Vakit kaybetmeden mesajı açtım ve seslice okudum. “Eve sağ salim varabildin mi?”
“Vuah! Ne kadar da…” Kalbim ısınmıştı. “Ne kadar da düşünceli…” İç çekerek yürüdüm ve kendimi sırt üzeri yatağın üzerine attım.
Siz: Evet, ya sen?
Eymen T.: Vardım.
“Ne kadar da hızlı cevap verdi.” Kafmaı onaylamaz anlamda salladım. “O sadece iyi bir insan, yanlış fikirlere kapılmamalıyım, bana karşı iyi bir arkadaşlık hissediyor” içim buruldu “zaten daha fazla ne hissedebilir ki? Bana karşı…”
Eymen T.: Orada mısın?
Siz: Evet
Siz: Şey…
Siz: Teşekkür ederim
Siz: her şey için
Siz: Sana da zahmet verdim.
Yazıyor…
“Böyle sürekli aktif olmak çok gerici…” Telefonu göğsümün üzerine koyarak parmaklarımı oynatıp ve nefes alıp vererek tavana bakmaya devam ettim.
Bildirim sesini duyunca irkilerek ekrana bak
