ตอนที่ 3 เอาค่าสบู่กูคืนมา

1414 Words

เข้มหยิบกาแฟเย็นเมื่อกี้กลับมาดูด 'อืม ก็อร่อยดีนะ' ก็ว่าทำไมไอ้พวกผู้ชายมันติดใจกันนัก ก่อนไปทำงานต้องมีแวะมาดื่มกาแฟ หรือความจริงมาดูนมแม่ค้า! ก็ดูมันใส่ชุดดิ๊ ก้มทีเห็นหมดไส้หมดพุง ไม่แน่ใจว่ามาขายของหรือมาขายคน อ่อยซะ! แต่ก็นะ ที่กูอยากได้มันก็เพราะสิ่งที่ได้เห็นด้วยตานี่ล่ะ ข้างนอกก็ว่าสวยแล้วนะ แต่ใต้ร่มผ้าที่ช้องนางมันใส่น่าจะสวยไม่แพ้กัน ขนาดเนินนมยังตึงใหญ่ขนาดนี้ "เอามือถือเอ็งมานี่ซิ" "พี่เข้มจะเอาไปทำไมเหรอจ๊ะ" ปากถามทว่ามือรีบล้วงออกจากกระโปรงตัวสั้นแล้วยื่นให้เขา เธอไม่ได้หวงของ กับแค่มือถือเครื่องเดียว ถ้าเทียบกับคนที่เธอรักแล้วน้อยนิดมาก "รหัสอะไร" ให้มาแค่มือถือ รหัสให้กูนั่งทางในดูเองมั้ง! "ตองห้าหกตัวจ้ะ" เข้มได้ยิน จัดการกดเลขห้าไปหกตัวแล้วมันก็ทำการปลดล็อกให้เขาทันที ใจเต้นแรงมากเมื่อเห็นภาพพื้นหลังของโทรศัพท์เครื่องนี้เป็นภาพของช้องนางที่นุ่งบิกินีตัวจิ๋ว กลืนน้ำลายเลยกู! ปัดไปปัดมา หาที่เมมเบอร์? ไอคอนมือถือมันเนี่ย! บังหมดทำให้กูมองเห็นไม่ชัด ทว่ามันก็ยังเห็นได้ไม่ถนัด นี่ก็จะโหลดอะไรมาเก็บในเครื่องมากมายขนาดนี้ไม่รู้ เข้มกำลังจะกดเข้าที่ไอคอนหนึ่งแสดงชื่อรูปภาพ ทว่าช้องนางรีบช่วยเมื่อเห็นว่าเขาเข้าไม่ถูก "ตรงนี้จ้ะ" พร้อมชี้มือบอกบนหน้าจอ "พี่รู้น่า เอ็งไม่ต้องมาช่วย" กูรู้ว่าต้องเมมเบอร์ตรงไหน แต่อะไรขาวๆ ใหญ่ๆ มันดึงดูดใจกว่าไง เข้มจัดการกดเบอร์มือถือตัวเองลงไปแล้วบันทึกชื่อ 'พี่เข้มสุดหล่อจ๋า' ก่อนจะโทรเข้าหาเบอร์ตัวเองแล้วยื่นกลับให้ช้องนาง ทันใดนั้นข้อความเพิ่มเพื่อนในไลน์ก็ดังขึ้น "หากมาไม่ได้ให้โทรบอก อย่าเงียบ ไม่งั้นพี่จะโกรธเอ็งข้ามชาติ" "ได้จ้ะ" "แต่คืนนี้เอ็งบอกว่าจะมาก็คือต้องมา ที่บอกให้โทรหาเผื่อมาไม่ได้มันคือกรณีฉุกเฉิน" "จ้ะ คืนนี้เจอกันนะจ๊ะพี่เข้ม" "อืม" ตอบรับแล้วยกแก้วชาเย็นขึ้นดูดต่อ มองนมมันแล้วจินตนาการว่าได้ดูดหัวสีชมพู ยิ่งดูดก็ยิ่งฟิน ยิ่งกินก็ยิ่งอร่อย ชมพูมั้ยไม่รู้ แต่จากประสบการณ์ ขาวขนาดนี้ยังไงก็ต้องชมพู! 'มึงรอหน่อยนะลูกรัก' แอบลูบหรรมตัวเอ็งใต้โต๊ะมาหินอ่อน คืนนี้กูจะยัดมึงเข้าไปในตัวช้องนางมันแน่ๆ อย่าเพิ่งงอน! 'ได้แล้วจ้ะพ่อเข้ม' แม่ค้าร้านแกงเส้นวัยกลางคนถือถ้วยตราไก่มีแกงเส้นร้อนๆ มาเสิร์ฟ เข้มมากินบ่อยจนรู้จักมักคุ้น ไม่ต้องบอกว่าอีกคนชอบกินถ้วยพิเศษ เพิ่มทุกอย่างทั้งลูกชิ้น เลือดก้อน และตีนไก่เปื่อยๆ แต่เอ๊ะ? นั่งจ้องตากับช้องนางมันคืออะไรก่อน อย่าบอกว่ากำลังจีบแม่ค้าขายน้ำนะ แต่สรรพนามเรื่องผู้หญิงของเข้มไม่ธรรมดาใครๆ ก็รู้ นึกเป็นห่วงช้องนางมันแล้วสิ "ช้องไปขายของก่อนนะจ๊ะพี่เข้ม เย็นนี้เจอกันจ้ะ" แม่ค้าขายแกงเส้นเดินกลับไป ช้องนางทำท่าจะลุกให้เขาได้กินข้าวกินปลา ทว่าโดนคว้าแขนเรียวเอาไว้ "เดี๋ยวช้อง" "จ๋าพี่เข้ม" หันกลับมาฉีกยิ้มหวานให้อีกฝ่าย รอฟังที่เขาพูด "เอ็งคิดว่าแค่เอ่ยคำขอโทษพี่แล้วมันจะพอ" "แล้วพี่เข้มจะให้ช้องทำยังไงจ๊ะ" "คุยกันหน่อย" พยักพเยิดหน้าไปทางทุ่งนา ช้องนางเม้มปาก ทว่าเดินตามหลังเขาไปโดยทิ้งระยะห่างเอาไว้ ตอนนี้เป็นเวลากลางวันเขาคงไม่ทำอะไรไปมากกว่าการพูดคุย แต่เธอคิดผิด! ถูกเขาดันหลังติดกับต้นไม้ใหญ่ โน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ "ทะ..ทำอะไรจ๊ะพี่เข้ม" ช้องนางทำหน้าเหลอหลา ถึงตรงนี้จะลับตาคนแต่มันคือตอนกลางวัน เธอกลัวมีใครบังเอิญเดินผ่านมาเจอ "ลงโทษเอ็ง" เข้มมองใบหน้าสวยดุๆ ทว่าได้กลิ่นแป้งเด็กอ่อนๆ แล้วรู้สึกผ่อนคลาย "ลงโทษอะไรจ๊ะ" อย่าบอกนะว่าเขาจะกินเธอ "ลงโทษที่เอ็งบอกจะไปหาพี่เมื่อคืนไง" ล้างหรรมรอจนเปื่อยแต่ไม่ได้ใช้งาน เอาค่าสบู่กูคืนมา! "ละ..ลงโทษแบบไหนจ๊ะ ช้องกลัวลูกค้ารอนาน" เอาเรื่องขายของมาอ้าง ขนาดเธอบอกติดช่วยงานแม่เพราะบ้านจนเขายังใจอ่อนยอมยกโทษเลย "แค่จูบก็ได้" เข้มมองริมฝีปากอวบอิ่มของช้องนางแล้วมันอยากจูบขึ้นมา ทาอะไรก็ไม่รู้ มันๆ แดงๆ ล่อตาล่อใจเหลือเกิน "แค่จูบจริงๆ นะจ๊ะ" "อืม" ช้องนางพยักหน้าอนุญาต เขาจึงรั้งเธอเข้าใกล้ มืออีกข้างสอดท้ายทอยของเธอแล้วรั้งใบหน้าให้แหงนขึ้น ประกบปากลงมาจูบ ใจเต้นแรงมาก เป็นครั้งแรกที่ได้ทำแบบนี้กับใครสักคน เขาบดเคล้าลงมาอย่างนุ่มนวลให้ความรู้สึกดี สัมผัสได้ว่าลิ้นสากค่อยๆ สอดแทรกเข้ามาในโพรงปากของเธอ เผยอปากออกให้เขาเข้ามาได้ถนัด ลิ้นร้อนตวัดเลียลิ้นเล็กของเธอ ไม่ว่าจะขยับลิ้นไปทางไหนเขาได้ตาม จากดูดเบาๆ เปลี่ยนเป็นบดจูบหนักหน่วง ยิ่งดูดก็ยิ่งติด ยิ่งทำก็ยิ่งฟิน เลือดลมในกายสูบฉีด จนทำให้ส่วนล่างที่สงบนิ่งตื่นขึ้นมาทันใด ที่บอกไปว่าแค่จูบมันอยากทำมากกว่านี้! มือเลื่อนลงไปวางบนสะโพกอวบแล้วลูบไล้ไปมา สัมผัสได้ว่ามันเต็มไม้เต็มมือ กระโปรงตัวสวยถูกถลกขึ้นอย่างรวดเร็วจนช้องนางได้สติหันหน้าหนีทำให้ปากหลุดออกจากกัน ทว่าใบหน้าสวยถูกจับหันกลับไปจูบอีกทีด้วยมือทั้งสองข้างของเข้ม เกิดการยื้อยุดกันไปมา ช้องนางดิ้นจนหลุด เข้มจะตามเข้าไปจูบทว่าโดนมือเรียวยกขึ้นดันแผงอกเขาเอาไว้ ไหนบอกทำแค่จูบไง แต่กลับจะเลยเถิด พี่เข้มอันตรายเกินไปแล้ว "ทำไมช้อง เอ็งก็ชอบไม่ใช่หรือไงถึงได้คล้อยตามจูบของพี่" เข้มถามเสียงกระเส่าเพราะเครื่องติดแล้ว ไม่ใช่แค่เขาที่ได้ ช้องนางก็ใช้ลิ้นเล็กตวัดลิ้นเขากลับเหมือนกัน ในเมื่อเธอพร้อม เขาพร้อม ทำไมเราไม่ทำให้มันไปถึงฝั่งฝันทั้งคู่ "ช้องต้องไปขายของก่อนจ้ะพี่เข้ม ช้องเพิ่งขายได้แก้วเดียวเองนะจ๊ะ" "เดี๋ยวพี่เหมาเอง" เข้มทำท่าจะจูบอีกแต่ช้องนางห้าม "ขอบคุณมากจ้ะพี่เข้ม แต่หากพี่เหมาแล้วคนที่ต้องกินกาแฟก่อนไปทำงานทุกเช้าล่ะจ๊ะ มีปวดหัวแน่นอนจ้ะ" ไม่ใช่แค่กำไรที่ได้มา ทว่าน้ำชงของเธอทำให้ผู้คนในหมู่บ้านสามารถมีแรงไปทำงานต่อ "แล้วเอ็งไม่เห็นใจพี่บ้างเหรอ ทำไมถึงเห็นใจแต่คนอื่น" หากกูไม่ได้ทำก็มีปวดหรรมเหมือนกัน! "เห็นใจจ้ะ แต่ช้องกลัวพี่นาน เอ่อ..พี่คงไม่ใช่ประเภทสองสามนาทีหรอกใช่ไหมจ๊ะ" ".." นั่นสิ หากกูเสร็จเร็วภายในสองสามนาทีช้องนางมันต้องแซวกูแน่ๆ เรื่องนี้จะให้ใครมาหยามไม่ได้ ลูกผู้ชายอกสามศอก อย่างต่ำไอ้เข้มต้องเป็นชั่วโมง! "อืม อย่างต่ำพี่ก็ชั่วโมงนึง" "นั่นไงจ๊ะช้องว่าแล้ว เอาไว้คืนนี้ช้องไปหาน้า..พี่จะเบิ้ลสักสามสี่รอบช้องก็ไม่ว่าจ้ะ" บอกเสียงอ้อน ยามที่เธอเอาไว้อ้อนลูกค้าให้ช่วยซื้อน้ำก็ประมาณนี้ "จริง?" เข้มมองอย่างเหลือเชื่อ อะไรมันจะถึกทนได้ขนาดนี้ ช้องนางมันสามารถทนได้ถึงสี่น้ำเลย หวานเจี๊ยบ! "ก็ได้ แล้วเย็นนี้เอ็งจะมาหาพี่เมื่อไหร่ กี่โมงกี่ยาม บอกไว้ก่อนพี่ไม่ชอบคนไม่ตรงต่อเวลา นัดเป็นนัด" "ทุ่มหนึ่งได้ไหมจ๊ะ ไม่ขาดไม่เกินแน่นอนจ้ะ" "อืม ตกลงตามนี้" กูจะล้างหรรมหอมๆ ไว้รอ ให้โอกาสมึงอีกทีช้องนาง!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more