ฉันหันไปมองนายอังคาฐด้วยสายตาที่ตำหนิ สุดๆ ไอ้บ้านี่ เป็นแฟนพิชชาอยู่แล้วยังจะมาทำเหมือนจีบฉันอีก น่าเกลียดที่สุด
" นายทำเกินไปแล้ว ถ้าคิดจะง้อกันก็ไปง้อกันด้วยวิธีอื่น ไม่ใช่มาใช้ฉันเป็นเครื่องมือแบบนี้" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ เพราะอับอายที่ถูกมองเป็นตัวตลกต่อหน้าสาธารณะชน
"ก็ช่วยไม่ได้นะ ก็เธอมันสภาพแบบเนี้ย เหมาะแก่การเอามาทำอะไรแบบนี้มาก แต่ตอนนี้ฉันกับอังคาฐดีกันแล้ว เธอก็กลับไปล้างห้องน้ำซะดีกว่านะ ร้อยรัก"
เสียงหัวเราะของนักข่าวดังขึ้นหลังจากที่พิชชาพูดจบ ฉันที่อายอยู่แล้ว คราวนี้ยิ่งอายเข้าไปใหญ่ แต่ฉันคือร้อยรัก ผู้หญิงที่ไม่ว่าจะเจออะไรก็ไม่มีอะไรมาทำลายได้ ฉันเก่งและฉันแกร่งมาก
" แล้วยังไง ถึงฉันจะเป็นคนใช้ แต่แฟนของเธอที่เธอคิดว่าสูงส่งนักหนาก็ยังควงฉันมางานนะ และไม่ว่าจะฐานะไหน ฉันก็ควงผู้ชายของเธอ"
"ยายร้อยรัก!!!!"
"อะๆ อย่ากรี้ดนะ เดี๋ยวทุกคนจะรู้ธาตุแท้หมด"
พิชช
