BAD DANGEROUS 6

571 Words
เวลาต่อมา.. วิวกำลังมองหน้าจอมือถือกับทางตรงหน้าอย่างงุนงง เธอจอดรถไว้อยู่ตรงกลางซอย ก่อนจะก้มศึกษาดูทางใหม่ และออกรถต่อตามเดิม ใช่ ตอนนี้เธอมาอยู่ซอยเดิม! เพราะเธอตั้งใจว่าถ้าพ่อของเธอบินกลับไปทำงานแล้ว เธอจะกลับมาหาร้านสักนี้อีกครั้งแต่ดูแล้ว.. “ดูวกวนจังวะ.. ร้านสักหรือบ่อนเถื่อน” เสียงบนอุบอิบเกิดขึ้นตลอดทั้งทาง ก่อนเธอชะโงกตามตอกโน้น ซอยนี้ ก่อนจะหยุดรถตรงจุดเดิมในคืนนั้น “เข้าซอย เลี้ยวซ้าย ตรงอีกนิด..” นิ้วเรียวชี้ปัดป่ายไปมา คิ้วบางเริ่มขมวดเข้าหากัน ก่อนลมหายใจจะถูกพ้นออกมาอย่างเดือดดาล “..เลี้ยวซ้ายอีกครั้ง แล้วก็เลี้ยวขวาแล้วก็..ทางตันเหมือนเดิม!” ปึก! เสียงปิดประตูรถ “บอกทางบ้าบออะไรวะ ห่วยชะมัด!” วิวยังคงบ่นพึมพำอยู่คนเดียว ก่อนหญิงสาวก้าวเดินมองรอบๆ แล้วเธอก็มาหยุดอยู่.. “ตอกนี้..” ร่างบางไม่ลังเลใจ อยู่ๆ ขาเรียวก้าวเดินเข้าไปเหมือนมีบางอย่างสั่งการให้เธอนั้นมายืนหยุดอยู่ในตอกเล็กนี่ ก่อนเสียงทุ้มก็เอ่ยดังขึ้นจากทางด้านข้างของเธอ “มาหาใคร?” “...” หญิงสาวยืนนิ่งชะงักทันที ก่อนเธอจะสูดลมหายใจลึกๆ แล้วหันกลับไปมองยังปลายเสียง “ถามว่ามาหาใคร?” ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งหน้าตาก็จัดว่าดูดี เขาเอ่ยถามเธออีกครั้ง ก่อนเขาจะก้าวเดินมาทางเธอ “...” วิวไม่ได้ตอบอะไร เธอสายตาก็ยังไงจ้องมองชายหนุ่มอยู่ “เป็นผู้หญิง มาหาใครแถวนี้?” ‘ผู้หญิงมาเดินแถวนี้ไม่ได้?’ เธอพลางคิดในใจอยู่งุนงง ตรรกะไหนที่ผู้หญิงมาแถวนี้ไม่ได้? “ผมถามไม่ได้ยินเหรอ?” “ฉันมาหาร้านสัก” วิวเชิดหน้าก่อนจะตอบคำถามออกไป “ร้านสัก..” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบา ก่อนคิ้วหนาจะขมวดเข้าหากันอย่างใช้ความคิด “ใช่ พี่พอจะรู้จักร้านสักที่อยู่แถวนี้ไหม?” “ยังเด็กอยู่เลย..” ชายหนุ่มเลิกคิ้วสูงเอ่ยออกไป มองผู้หญิงตรงหน้าอย่างพิจารณา “เด็กไม่เด็ก มาร้านสักไม่ได้?” วิวถึงกลับเอ่ยสวนขึ้นไปทันที ทำไมต้องมองว่าเธอเด็กอยู่เรื่อย 18 ปีกว่าาาา~ แล้วนะ ไม่เด็กแล้วนะเว้ย! “เพราะเด็กไง เฮียเขาไม่รับสักเด็กหรอก..” ชายหนุ่มพูดออกไป ก่อนเขาจะเอ่ยอ้างอิงถึงอีกคน “..แถมยังเป็นผู้หญิงอีกด้วย” “แสดงว่าพี่รู้จักร้านสักPk Tattoo?” คิ้วบางเรียวเลิกสูงขึ้น ก่อนเอ่ยถามชายหนุ่มตรงหน้าอีกครั้ง “อืม..” ก่อนชายหนุ่มจะพยักหน้าตอบรับ “พาฉันไปหน่อยสิ” รอยยิ้มกระตุกขึ้นมุมปาก ก่อนวิวจะเอื้อนเอ่ยออกไปอย่างอ้อนวอน “กลับไปเถอะ เชื่อสิ..” “ไม่ ถ้าเขาจะไม่รับสักฉัน..ก็ให้เขาเป็นคนปฏิเสธเองสิ..” วิวยืดอกยืนยันคำของเธอออกไป แววตาเปี่ยมล้นไปด้วยความมุ่งมั่น จนชายหนุ่มตรงหน้าถึงกับลอบถอนหายใจออกมา “เฮ้อ..” ‘โดนเฮียไล่ตะเพิดแน่ๆ’ เขาส่ายหน้าพลางคิดในใจ ก่อนพยักหน้าเบาๆ เป็นคำตอบว่าจะพาเธอไป สงสัยคงต้องให้เจอกับตัวเองถึงจะรู้สึก
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD