เธอมองจ้องไปที่จอคอมพิวเตอร์กับงานตรงหน้า พยายามทำไปแต่เป็นไปแบบเอื่อยเฉื่อย
พอบ่ายสองโมงคันธมาสอยากจะทานกาแฟจึงจัดการเดินเข้าไปชงเอง ในห้องแคนทีน ถ้วยกาแฟร้อนกรุ่นผสมครีมเทียม ไม่หวานมาก หญิงสาวยกขึ้นมาจิบ หลังจากที่อุ่น แถมมีขนมปังปิ้งทาเนยที่เก็บไว้ในตู้เย็น รสกาแฟที่ลงท้อง ทำให้รู้สึกดีขึ้น คันธมาสล้างคว่ำให้เรียบร้อยเก็บถ้วยส่วนตัวไว้ที่เดิม
พอเธอก้าวออกมา ร่างสูงตรงของธันวายุก็เดินเข้ามาพอดี ทำให้ปะทะหน้ากันอย่างจัง คันธมาสชะงักนิดหนึ่ง แล้วทำมองเมินไม่สนใจ ก้าวไปเรียบๆ ชายหนุ่มรู้สึกแปลกใจ แต่ก็เรียก
“คิ้ม เดี๋ยวก่อน”
ได้ยินคำนี้เต็มหู แต่คันธมาสก็เลือกที่จะเดินหนีไปจากเขา ธันวายุแปลกใจจึงขมวดคิ้วแปลกใจกับสายตาที่ดูว่างเปล่าของหล่อนเหมือนไม่ได้ประจุอะไร ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นไม่ได้เป็นแบบนี้นี่
ผู้หญิงคนนี้ สดใส ร่าเริง ในแบบที่เธอชอบ เพราะเขามองดูแล้วก็มีความสุข ตาม เข้ามาใน
