Lies, Hidden from a Handsome Beggar

Chapter 01

“What? Bakit hindi ko na pwedeng gawin ang mga dati kong ginagawa? Why did you suddenly decide to limit my actions and what should I do?”

Hindi makapaniwala si Ruhk sa biglaang desisyon na ibinaba sa kaniya ng kaniyang ama na katabi sa upuan ang kaniyang ina. Hindi niya maunawaan kung bakit binigyan na siya ng limitasyon ng kaniyang mga magulang sa mga dati na naman niyang ginagawa. Ang kaniyang ama na si Allen Verchez ay nagmamay-ari ng pinakamalaking Global Yacht Enterprises kung saan iba’t-ibang klase ng mga yate ang kanilang binebenta sa iba’t-ibang bansa, ang kaniyang ina naman ay isang retired professor sa College university na pinapasukan niya ngayon. Sa edad ni Ruhk na 24 years old ay nakapagtayo na siya ng sarili niyang negosyo ang Zamora Real estate na ipinangalan niya sa kaniyang ina, nagmamay-ari din siya ng condominium buildings na sa malaking halaga niya nabebenta kaya malaki na rin ang naipon ni Ruhk sa sarili niyang sikap.

Dahil natutunan ni Ruhk ang maging independent at naging successful naman ang mga negosyo niya na alam niyang naging proud sa kaniya ang kaniyang ama at ina ay binigyan siya ng kalayaan ng mga ito sa mga bagay na gusto niyang gawin. Despites sa kaniyang malawak na negosyo ay hindi niya pinababayaan ang kaniyang pag-aaral dahil malapit na siyang magtapos ng kolehiyo sa kinukuha niyang Business management.

Maraming mga babae ang humahanga at nagkakagusto sa kaniya dahil sa mga achievements niya lalo na at kilala siya sa kolehiyo na pinapasukan niya bilang nag-iisang apo ng Prime minister ng kanilang bansa, ang United Kingdom of Great Britain. At dahil nag-iisang apo siya ay iniiwas niya ang mapasali sa mga gulo na madadawit ang pangalan ng kaniyang lolo na hindi naman niya masyadong nakikita at hindi naman niya kapalagayan ng loob dahil sa lagi nitong inuuna ang posisyon nito.

Wala naman siyang ginagawa na ikasisira ng pangalan ng kanilang pangalan pero ang bigla siyang bigyan ng limitasyon ay hindi niya lubos na maunawaan.

“I hope you understand our decision, son, even if we don't want to give you limitations because you are old enough to handle yourself, your father can't do nothing but follow your grandfather's order.”sambit na paliwanag ng kaniyang ina sa kaniya na ikinasalubong ng kaniyang kilay.

“Grandpa ordered to limit what I should do or act? And you agreed on him?”seryosong tanong ni Ruhk na ikinabaling niya sa kaniyang ama na napabuntong hininga sa kinauupuan nito.

“I can’t defy your grandpa, Ruhk, besides, you can still do the things you want to d---“

“—but with limitations? Anong pinag-kaiba nun, Dad? I am old enough to do what I want yet you agreed to Grandpa to limit my move nor the things I will do, like a child? Seriously, Dad?”singhal na reklamo ni Ruhk sa kaniyang ama.

“Do understand your father, Ben, it's hard to disobey your grandfather, you should know that. Forgive us if we have done nothing about your grandfather's order but, just think that it is also for your good, son.”pakiusap ng kaniyang ina na ikinauntong hininga ni Ruhk sa kinauupuan niya.

Alam niyang kahit sa mga magulang niya siya magreklamo ay alam niyang wala na siyang magagawa, ang kaniyang lolo na ang nagbigay ng utos at sa pamilya nila, ang utos nito ang hindi dapat masuway. Nakikita niya noon pa na ang kaniyang ama ay sunod-sunuran lang sa kaniyang lolo, takot itong suwayin ang mga pinag-uutos nito kaya alam niyang kahit suportado siya ng kaniyang mga magulang sa mga gusto niya pa gang kaniyang lolo na ang nagielam kahit siya ay walang magagawa.

May pagkakataon na pumapasok sa isipan ni Ruhk na labagin ang pinag-uutos ng kaniyang lolo sa kaniya pero naisip niya din na kung gagawin niya ‘yun ay mga magulang niya ang mapaparusahan sa pagsuway niya, kaya kahit ayaw niya ay wala siyang magawa kundi ang sumunod.

“Ben, anak…”

“There is nothing I can't do, the Prime Minister has issued an order. I have no other choice but to follow, right?”saad na pahayag ni Ruhk na ikinatayo ng kaniyang ina sa kinauupuan nito at naglakad palapit sa kaniya.

Nang makalapit na ito sa kaniya ay hinawakan nito ang dalawa niyang kamay at hinila siya patayo sa pagkaka-upo niya at ngiting hinaplos ang pisngi niya.

“We’re sorry anak, I know you love to move freely and now that your grandpa limits you wala naman kaming magawa. Huwag ka sanang magalit sa amin ng iyong ama.”sambit ng kaniyang ina na bahagyang ikinabuntong hininga ni Ruhk.

“I’m not mad with you both, hindi ko lang maunawaan why he decided to limit my actions and things that I usually do. Tss, that old man.”ani ni Ruhk na bahagyang ikinatawa ng kaniyang ina.

“Don’t call your grandpa old man, that’s not good son.”

“He’s already old mother, so I was saying facts.”sagot ni Ruhk na ikinatunog ng cellphone niya na ikinabitaw ng kaniyang ina sa pagkakahawak sa kamay niya bago niya kinuha ang cellphone niya at sinagot ang tumatawag sa kaniya.

“What? I sent you an email that I’m not working today, Bianco.”salubong na sagot ni Ruhk sa tumawag sa kaniya na ikinalakad pabalik ng kaniyang ina sa kinauupuan ng asawa nito.

(I’m sorry if I forgot to see that email you sent, young master, Mr. Romualdez is now complaining in front of the company because the news reached him that we were selling triple the price of the land we bought from him. What am I going to do with him?)

“Can’t you settle the rant of that man? I’m not in the mood to face him, right now. May pinagdadaanan ako ngayon, Bianco.”saad na sagot ni Ruhk na rinig niyang bahagyang ikinatawa ng kausap niya sa aniya.

(I can sense that you’re not in a good mood today, young master. Have your rest, I will tell to Ishikawa to face Mr. Romualdez in behalf of you because he handles the finance.)

“Ipasama mo si Vidalgo sa kaniya, that Japanese boy still doesn’t familiar in speaking tagalog nor English.”bilin na sambit ni Ruhk bago niya pinatay ang tawag ng kausap niya.

“May problema ba sa business mo anak?”tanong ng ina ni Ruhk na iling na ikinalingon niya sa ina niya.

“Just a minor problem mother, Bianco can handle it. If you’ll excuse me, I’ll go now to my room to have some rest.”ani ni Ruhk bago bahagyang yumuko sa kaniyang mga magulang bago naglakad na upang umakyat na sa kwarto niya.

Habang umaakyat si Ruhk sa hagdanan ay hindi parin maalis sa isipan niya ang isang tanong sa biglang desisyon ng kaniyang mga magulang.

Ano ang dahilan ng kaniyang lolo para limitahan nito ang bawat gagawin o ikikilos niya? Dahil mula pagkabata hanggang ngayon binata na siya ay ito ang kauna-unahang pagkakataon na nagielam ang kaniyang lolo pagdating sa kaniya.

“What is your reason old man? I can’t figure out why you suddenly intervened in your grandson’s life that you only saw once.”sambit na saad ni Ruhk sa kaniyang sarili na seryosong ikinapamulsa niya sa kaniyang pants habang dere-deretso siya sa kaniyang pag-akyat.

Manila, Philippines

7:00 PM

Sa malaking mansion na pagmamay-ari ng isa sa pinaka successful na business man sa pilipinas ay mag-isang kumakain sa hapagkainan ang nag-iisang tagapagmana ng Lesiniville Enterprises na si Reliana Emma Castora. Sa malawak na mansion ay tanging siya lang ang tao dun, walang katulong o kahit na sino ang kasama niya sa loob ng mansion na tinitirhan niya, ang kaniyang mga magulang ay abala sa business nila out of town at simula ng bata siya ay wala ng oras ang mga ito sa kaniya.

She was a simple girl with a prestigious life, born with a silver spoon on her mouth but her life is lonely and colorless. Since elementary hanggang ngayong college na siya ay wala siyang naging kaibigan, kahit isang kaibigan ay wala siya dahil gusto niya lang na mapag-isa palagi. Lumaki siyang aloof sa mga tao at tumatak sa isipan niya na kaya niya nang mag-isa kahit walang kakilala dahil nasanay na siya dahil kahit sa bahay nila ay mag-isa siya.

Nakakausap niya lang ang kaniyang mga magulang sa telepono, lahat ng kailangan niya ay binibigay sa kaniya, she had her own bank account na hindi naman niya magawang gastusin dahil minsan lang siyang lumalabas ng kanilang mansion. Bahay at skul lang ang routine niya, wala siyang pakielam kung may nambu-bully sa pagiging introvert at pagiging alone niya. Maganda naman siya at maayos manamit, maraming nagkaka interest na lalaki sa university nila pero hindi niya pinapansin ang mga ito. Malapit na ang graduation niya at wala ang kaniyang magulang para ihatid siya sa stage para kumuha ng diploma at sanay na siya sa sitwasyon na ganun.

Pagnaka naka graduate na siya sa kolehiyo ay siya ay magtatrabahong intern sa sarili nilang kumpanya at mga magulang niya ang nagdesisyon nun, walang kaso ‘yun kay Reliana basta ang nasa isip niya ay makatulong sa negosyo nila kahit magsimula siya sa pinakamaliit na posisyon.

Dahil siya lang ang nakatira sa malawak na mansion ay katahimikan ang sasalubong mula sa loob, ang nakakabinging katahimikan ay nakasanayan na ni Reliana, ang pagkain niya ng mag-isa ay nakasanayan na rin niya.

Matapos ang pagkain ni Reliana ay deretso niyang hinugasan ang kaniyang pinagkainan and after niya ay tahimik siyang umalis sa dining area upang magtungo na sa kaniyang kwarto upang magpahinga dahil maaga ang kaniyang pasok bukas.

Nang makarating si Reliana sa sala ay akmang aakyat na siya sa hagdanan ng matigilan siya sa pagtunog ng doorbell ng kanilang pintuan na ikinalingon niya doon. Malawak ang sakop ng mansion nila at malalayo ang ibang mga bahay sa mansion nila, napakunot ang noo ni Reliana ng pumasok sa isipan niya ang pwedeng ang kung sino ang pwedeng mag-doorbell sa ganitong oras na may ngiting ikinatakbo ni Reliana papunta sa pintuan at pagkabukas niya ay tumambad sa harapan niya ang isang bouquet ng red roses na agad kinuha at bahagya siyang lumabas upang silipin ang labas.

Nang wala siyang makita ay ibinalik niya ang tingin niya sa pulang rosas na laging may naglalagay sa harapan ng pintuan niya, paborito niya ang pulang rosas at may idea siya sa kung sino ang nagbigay nito.

May ngiting pumasok na si Reliana sa loob ng mansion at ni lock na ng maigi ang pintuan bago mabilis ang kilos na tumakbo siya paakyat sa hagdanan papunta sa kwarto niya. Pagkapasok na pagkapasok niya ay agad siyang sumampa sa kama niya at inilapag ang mga pulang rosas sa ibabaw ng kama at kinuha ang maliit na card na meron ito at binasa iyon.

Good eve, deirfiúr

Frm: C.D

“I wish you would show up to me, even in a minute, kuya…”mahinang sambit ni Reliana na tumayo sa pagkakaupo niya sa kama at lumapit sa drawer niya at binuksan iyon.

Itinigo niya doon ang card na kasama ng mga pulang rosas kung saan marami ng cards siyang naitatago na binibigay ng iisang tao, na kahit wala siyang kaibigan kahit ang tinuring niyang kuya na nagligtas sa kaniya ng isang beses ay masaya na siya.

Reliana’s life was been lonely for her but she tried to do everything to live peacefully, she doesn’t want anyone to be part of her life except for her Kuya.

But things will change in Reliana’s life that she didn’t expect to come.