Parang walang balak na tumila ang ulan at pakiramdam ko ay lalo pang lumamig ang panahon. Akala ko nga ay tapos na si Reigan kaya noong naramdaman ko ulit ang halik niya, hindi ko na naman mapigilan ang sariling nararamdaman.
Napatayo ako mula sa higaan pero napigilan niya ako mula sa akmang pag-alis. Patalikod tuloy akong bumagsak sa kandungan niya. Naramdaman ko agad ang matigas niyang dibdib sa aking likod.
“Reigan... a-akala ko tapos na?” sabi ko nang niyakap niya ako at inikot ang braso sa aking tiyan.
“Sinong may sabi?” malalim niyang bulong at ngumisi. Mayamaya lamang ay may inilabas siya mula sa kaniyang bulsa. Bahagya ko siyang nilingon noong may binibigay siya sa ‘kin. “Here...”
Napaawang ang mga labi ko nang makita ang kaniyang hawak, it’s a necklace with R as a pendant!
