pauwi.”

Maybe hindi ako uuwi ng Manila agad. I know she’s from cavite too baka puwede ko siyang katagpuin bukas. Kung papayag siya, I really want to see her in person.

………………………

“LATE ka, kanina Pa kami nagsimula Leo.”

Kararating ko Lang, medyo pagabi na rin ako nakauwi. Kasi akala ko naman daanan ko Lang talaga ang mga documents na naiwanan Kong trabaho kahapon. Kaso tinanghali ako ng gising kaya hapon na rin ako nakadaan ng opisina. And I never expected that madami akong pending na for approval.

“Sorry dad, naipit Lang sa office.”

Naupo na ako sa tabi niya, hindi na ako muna ako pumasok sa loob ng bahay. Inuman na agad ang hinarap ko.

“Naku Leo, baka naman sobrang yaman mo na n’yan. Wala ka nang mapaglagyan ng kayaman mo,” biro sa Akin ng kaibigan ni Daddy.

Wala Pa ako sa mood na bumangka sa kuwentuhan. Kaya panay Lang ang ngiti ko.

“Oh Leo nandito ka na pala, bakit hindi ka pumasok muna sa loob at kumain muna,” sabi ni Ate Margarita.

Naglabas kasi siya ng pulutan njla Daddy. Nagpaalam na muna ako na magpapakita na muna ako Kay Mommy.

“Bumalik ka at kailangan ko nang tanggero dito,” bilin Pa ni Daddy.

Pagpasok ko naman mga kababaihan naman ang bumungad sa akin. Mga asa-asawa ng mga kaibigan ni Daddy ang nakita ko.

“Leo halika dito anak at may ipapakilala ako sa ‘yo,” yakag ni Mommy.

Nakita ko na may katabi siya na dalaga. Maybe one of their friends daughter. At alam ko na ang mga galawan ng Mommy ko kapag ganito.

Malamang irereto na naman nila sa Akin itong dalaga na ito.

“Hmm hi I’m Leo, and I’m taken already. Medyo selosa iyong girlfriend ko Mommy. I don’t want to be rude po, I just want to be honest mommy. Sige po kakain Lang po ako at hindi Pa ako nakapag-lunch,” deretso Kong sabi.

Hindi ko na hintay Pa na sumagot ang Mommy ko. Na ngayon ay gulat na gulat na nakatitig sa akin.

Dumeretso na ako sa kusina, doon na Lang ako kakain para tahimik. Pero nasa pintuan Pa Lang ako napahinto na ako nang marinig ko ang boses na iyon.

“Author kailan ang release ng Unleashed?” narinig kong tanong ng kapatid ko.

“Maybe next year Pa,” sagot ng kausap ng kapatid ko.

Mabilis akong humakbang papasok sa loob ng kusina.

Para akong namamalikmata sa nakikita ko ngayon na kausap ng kapatid ko.

I didn’t expect this, that this will be our first meeting together.

“Jolene,” tawag ko sa kaniya.

Gulat naman siyang napalingon sa akin. Halatang hindi rin makapaniwala na nakikita na niya ako ngayon.

“Leo?” aniya na nanlalaki ang mata.

……………………..