เดนิเรลยังแหย่ไม่เลิก เพราะนานๆ ทีพี่ชายสุดหล่อของเขาจะของขึ้นสักที อยากจะรู้จริงๆ เลยว่าเรื่องอะไรกันนะถึงทำให้ราฟาลหลุดจากหน้ากากน้ำแข็งได้ง่ายดายแบบนี้
“ยังกับอะไร?” ราฟาลถามอย่างเอาเรื่อง ใบหน้าหล่อลากไส้แดงก่ำด้วยโทสะ
“เสือยังไงครับ... เสือหนุ่มผู้เหี้ยมโหด...” ผู้เป็นน้องชายหัวเราะ แต่ราฟาลกลับยิ่งหน้าบูดสนิท
“ถ้าจะกวนโทสะกันเล่นๆ เอาไว้พรุ่งนี้นะ วันนี้พี่กำลังบ้า...” ราฟาลเตือนเสียงเหี้ยม ดวงตาคมกริบอัดแน่นไปด้วยกองไฟบรรลัยกัลป์
“และหากนายไม่หยุดแหย่ล่ะก็ นายอาจจะกินข้าวไม่ได้ไปอีกเป็นเดือนเชียวแหละ...” หนุ่มหล่อผู้พี่ทิ้งคำขู่สุดท้ายเอาไว้ ก่อนจะกระแทกเท้าเดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว
เดนิเรลอดหัวเราะให้กับท่าทางโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงของพี่ชายไม่ได้ “สงสัยพนักงานทำงานไม่เข้าตาแหงๆ ถึงได้คลั่งแบบนี้...”
ชายหนุ่มมองจนพี่ชายหายเข้าไปในลิฟต์แก้วแล้ว จึงหันมาสนใจโทรศัพท์มือถือในมือของต
