บทที่ 17 ต่อปากต่อคำ NC25+

1229 Words

"อื้มมคุณ..." สมองเล็กพล่าขาวโพลน หนักเปลือกตากลมไม่สามารถเปิดมองเห็น ปิดกั้นความรู้สึกกระด้างอายเป็นเสียวซาบซ่าน จูบตอบเงอะงะตามอารมณ์สาว รับรู้ถึงร่องสวาทส่วนล่าง ชักรูดแก่นกายสยิวร้อนเกินควบคุมอุณหภูมิโพรงนุ่ม "......" ยามเสียงหวานๆครางอย่างลืมตัว นัยน์ตาคมหรี่มองใบหน้าสวย กำลังหลับพริ้มยอมรับรสจูบอันเร่าร้อน ปัดป่ายมือลูบร่างกำยำตามปรารถนา เขาพยามทำความเข้าใจว่าไม่ลุ่มหลง แค่เอาสนองตอบความอยากกระสัน ก่อนจับร่างอรชรนอนคว่ำหน้า คลี่กลีบกุหลาบงามอวดพูสอดใส่แก่นกายอีกคราว "จุก...หัดเบาๆแล้วจะตายหรอ!..อื้อ.." เขาทั้งป่าเถื่อนและรุนแรงจนร่างอรชรโยนคลอน จับพนักโซฟายึดประคองตัว ก้มชำเลืองจุดประสานท่อนเอ็นร้อนผลุบโผล่ในร่างกาย ชวนสยิวเสียวเมื่อมันกระตุ้นความรู้สึกแปลกใหม่ "ช่วยไม่ได้...รูเธอมันดูดของฉันเอง" ร่างกำยำช้อนเอาหน้าอกอวบขึ้น ให้อยู่ในท่านั่งทับตักแกร่งโดยหันหน้าไปทางเดียวกัน บี

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD