เวลาต่อมา..
HOME VIEW
ไม่กี่นาทีต่อมา วิวก็ขับรถถึงบ้านของเธอ เธอรีบขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวเพราะพรุ่งนี้เธอมีนัดมอบตัวและเธอต้องเข้ามหาลัยด้วย หญิงสาวทำธุระส่วนตัวเสร็จ เธอเดินลงมาที่ชั้นล่างเพื่อมาหาน้ำดื่ม ก็เจอเข้ากับบุษบาพอดี
“กินข้าวหน่อยไหมคะหนูวิว” บุษบาเอ่ยถาม เพราะเธอเองก็เตรียมอาหารเย็นไว้ให้เด็กสาวอยู่แล้ว
“ไม่ค่ะ วิวกินมาแล้ว..” วิวตอบกลับไป ก่อนหญิงสาวคว้าแก้วน้ำขึ้นมาพร้อมกับขวดน้ำ “..งั้นวิวเข้านอนเลยนะคะพี่บุษ”
“ค่ะ” บุษบาตอบกลับ เธอเองไม่อยากเซ้าซี้เด็กสาวมาก วิวมักเป็นแบบนี้เสมอ เธอเลยได้แต่ดูแลเด็กสาวห่างๆ ไม่อย่างงั้นเธอคงไม่ได้อยู่ดูแลและรู้ใจเด็กสาวมานานนับหลายปีแบบนี้
Line! เสียงการแจ้งเตือนดังขึ้น
ทำให้วิวรีบวางขวดน้ำและแก้วน้ำลง ก่อนเธอจะเดินเข้าไปคว้ามือถือบนหัวเตียงยกขึ้นมาดู
PK : ...
“พีเค..ใครอะ?” ตัวอักษรสองตัวที่ขึ้นอยู่บนหน้าจอทำให้เธอมองมันอย่างงุนงง คิ้วบางขมวดเข้าหากันเป็นปมอย่างใช้ความคิด ก่อนจะกดเข้าไปดู
“รูปบ้าบออะไร ดำมืดขนาดนี้” เธอถึงกับบ่นออกมา รูปตั้งโปรไฟล์นั่นก็ดำมืดสนิทแทบจะไม่เห็นว่าใครเป็นเจ้าของไลน์นี้
Line! จนเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นอีกครั้ง
PK : อ่านไม่ตอบ กวนตีน?
“เอ้า!” วิวพอรู้ว่าเจ้าของไลน์คือใคร มือบางยกขึ้นพิมพ์ตอบกลับไปทันที
Viewwara : จะไปรู้เหรอว่าใคร? นึกว่าโรคจิต!
PK : พึ่งห่างกัน แล้วมึงคิดว่าใคร?
Viewwara : ไม่รู้สิ พอดีคนแอดมาคุยมันเยอะ!
PK : ใคร?
“เกี่ยวไรด้วย?” วิวพึมพำเบาๆ สายตาเธอยังคงจับจ้องข้อความของเพลิงอยู่อย่างนั้น นี่เธอและเขาพึ่งรู้จักกันเองนะ ทำไมต้องมาพิมพ์มาคุยอะไรแปลกๆ แบบนี้ด้วย และดูแล้วความหัวร้อนของเขายังไม่หายไปง่ายๆ
PK : กูถามว่าใคร?!
Viewwara : ยุ่งไรด้วย แค่นี้จะนอน!
“บ้าอำนาจไม่เลิก” วิวเลยตัดสินใจ พิมพ์ส่งกลับไปแล้วปิดการแจ้งเตือนทันที ก่อนเข้านอนตามเดิม เพราะยิ่งให้ความสนใจ หัวใจเธอเองนั่นแหละที่มันบีบรัดจนรู้สึกว่าเธอกำลังรู้สึกอะไรบางอย่างอยู่..