"ขึ้นรถซะ!!" เอเดนออกคำสั่งทันทีที่เขารับกุญแจรถสปอร์ตคันหรูจากลูกน้อง สภาพรอบตัวคันเหมือนกับไว้แข่งบนสนามไม่มีผิด
จนหญิงสาวในชุดศึกษากระโปรงสั้นแอบระแวง เพราะเธอกลัวว่าชายหนุ่มเล่นพิเรนใช้ความเร็วกลั่นแกล้ง สองขาเรียวบนส้นสูงแอบสั่นเล็กน้อย กว่าเธอจะได้แต่งตัวพร้อมลงมาข้างล่าง คนตัวสูงขโมยสูบเรี่ยวแรงอีกหลายรอบ
"ฉันนั่งรถไปเองดีกว่า ไม่เห็นต้องมายุ่งด้วยเลย" มันไม่ใช่ธุระอะไรของเขาด้วยซ้ำ เธอสมควรตัดสินใจเองซะมากกว่า หากขึ้นรถสาธารณะหรือไม่ก็รถไฟฟ้ายังรวดเร็วแถมสบายใจอีกหลายเท่า
"พูดยากจังว่ะ แมร่งดื้อฉิบ!" ร่างสูงชะโงกผ่านหลังคารถ สลับก้มมองดูนาฬิกาเรือนหรูบนข้อมือใหญ่ เขามีธุระนัดคุยกับพวกลูกค้าที่สนามกอล์ฟ ถ้าเพชรพลอยยังลีลาอยู่ คงได้เสียเงินลอยหายไปพริบตา
"คุณแหละดื้อ เก็บกดมาเหรอชอบเอาแต่ใจ!" พอเบนอามาเปิดประตูข้างคนขับให้ ร่างอรชรค่อยๆเยื้องกรายขึ้นนั่ง ด้วยท่าทีแข็งเกร็งและ
