ลมหายใจอุ่นรดแก้มนวลของเธอปลายจมูกโด่งถูไถเบาๆบนแก้มของเธออย่างออดอ้อน
"ฉันยังปวดอยู่แกอยู่นิ่งๆได้ป่ะ"
"ฉันทำให้ลืมความเจ็บปวดได้นะสนใจไหม" รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฎบนใบหน้าหล่อเหลาของเขาอย่างเปิดเผยถึงคำพูดที่เอ่ยออกมา
"ยังไง?" แฟนซีเอียงศีรษะถามคนตัวโตเธอไม่ได้ปวดจนถึงกับทนไม่ได้แต่มันก็ยังปวดอยู่ไม่ใช่น้อย
สิ้นเสียงเอ่ยถามของร่างบางเหมันต์โน้มศีรษะลงมาเล็กน้อยมือหนาข้างหนึ่งประคองใบหน้าหวานเอาไว้ไม่ให้หันหนี ริมฝีปากหยักหนาจรดจูบกรีบปากเล็กอย่างแผ่วเบาดวงตากลมโตเป็นประกายมองการกระทำของคนตัวโตนิ่ง
เหมันต์ถอนจูบออกอย่างช้าๆเขาคลี่ยิ้มพอใจเมื่อเห็นเธอไม่มีทีท่าจะผลักไสเขาออกไปอย่างเช่นทุกที
"รู้ไหม เพื่อนกันเขาไม่ทำกันแบบนี้" เสียงกระซิบแหบพร่าของเขาเอ่ยข้างใบหูเล็กไม่วายงับใบหูเธอเล่นไปด้วย
"เหมันต์…" แฟนซีวางมือเล็กลงบนแขนหนาของเขาเธอเงยหน้ามองสบตาเขาอย่างจริงจังก่อนจะเอ่ยถามเขาออกไป
