"แน่ใจหรือครับว่าไม่ต้องการให้ผมช่วย"ตะวันมอง
พริมโรสที่อยู่ในผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่ตอนนี้เธอพยายามพยุงตัวลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล
"แน่ใจค่ะ"
"แต่ดูเหมือนโรสจะไม่ไหวนะครับ ให้ผมช่วยอุ้มไปส่งที่ห้องน้ำดีไหม"ดูจากท่ายืนที่ไม่คงที่กว่าเธอจะเข้าไปถึงห้องน้ำคงเย็นพอดี
"มะ...ไม่ต้องหรอกค่ะโรสเกรงใจ"ว่าแล้วก็ค่อย ๆ ก้าวเท้าไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ เพราะตรงจุดซ่อนเร้นยังคงบาดเจ็บจากศึกรักจากเมื่อคืน
"ว๊าย"แต่ก้าวได้เพียงไม่กี่ก้าวร่างของเธอก็ลอยขึ้นสู่เหนือพื้น
"คุณตะวันคุณปล่อยโรสลงเดี๋ยวนี้เลยนะคะ"ได้แต่บอกเพราะร่างกายของตัวเธอเองในตอนนี้ยังไม่พร้อมที่จะดิ้นขยับให้มาก
"ให้ผมช่วยดีกว่านะครับ ตอบแทนที่ผมเป็นต้นเหตุที่ทำให้โรสเดินไม่ได้"ว่าแล้วก็อุ้มร่างที่เบาหวิวของพริมโรสเข้าไปในห้องน้ำก่อนที่จะวางร่างของเธอลงในอ่างจากุชชี่
"ขอผ้าเช็ดตัวด้วยครับโรส"
"อะ..เอาไปทำไมคะ"ถามพลางกระชับผ้าเช็ดตัวเอาไว้
