คิดถึง
1080 Words
"ถ้ามึงไม่ตอบกูจะถือว่าตกลงแล้วนะ" เหมันต์กระตุกยิ้มขึ้นทันทีเมื่อแฟนซียังคงไม่ตอบคำถามเขาอยู่ มีแค่ใบหน้าสีแดงระเรือฉายชัดอยู่บนใบหน้าสวย
"ขอนอนตักมึงหน่อยดิ" คำพูดที่เหมือนขออนุญาตแต่เขากลับทำเหมือนประโยคบอกเล่าไม่รอคำตอบจากเธอเขาก็ล้มตัวลงนอนบนตักเล็กในทันที
"ผมนายยังเปียกอยู่นะ" เธอบอกกับเขาที่นอนหลับตาพริ้มมีรอยยิ้มเล็กๆปรากฎอยู่ตรงมุมปากของเขา
"ไม่เป็นไร..แฟนซีกูชอบมึง" เหมันต์ลืมตาขึ้นมองสบตาดวงตากลมของเธอที่ก้มลงมองเขา สายตาจริงจังของเหมันต์ทำเธอนิ่งไปนิดแต่ก็มีรอยยิ้มเล็กๆออกมาให้เขาได้เห็นถึงความออดอ้อนของคนตัวโต
"อยากจูบอีก" อีกครั้งที่คำพูดของเขาเป็นเพียงประโยคบอกเล่าไม่รอให้เธอได้ตอบอะไรเขาก็กดท้ายทอยเล็กให้ก้มลงมารับจูบจากเขา
ริมฝีปากหยักหนาจูบเธออย่างเร่าร้อน เมื่อครั้งนี้เธอไม่มีท่าทีผลักไสเขาออกคนตัวโตก็จูบชิมรสหวามจากเธออย่างละเมียดละไม เนิ่นนานจนเธอต้องดันแผงอกแกร่งเพื่อขออากาศหายใจ
แฟนซีสูดอากาศจนพอใจก็ถูกสายตาคมของเหมันต์จ้องมองอยู่ด้วยรอยยิ้ม
"แฟนซีกูจริงจังนะที่พูดออกไป หวังว่ากูคงรอมึงตัดสินใจไม่นาน" เขาบอกเธอพร้อมกับยันตัวลุกขึ้นนั่งข้างเธอ ถ้าต้องรอนานเกินไปเขาอาจจะทนไม่ไหวรวบหัวรวบหางแม่งเลยก็ได้ แต่ก็ต้องหยุดความคิดนี้เอาไว้เพราะไม่อยากถูกเธอเกลียด
"แก..ไม่ต้องพูดมึงกูกับฉันได้หรือเปล่า" เธอช้อนดวงตากลมมองลึกเข้าไปในดวงตาคมของเขา
"ถ้าต้องการก็ทำให้ได้อยู่แล้ว" เหมันต์ระบายยิ้มพร้อมวางมือบนศีรษะเล็กอย่างเอ็นดู
"จริงเหรอ?"
"อื้ม ให้เรียกที่รักได้ป่ะล่ะ"
"เหมันต์!" แฟนซีดุเสียงเรียบที่คนตัวโตเอาแต่หัวเราะชอบใจเมื่อเธอชักสีหน้าไม่พอใจใส่เขา
"รู้แล้ว...ฉันรักแฟนมากนะ" รอยยิ้มกรุ่มกริ่มของเขาที่จับมือเธอเอาไว้ปฎิเสธไม่ได้ว่าเธอก็ชอบในคำพูดนี้เช่นกัน
@โรงเรียนPBR
ร่างบางในชุดนักเรียนสมส่วนพอดีตัวกำลังเดินเข้ามายังใต้ตึกอาคารเรียนโดยมีสายตาหนึ่งคู่ที่ยังคงจับจ้องเธอไม่วางตาจากมุมหนึ่งที่เธอไม่ได้สังเกตุเห็น รอยยิ้มพึ่งพอใจปรากฎอยู่บนใบหน้าในทันทีที่สายตาจับจ้องไปกับการกระทำของร่างบางที่มองตามเธอไปจนลับสายตา
"แฟนซีเธอจะไปเข้าค่ายด้วยหรือเปล่า" เจ้านายเพื่อนใหม่ของเธอวิ่งออกมาด้วยความเร็วถามร่างบางในทันที
"ไปไหน? ฉันไม่เห็นรู้เลย" เธอถามเจ้านายด้วยสีหน้างงงวยทำไมเธอถึงไม่ได้รู้เรื่องนี้กันนะ
"ไปเข้าค่ายต่างจังหวัดไง ใครไปได้คะแนนเต็มแน่" เจ้านายบอกรายละเอียดถึงการเข้าค่ายให้เธอได้รู้ก่อนที่ทั้งสองจะตกลงไปด้วยเพราะอยากได้คะแนนในวิชานี้เหมือนกับคนอื่นๆ
"เหมันต์มึงจะไปเข้าค่ายด้วยไหมวะ" อาทิตย์ที่ยืนสูบบุหรี่ใกล้เหมันต์เอ่ยถามเขาด้วยท่าทีสบายอารมณ์ มองเพื่อนของเขาที่ยืนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงอยู่ข้างหนึ่งสายตาเรียบเฉย
"ไปทำห่าอะไร มีแต่พวกโง่อยากได้คะแนนที่จะไปกัน" เหมันต์พ่นควันให้ลอยฟุ้งไปในอากาศสายตาทอดมองไปยังวิวพื้นล่างที่ตอนนี้พวกเขาพากันมาสูบบุหรี่อยู่บนดาดฟ้า
"แต่กูได้ยินว่าแฟนซีก็ไปว่ะ"
"กูไปด้วย" เหมันต์ตอบทันทีที่ได้ยินคำบอกเล่าจากเพื่อน เขาดับบุหรี่ด้วยเท้าก่อนจะวิ่งลงไปชั้นล่างเพื่อส่งรายชื่อตัวเองไปในการเข้าค่ายนี้ด้วย
"มึงก็โง่เหรอวะไอ้เหมันต์!" อาทิตย์ตะโกนไล่หลังกับท่าทีรีบร้อนของเขา
"มึงก็ไง่ไอ้ทิตย์เพราะกูจะส่งชื่อมึงไปด้วย!" เหมันต์ตอบกลับมาจนทำให้อาทิตย์สบถออกมาอย่างขัดใจกับเพื่อนตัวดีของเขา
"แม่งเอ้ย ไอ้เพื่อนเวร"
"แฟน!!!" เสียงเรียกดังลั่นห้องตอนโดของแฟนซีถูกเปิดออกมาโดยเหมันต์ ที่เดินจ้ำอ้าวเข้าไปในห้องของเธอ
"คิดถึง~" เขาเข้าไปสวมกอดเธอจากด้านหลังในทันที จมูกโด่งไล้สูดดมกลิ่นหอมจากต้นคอขาวของเธอ
"ได้ยินว่าแกไปเข้าค่ายด้วยเหรอ" เธอเอียงตัวหันไปถามเขาก็ถูกเหมันต์ขโมยหอมแก้มนวลไปฟอดใหญ่ให้เขาได้ชื่นใจ
"อื้ม..ไปเฝ้าแฟน" รอยยิ้มกรุ่มกริ่มของเขาทำให้เธอต้องตีแขนหนาของเขาด้วยความหมั่นไส้
"พูดชื่อเต็มๆสิ แบบนี้มันฟังแปลกๆ"
"เขินเหรอ.." เหมันต์หันตัวเธอให้กลับมามองเขาก่อนที่สายตาคมจะจ้องมองไปยังริมฝีปากบางสีเชอร์รี่ของเธอ
"ขอจูบหน่อยดิ" อีกครั้งที่เขาไม่ต้องการคำตอบกลับบรรจงจูบเธออย่างดูดดื่ม แค่วันเดียวที่เขาไม่ได้ชิมรสหวานจากริมฝีปากอวบอิ่มของเธอเขากลับโหยหารสจูบนี้ตลอดเวลาราวกับคนบ้า
"เหมันต์..ฉันให้แค่จูบนะ" เธอเอ่ยบอกกับเขาเสียงแผ่วเบาเมื่อรับรู้ถึงมือไม้ซุกซนของเขากำลังลูบไล้ไปตามทรวดทรงของเธอ
"อื้ม ฉันไม่ทำถ้าเธอไม่ยินยอม" เขาระบายยิ้มให้เธอได้สบายใจก่อนจะดึงคนตัวเล็กเข้ามาสวมกอดแน่น ทำไมถึงหลงเธอได้ขนาดนี้นะ เหมันต์คิดในใจถึงคนตัวเล็กที่เขาสวมกอดเธออยู่ในตอนนี้
"เหมันต์"
"อยากได้อะไร หื้ม?" เขาปล่อยกอดจากเธอเล็กน้อยแล้วยกมือหนาเกี่ยวเส้นผมของเธอขึ้นทัดหูให้อย่างอ่อนโยน
"แกจะมีแค่ฉันคนเดียวใช่ไหม?" เธอถามเขาด้วยสีหน้ากังวลเล็กน้อย เธอไม่อยากจะให้ความสัมพันธ์นี้มันเลยเถิดเกินไปจนกู่ไม่กลับ แต่ก็ยังอยากทำตามความรู้สึกส่วนลึกของตัวเองเช่นเดียวกัน เธอแค่อยากมั่นใจว่าสุดท้ายจะไม่ใช่เธอที่เสียใจอยู่คนเดียว
"ฉันจะรักจะมีแค่เธอคนเดียวจนลมหายใจสุดท้ายแฟนซี"
- Writer
