ตอนที่ 1 นัดไม่เป็นนัด

1100 Words
"มายัง" ถามยมที่เป็นฝ่ายออกไปรอรับแขกของเขาค่ำนี้ที่หน้าบ้าน รอมาแล้วกว่าสามชั่วโมงยังไม่เห็นหัว อาบน้ำล้างหรรมรอจนหอม ตากพัดลมจนแห้ง ทาแป้งเย็นตรางูอย่างดี ป่านนี้ยังไม่เห็นหน้าคนที่ต้องให้ใช้งาน บอกเลยหากมาถึงกูไม่ลงไปล้างอีกรอบแน่ ให้มันดมเหม็นๆ เนี่ยแหละ! "ยะ..ยังเลยจ้ะพี่เข้ม" รอแล้วรอเล่า ยังไม่เห็นแม้เงาสาวสวยของพี่เข้ม อย่าว่าแต่เงาเลย เสียงหมาเห่ายังไม่มีให้ได้ยิน ปกติบ้านเราใครไปใครมา หรือแม้แต่ใบไม้แห้งหล่นไอ้พวกสหายมันพากันเห่าหมด แต่คราวนี้เงียบกริบ นอนหลับปุ๋ยฝันหวาน "แม่ง!" คนที่ได้ยินถึงกับหัวเสีย นัดไม่เป็นนัด บอกว่าจะมาหาตอนเย็น เย็นบ้านมึงดิสามทุ่มแล้ว! ปากบอกอยากเป็นเมียพี่เข้ม ท่าทางดูกระตือรือร้น กูก็หวังเถอะว่าไอ้ที่ไม่ได้ใช้งานนานเป็นเดือนมันจะกลับมามีชีวิตชีวาขึ้น แต่เปล่าเลย ช้องนางมันผิดนัด! "แล้วจะเอายังไงต่อดีจ๊ะพี่" ถามอย่างระแวงระวัง กลัวอะไรบางอย่างในห้องลอยมาปะทะหัวไปให้หมอที่อนามัยเย็บเล่นๆ "ไม่มาก็ช่างแม่ง!" ไม่อยากเป็นเมียกูก็ไม่ต้องมาเป็น ไม่มีใครเคยเล่นกับความรู้สึกกูได้ขนาดนี้! คิดว่าสวยนักเหรอถึงกล้าทำกับกูได้ ก็แค่นมใหญ่ หุ่นดี ผิวขาวไหมวะ! นอกนั้นมีอะไรดี หน้าตาก็งี้ จมูกเรียวเล็ก ริมฝีปากอวบอิ่ม ตูดกับนมขนาดเท่ากัน ไม่มีอะไรดีมากไปกว่านั้น ก็แค่คนที่มาทำให้หรรมกูแข็งเฉยๆ หลังจากตายด้านไม่ได้ใช้งานมาเป็นเดือน ไม่ได้พิศวาสถึงกับต้องมองทางจนคอยืด "ละ..แล้วถ้าช้องนางมันมาล่ะจ๊ะพี่" "ไล่มันกลับไป! กูไม่มีอารมณ์" ปัง! เอ่ยจบเข้มปิดประตูห้องนอนลงเสียงดังทำเอาสั่นไปทั่วบ้าน หากพ่อกับแม่อยู่อย่าหวังจะได้ทำเสียงดัง บ้านไม้ยกสูงในพื้นที่มากถึงเจ็ดไร่ล้อมรอบด้วยต้นไม้ทำเป็นบ้านสวน มีต้นไม้ร่มรื่นกว่าหลายสิบต้น ส่วนใหญ่ปลูกมะม่วงไว้กินและแจกลูกบ้าน ทว่าเวลานี้เจ้าของบ้านไม่อยู่ อยู่แต่ลูกชายคนเดียวและลูกน้องสองคน 'เข้ม' ลูกชายคนเดียวของผู้ใหญ่บ้านหมู่หนึ่ง อายุสามสิบสี่ปี ทำอาชีพปล่อยเงินกู้ เก็บดอกเบี้ยร้อยละยี่สิบบาท คราวสมัยที่พ่อไปทำงานต่างประเทศแล้วส่งเงินกลับไทยเขาเอามาต่อยอดจนตัวเองร่ำรวย มีเงินเก็บในบัญชีเป็นสิบล้าน หน้าตาหล่อเหลาบวกกับบุคลิกท่าทางอันน่าเกรงขามต่อคนพบเห็น ทำให้เข้มดูสะดุดตาและมีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามไม่น้อย ทำให้ลูกสาวบ้านนั้นบ้านนี้ไม่ลังเลพลีกายมาขัดดอกให้เข้มเองถึงที่ และหวังอยากเป็นเมียลูกชายผู้ใหญ่บ้านหมู่หนึ่งกันถ้วนหน้าเพราะทั้งหล่อและรวย แต่เข้มมีมาตรฐานในการเลือกผู้หญิงมากิน แต่ช้องนาง..มันกำลังจะทำให้กูเสียชื่อเสียง นัดไม่เป็นนัด เดี๋ยวพรุ่งนี้มันเจอกูตามถึงที่แน่! @บ้านช้องนาง "ช้องนอนแล้วนะจ๊ะพ่อแม่" อาบน้ำแต่งตัวใส่เสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อย เดินออกมาบอกสองคนที่นอนอยู่บนฟูกกำลังดูทีวีกัน เธอนอนในห้องคนเดียว พ่อกับแม่กางมุ้งนอนด้านนอก บ้านเราเป็นไม้ยกสูงชั้นหนึ่งหลังเล็กๆ เท่านั้นจึงมีห้องเดียว เมื่อก่อนเรานอนในห้องสามคนพ่อแม่ลูก ทว่าพอเธอโตเป็นสาวห้องจึงตกเป็นของเธอคนเดียวไปโดยปริยาย คนเป็นแม่พยักหน้าให้ ช้องนางจึงปิดประตูกลับเข้ามา วันนี้เราทำงานกันเสร็จช้า สาเหตุก็มาจากเธอที่ทำงานไม่เรียบร้อยให้แม่ต้องตามแก้ แม่เธอเป็นช่างเย็บผ้า ผู้คนในหมู่บ้านเทียวเอาเสื้อผ้ามาปะแก้อยู่เป็นประจำ รายได้วันละร้อยสองร้อยบาทเท่านั้นไม่ได้เยอะอะไร ส่วนพ่อของเธอเป็นอดีตช่างรับเหมาก่อสร้าง ตั้งแต่ตกนั่งร้านแล้วขาพิการข้างหนึ่งก็ไม่ได้ไปทำงานอีกเลย อาบน้ำอาบท่าขึ้นบ้านหาข้าวกินเองได้ก็ดีเท่าไหร่แล้ว ความที่คนเป็นเสาหลักของบ้านมาป่วยทำให้แม่เธอต้องหาเงินคนเดียว มันจึงไม่พอต่อค่าใช้จ่ายในครอบครัว เธอจึงตัดสินใจเรียนถึงแค่มอหกแล้วออกมาขายของ อาชีพน้ำชงน้ำปั่นที่ลงทุนน้อยแต่กำไรดีคือสิ่งที่เธอเลือก นี่ก็เข้าหนึ่งปีแล้วจนมีลูกค้าประจำ วันนี้เก็บร้านบ่ายสามโมงเพราะแม่มีงานเหมามาทำ เธอก็พอมีฝีมือจากการเป็นครูพักลักจำช่วยหยิบจับ แต่ความรีบของเธอทำให้งานของแม่พังจนอีกฝ่ายต้องตามแก้ ช้องนางรู้ว่าตัวเองไม่ได้รีบเพราะงานเร่งของลูกค้า แต่ที่เธอเร่งรีบเพราะมีนัดกับพี่เข้มต่างหาก ทว่ามันเลยเวลาตอนเย็นมามากแล้วจึงไม่กล้าไปเจอหน้า อีกฝ่ายคงจะกล่าวหาว่าเธอเป็นเด็กเลี้ยงแกะเรียบร้อย มาคิดๆ ดู ตัวเองอยากนอนกับเขามากจนทำงานพลาด สงสารแม่ก็สงสาร ท่านไม่กล่าวโทษโกรธเธอเลยสักนิดจนตัวเองรู้สึกผิด เลยทำให้เธอต้องคิดเยอะๆ จะไม่เร่งรีบกับอะไรทั้งที่ไม่รู้ว่าสิ่งนั้นมันจะส่งผลดีกลับมาหาเธอไหม โดยเฉพาะพี่เข้ม คนที่เธอก็รู้ชื่อเสียงเรียงนามของเขาอยู่ก่อนแล้วว่าไม่เคยคิดจริงจังกับผู้หญิงคนไหน แม้ความบริสุทธิ์ของเธอจะเป็นสิ่งที่เขาอยากได้ก็ตาม มันอาจเป็นเพียงลมปากที่เขาพูดออกมาว่าจะให้เธอเป็นเมีย แต่มันก็ไม่ได้การันตีว่ามีเธอแล้วเขาจะไม่มีใครอีก ไม่มีอะไรสามารถหยุดผู้ชายเจ้าชู้ได้จริงๆ นอกเสียจากว่าเขาจะยอมหยุดด้วยตัวเอง ไม่ต้องอยากทำตัวเป็นเมียเขาจนอีกฝ่ายได้ใจ หากเขาจะเป็นของเธอ สักวันก็คงเป็นของเธอจริงๆ โดยที่อีกฝ่ายเป็นคนพยายามมากกว่า ไม่รีบ อยากดูเขาไปนานๆ ว่าที่พูดจะยอมให้เธอเป็นเมียนั้นแค่ลมปากเพราะอยากได้เธอเฉยๆ กันแน่
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD