Kabanata 1
1833 Words
Wet dreams
ANGELINE
“Do you want more?” he asked me as we both continued kissing each other.
No…I need to wake up but–oh Gosh! His touch is killing me… I feel like I’m on fire.
“Yes, more…” sagot ko at napaliyad nang bumaba ang halik niya sa leeg ko. Napaupo ako sa sofa nang maramdaman ko ang panghihina ng tuhod ko.
Then his hands started caressing my breast and instead of pushing him away, I moaned so loud not even caring if someone would hear us.
Well, I guess that won't happen because we're inside the VIP lounge upstairs. I feel like my mind is getting clouded right now. I have no control over it, and I'm just letting my body make the decision. I went with this stranger, and I'm letting him touch my body.
“Ahhhh!” I moaned out loud when I felt his hands palming my sensitive bud.
Ni hindi ko man lang namalayan na naiangat niya na ang suot kong skirt at malaya niyang nahihimas ang p********e ko. All I could feel is the desire to release something from my belly.
“You’re so wet for me, mooncake,” bulong niya at kinagat pa ang tenga ko.
“W-wet? Oh god! More!” saad ko at napahigpit ang pagkakahawak sa braso niya.
Gusto kong mahiya sa posisyon kong nakabukaka at hinahayaan siyang paglaruan ang p********e ko pero nanaig ang kagustuhan ko sa ginagawa niya.
Napaigik ako nang maramdaman ang daliri niyang pumasok sa p********e ko. Medyo mahapdi iyon lalo na nang mas ipasok niya pa.
Nakagat ko ang labi nang maramdaman naman ang daliring dumidiin sa klitoris ko. He started fingering me and I found myself pulling him towards me to kiss him again.
“Oh my gosh! I-I’m going to p-pee–oh gosh!” Naipit ko ang kamay niya sa gitna ng mga hita ko at naramdaman ang paninigas ng mga daliri ko nang pakiramdam ko’y maiihi na ako.
“Let go, mooncake,” bulong niya at napasinghap ako nang tuluyan nang may kumawala mula sa p********e ko.
Hindi pa nga nakakahuma nang buhatin niya ako at paupuin sa hita niya. Muli kong naramdaman ang pagpasok ng kung ano sa p********e ko.
I could hear him unbuckling his belt then he started caressing my bud again.
“O-ouch!” ingit ko nang maramdaman ang pagdulas ng daliri niya sa p********e ko. Lumalalim iyon at tila ba may nakaharang na tila ba sinusubukan niyang mapunit.
“S-s**t! Are you a virgin?”
Hindi ako nakasagot at napapikit na lang. Pakiramdam ko’y hilong-hilo ako.
“How old are you?” dinig kong bulong niya sa tenga ko nang walang anu-ano’y alisin niya ako sa pagkakaupo sa hita niya. Napahilig ako sa balikat niya nang patuloy na biglang umikot muli ang paligid ko.
“1-18…” pabulong kong sagot.
Tiningala ko siya at tinangkang alisin ang maskara sa mga mata niya ngunit pinigilan niya ako.
“I-I want to see you…” Hinawakan ko muli ang maskara niya at naalis na ‘yon ngunit biglang lumabo ang lahat sa akin.
“Angeline!”
“Argh!” I growled when Nanay Pasing tapped my back loud enough for me to wake up.
“What, nanay?” pagbangon ko hinayang na hinayang dahil naudlot na naman muli ang panaginip ko.
“Kako ay kanina pa alarm nang alarm ang cellphone mo, Angeline. Hindi ba’t kahit summer ay kailangan mong pumasok sa school dahil doon sa naibagsak mong subject?”
Napasimangot ako nang makita ang oras. Summer break na namin pero kailangan ko pang pumasok for at least two weeks para sa remedial class for my Math subject that I failed last sem. All because of three absences and three quizzes.
Gosh!
I still excelled in her class but she failed me! Argh! So nakakainis! Bakit ba kasi lagi niyang naiisipan na magpa-exam kapag uma-absent ako.
I hate Professor Reglado!
“Bilisan mo na ang kilos at baka mahuli ka pa sa klase,” patuloy na panenermon ni Nanay Pasing hanggang sa makalabas siya ng kwarto ko.
Dumiretso ako sa banyo para makaligo na. Pagkahubad ko ng undies ko ay naramdaman ko ang panlalagkit ng p********e ko. Basa rin ang undies ko.
Wet dream with that mysterious man again…
Napapikit ako at sinabunutan ang sarili. It's been months. It's time to forget that night. I was intoxicated that time.
When I'm done taking a bath, I only got forty minutes left to be at school. But I still took my time choosing what clothes to wear and putting makeup on my face.
Hindi bale ng late basta laging maganda. Duh.
Pagbaba ko ay hindi na ako nag-abalang mag-almusal pa. Nakakawala rin naman ng ganang kumain sa mesang punong-puno ng pagkain pero wala ka namang kasabay.
"Angeline, ano't papasok ka na naman sa school ng walang kain-kain? Eto't may hinanda akong sandwich para sa 'yo, kainin mo sa biyahe."
"I'm on a diet Nay Pasing," pagngiwi ko sa paghabol sa akin ni Nanay Pasing na tila walang narinig at inabot pa rin sa akin ang sandwich na may kasamang tumbler.
"Iced coffee 'yan. Iyong gusto mong timpla."
Sa huli'y napangiti na rin ako at pinasalamatan siya. Hindi isang katulong ang tingin ko sa kanya. Simula nang mamulat ako ay nasa tabi ko na siya. Bukod sa Kuya ko ay siya ang nag-alaga sa akin.
Something that woman should have done.
Ipinilig ko ang ulo para maalis sa isip ko ‘yon. I don’t want to ruin my day thinking about that person.
“Kuya, since when did San Nicolas have traffic?” inis kong saad at napasulyap sa suot kong relo.
“Ma’am may mga tumatawid pong kambing eh.”
“Argh! I’m running late because of those goats. Iyong matandang dalaga kong professor pa naman, isang minuto lang na late ayaw nang magpapasok. I can’t afford to fail this subject again!” iritable kong saad.
I’m a fashion design student. No matter how much my father asked me to choose Business course, naipilit ko pa din ang gusto ko. Hindi ako pwedeng ma-late ng graduate dahil lang sa isang subject na ‘to at ayokong marinig na naman ang disappointment ng daddy ko sa akin.
Nang malagpasan na namin ang mga kambing na ‘yon ay pinaspasan na ng driver ko ang pagmamaneho para makarating kami kaagad sa SNU.
Nga lang ay pagkababa ko’y tatlong minuto na akong late.
I quickly ran with my prada shoes and went inside the elevator. Habang nasa elevator ay pinasadahan ko pa ng tingin ang mukha ko just in case pinagpawisan ako sa pagtakbo kong iyon.
So beautiful, Angeline…
Sa isip-isip ko nang makitang perpektong-perpekto pa din ang make-up ko.
Hindi ko na ginawang tumakbo pa nang makarating ako sa floor kung nasaan ang nag-iisa kong klase ngayong summer. Hanggang ngayon inis na inis pa rin ako na nagbabakasyon na ang ibang mga estudyante pero heto’t kailangan kong pumasok pa din. Good thing na lang pati ang mga friends ko ay need mag-take ng remedial class.
What can I say?
Birds of the same feather flock together.
Bumuntonghininga ako nang malalim at iniisip na agad kung anong arte ang gagawin ko para mapagbigyan ako ni Professor Reglado sa pagiging late ko.
Pero wala na akong maisip pa kaya kumatok na lang ako at dahan-dahang binuksan ang pinto.
Pero hindi si Professor Reglado ang nakita ko sa harapan.
An unfamiliar face. Our eyes met and he fixed his eyeglasses as he stared at me.
Dressed in a crisp white polo, he stood at the front of the class, projecting an aura of authority and knowledge. The way he carried himself commanded attention, and I couldn't help but feel a sense of intrigue as she observed him.
"May I know who you are, Miss?"
Tila doon lang ako nagising sa pagtitig sa kanya at inipit ang buhok ko sa gilid ng tenga ko.
Inisip kong nasa maling klase ako pero nakita ko sila Eunice at Leah.
I'm in the right room. But where's Professor Reglado?
"I'm asking you."
"Ahm, I'm Angeline, student of Professor Reglado–"
"Oh, another failed student of hers?"
Gusto kong sumimangot sa sinabi niya. I did not fail because I'm dumb. Duh.
Pero imbes na sabihin iyon ay matamis akong ngumiti.
"Yes, Sir."
Tumango-tango siya. "Gumagana ba ang suot mong relo, Miss…" inayos niya ang salamin at may kinuhang papel sa ibabaw ng mesa niya. "Figueroa?"
Napatingin ako sa cartier watch ko at tumango. "Of course, Sir. This is cartier–"
"Kung gumagana naman pala then you should know what time is it. Pero mukhang display lang ata 'yan at hindi mo tinitingnan."
Naramdaman ko ang pag-iinit ng buo kong mukha nang magtawanan ang mga kaklase ko dahil sa sinabi niya.
I do like being the center of attention but not this way! He’s embarrassing me in front of our class! Damn it!
“P-Pardon, Sir?” saad ko malapit na malapit nang maputol ang pisi ko pero kinokontrol ko ang sarili dahil hindi ako pwedeng sumabog kung hindi’y babagsak talaga ako sa klase na ‘to.
“You’re late, Miss Figueroa.”
Nakagat ko ang labi. “Sorry Sir, traffic kasi–”
“Traffic? Given that it’s traffic then you should have left your house a little early, don’t you think so? May oras kang mag-make up pa nga eh.”
Muling nagtawanan ang mga kaklase ko at naramdaman ko na ang pag-iinit ng mga mata ko sa labis na inis dahil sa pamamahiya niya sa akin.
“Anyway, take a seat, Miss Figueroa. I’m Professor Enriquez, I’ll be your Professor for this remedial class instead of Professor Reglado. Next time, don’t be late.”
I hate him!
Sa isip-isip ko nang makaupo na sa tabi nila Leah at Eunice na nasa mga mata pa ang pang-aasar kung hindi ko lang sila sinamaan ng tingin.
“He’s hot,” bulong sa akin ni Eunice nang magsimulang mag-lecture ang Professor na tingin ko’y masyadong bata pa para sa propesyon niya.
“And so fresh. Now, I’m glad I failed last semester, kung siya ulit ang magiging Professor by next semester, I’d be willing to fail again,” ngisi niya’t kinagat-kagat pa ang dulo ng ballpen niya.
Yuck! So unsanitary!
Inikutan ko ng mga mata si Leah at pinigilan ang sariling barahin siya. Sa utak na meron siya kahit hindi niya na sadyaing bumagsak, babagsak naman talaga siya.
Ibinalik ko ang tingin sa harap at pinakinggan ang sinasabi ng bago naming Professor na siyang namahiya sa akin.
No matter how much I hate him for embarrassing me a while ago, my friends were right.
He’s hot.
Our new Professor is so hot…and he reminds me of that mysterious man I met months ago.
“What do you think of him?” bulong ni Eunice sa akin.
Inalis ko ang tingin sa Professor na napasulyap sa akin at yumuko bago sinagot si Eunice. “Looks boring.”
- Writer
