ตอนที่ 5
1072 Words
“แล้วไงคะ ฉันหน้าด้านแล้วไง” หญิงสาวยักไหล่อย่างไม่แยแส ก่อนจะพูดขึ้นด้วยท่าทางยียวนกวนโทสะ
“นายชอบเซ็กซ์ไม่ใช่หรือ ก็แค่สอนฉันให้เก่ง...”
“สอนคุณเพื่อให้คุณเอามันไปใช้กับแมทธิวต่ออย่างนั้นหรือ”
น้ำเสียงของจามาลเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ อลิซพยักหน้ารับน้อยๆ
“ก็ใช่น่ะสิ... ฉันจะทำให้พี่แมทธิวถูกใจ..”
“ทุเรศสิ้นดี ผมไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนนิสัยน่ารังเกียจแบบคุณมาก่อน”
ไม่รู้ว่าทำไมพ่อเจ้าประคุณถึงได้เดือดดาลนัก ก็แค่สอนให้หล่อนเป็นสาวขึ้นเท่านั้นเอง มันยากนักหรือไง
“ไม่เคยเห็นก็เห็นซะสิ มองซะ...”
หญิงสาวขยับตัว ฝืนเท้าให้เดินไปรอบๆ ร่างกายใหญ่โตสง่างามของคู่สนทนา ดวงตากลมโตไล่ไปตามเนื้อตัวน่ากินของจามาลด้วยความชื่นชม จามาลดูดี สมบูรณ์แบบเหลือเกิน เพราะอย่างนี้สินะยายแอรินอะไรนั่นถึงได้ลงทุนมาหาถึงอิตาลี อลิซทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอด้วยความหงุดหงิด เกลียดนักเวลาที่ตาบ้านี่อยู่กับผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่หล่อน
“คุณมันเด็กไม่รู้จักโต...”
จามาลกัดฟันแน่น อยากจะจับคออลิซขย้ำเสียให้หัก โทษฐานที่คิดจะทำอะไรบ้าๆ แบบนี้ลงไป แต่แม่คุณไม่ยักกะสะทกสะท้านเลยแม้แต่นิดเดียว แถมยังเดินมองร่างกายของเขาราวกับกำลังพิจารณาเลือกซื้อสินค้าอีกต่างหาก
“บางทีวันที่เรา... อยู่ด้วยกัน นายอาจจะต้องถอนคำพูดนี้ก็ได้...”
อลิซหัวเราะด้วยความพึงพอใจ เมื่อเห็นอีกฝ่ายแสดงท่าทางเกรี้ยวกราดออกมา “แต่นายจะต้องเจียมตัวหน่อยนะ เพราะสิ่งที่ฉันต้องการจากนายก็คือเซ็กซ์ เพื่อที่ฉันจะได้โตเป็นสาวสักทีเท่านั้น อย่าได้หลงใหลฉันเด็ดขาด เพราะหลังจากเซ็กซ์ครั้งเดียวของเราแล้ว ฉันก็จะไม่มีวันกลับไปยุ่งกับนายอีก สายตาของฉันต่อจากนี้ไปจะมีแค่พี่แมทธิวคนเดียวเท่านั้น...”
มันเป็นคำพูดที่สวยหรูเสียเหลือเกิน แต่ทำไมนะ ทำไมหล่อนถึงไม่รู้สึกมั่นใจกับสิ่งที่พูดไปเลย หล่อนรักแมทธิว บราวน์ รักมาก... ท่องเอาไว้ซิ อลิซท่องเอาไว้จะได้ไม่เผลอใจไปให้คนอื่น โดยเฉพาะผู้ชายหล่อลากไส้ตรงหน้า
“มันจะไม่มีวันเกิดขึ้น...”
เขาเค้นเสียงคำรามใส่หล่อนหน้าดำหน้าแดง มองก็รู้ว่ากำลังเดือดดาลถึงที่สุดแค่ไหน อลิซอมยิ้มหน้าระรื่น ยิ่งจามาลโกรธพ่อคุณก็ยิ่งหล่อระเบิดระเบ้อ หล่อเหลาจนหล่อนอยากจะบ้าตาย
“ตรงกันข้าม... มันจะเกิดขึ้นในเร็วๆ นี้แหละ...”
จามาลจ้องหล่อนเขม็ง จ้องด้วยสายตาชิงชัง จากนั้นพ่อคุณก็หมุนตัวเดินจากไปอย่างรวดเร็วโดยที่หล่อนไม่สามารถยื้อยุดเอาไว้ได้อีกแล้ว ร่างสูงใหญ่เดินลิ่วๆ ก่อนจะหายวับไปจากสายตา อลิซไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองเผลอยืนยิ้มมองร่างของจามาลไปจนลับตาทีเดียว
“พอเถียงไม่ชนะก็เดินหนี... ตาบ้า...”
หญิงสาวพูดขึ้นอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเดินฮัมเพลงเข้าไปในบ้าน ระหว่างทางก็สวนกับสาวใช้คนสนิท
“คุณอลิซดูอารมณ์ดีจังเลยนะคะ”
“อืมม์... มีเรื่องตื่นเต้นนิดหน่อยน่า แล้วเธอจะไปไหนล่ะ”
อลิซเอ่ยถามขึ้นเมื่อมองลงไปเห็นบางสิ่งบางอย่างในมือของสาวใช้ มันเป็นที่โกนหนวดหากหล่อนมองไม่ผิดอ่ะนะ
“หนูจะเอาที่โกนหนวดไปให้คุณเจเจที่ห้องน่ะค่ะ”
ไม่รู้ว่าเพราะอะไรใบหน้างดงามของอลิซถึงได้เปื้อนรอยยิ้มแบบนี้ แต่ก็คงเป็นเพราะความคิดบางอย่างที่ผุดขึ้นมาในสมองนั่นแหละ
“ฉันจะเอาไปให้ตานั่นเอง...”
“จะดีหรือคะ เดี๋ยวก็ทำสงครามกันอีก” สาวใช้อุทานเสียงตื่นๆ
อลิซหัวเราะเบาๆ ก่อนจะรีบดึงเอาที่โกนหนวดที่จากมือของสาวใช้มาถือเอาไว้เสียเอง จากนั้นจึงพูดติดตลกออกไป
“เห็นฉันเป็นคนชอบทำสงครามนักหรือไง...”
“ก็เห็นตีกันทุกครั้งที่เจอนี่คะ”
“เอาน่า... วันนี้ฉันอยากสงบศึก เข้าใจไหมจ๊ะ”
อลิซทิ้งคำพูดระรื่นเอาไว้ให้กับสาวใช้ ก่อนจะรีบเดินขึ้นบันไดบ้านมุ่งหน้าสู่ห้องนอนของจามาลอย่างรวดเร็ว ความคิดบางอย่างที่ผุดขึ้นมาในสมองเป็นระลอกคลื่นทำให้เนื้อตัวสาวผะผ่าวจนน่าละอาย
สาวใช้ยกมือขึ้นเกาหัวหยิกๆ ด้วยความกังขา ก่อนจะหมุนตัวเดินออกมาแต่ก็เจอกับแมทธิวที่พึ่งกลับเข้ามาจากนอกบ้านเสียก่อน
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ ไปเห็นผีมาเหรอ”
“คุณแมทธิวอย่าแซวหนูแบบนี้สิคะ หนูไม่ได้เห็นผีมาสักหน่อย”
แมทธิวหัวเราะอย่างอารมณ์ดี “ก็จะไม่ให้แซวได้ยังไง ก็ดูหน้าตาของเธอสิตื่นตระหนกเชียว”
สาวใช้ส่ายหน้าน้อยๆ ก่อนจะพูดออกมาเสียงแผ่วเบา
“ก็คุณอลิซน่ะสิคะ ร้อยวันพันปีไม่เห็นอยากจะสงบศึกกับคุณเจเจเลย แต่วันนี้... แย่งหน้าที่หนูซะงั้น”
“เธอเสียดายว่างั้นเถอะ...”
แมทธิวพูดอย่างรู้ทัน สาวใช้ก็เลยได้แต่หน้าแดงก่ำ
“ไม่ใช่สักหน่อยค่ะ หนูแค่แปลกใจเท่านั้นเอง”
ชายหนุ่มพยักหน้า พร้อมๆ กับอมยิ้ม
“แล้วอลิซแย่งเธอทำอะไรล่ะ”
“คุณเจเจสั่งให้หนูไปซื้อที่โกนหนวดอันใหม่น่ะค่ะกำลังจะเอาขึ้นไปให้ที่ห้องนอน แต่คุณอลิซน่ะสิคะ แย่งไปซะเฉิบเลย...”
“นี่อลิซไปที่ห้องของเจ้าเจเจคนเดียวหรือ”
แมทธิวครางออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ
“ใช่ค่ะ ไปคนเดียวด้วย ให้หนูตามไปไหมคะ เดี๋ยวจะฆ่ากันตาย...”
“ไม่ต้อง... คงไม่ถึงกับตายหรอก...”
แมทธิวแทบจะกลั้นยิ้มเอาไว้ไม่อยู่ ก่อนจะโบกมือส่งสัญญาณให้สาวใช้ตรงหน้ารู้ว่าเขาต้องการยุติการสนทนาแต่เพียงเท่านี้
“ฉันจะไปพักผ่อนแล้ว...”
พูดจบชายหนุ่มก็ก้าวยาวๆ มุ่งหน้าสู่ห้องนอนของตัวเองทันที ปล่อยให้สาวใช้ยืนมองตามมาด้วยท่าทางกังขาตามลำพัง
- Writer
