EPISODE 9
1258 Words
Chapter 9~ Mess
"Ba't ang saya mo ngayon Sky?" takang tanong ni Gianna. Nginitian ko lang siya ng pagkatamis-tamis at nagwalis sa sahig. Aba! Minsan lang talaga ako naglilinis 'no!
"You're creepy Sky! Stop smiling!" natatakot na sabi ni Jahara habang niyayakap ang sarili niya. Masyado naman yata siyang OA eh! Minsan lang naman ako nasa mood pero hindi sang-ayon ang nerd na 'to!
Matapos kong linisin ang kwarto at ang sarili ko ay pumasok na rin ako sa classroom. Medyo marami na ang tao sa classroom nang dumating ako at himala! Ang aga ng demonyo!
"Renzo!" nakangiting sigaw ko at kinawayan siya. Hindi niya ako pinansin pero umupo pa rin ako sa tabi niya. Seatmates kami, remember?
Hindi kasi naagaw ng monster ang seat ko.
"Stop calling me with my first name," sabi niya. Umiling ako at tumawa pa ng malakas. I feel so satisfied seeing his annoyed face.
"Okay Renz! Then I'll make everybody know your secre—"
"Don't you dare," madiin na sabi niya sa akin kaya mas lalong lumawak ang ngiti kong tagumpay. Maya-maya'y biglang pumasok ang monster. Ngayon ko lang nalaman na siya pala ang leader ng Dictators.
Umupo siya sa chair na nasa harap ko. He never threw a glance on my direction and that is really a good action.
Pinagtitinginan kami ng mga kaklase ko. Siniko ko naman si Renzo para gamitin ang authority niya para patigilin sila sa pagtingin sa amin. Nakakailang!
"Stop staring or I'll remove your eyes," malamig na sabi ni Renzo sa kanila. Agad namang umiwas ng mga tingin ang kaklase ko. I still can't believe how influential he is.
"Don't be so KJ Renzo, I'm still getting the attention," sabi naman ni Cortez. My god! Ba't ba kasi masyadong obsess sa attention ang isang 'to?
"Then kill yourself. You might even caught the attention of the police officers and the reporters," nakangising sabi ni Renzo. I rolled my eyes. Seriously, can't believe Propan TLC never helped this two immature boys grow.
"Stop acting like an eight- year old kid, will you?" taas-kilay na sabi ko and both ignored me. Cortez smirked at him and Renzo was pissed and tried to punch Cortez so I stopped him. "Stop Renzo or else—"
"Fine!" sabi niya. Susunod rin naman pala eh! Ang cool ko talaga! Pero hindi ko naman yun magagawa kung hindi siya naniwalang narinig ko talaga lahat! Actually nako-konsensya ako pero I just did it.
Pumasok ang guro namin sa physics na dada ng dada sa harap. Ako naman, para akong asong timang na hindi tumitigil sa pag-ngiti.
*bell rings*
Agad akong tumayo at pumunta sa cafeteria. Nagugutom na kasi ako ng sobra dahil napaka-boring magturo ng teacher na 'yon. Kanina ko pa naririnig na tumutunog ang tiyan ko.
Umorder ako ng chocolate cake at spaghetti at potato fries. Naghanap ako ng bakanteng upuan ngunit dahil nakabuntot sa akin ang malas, wala akong nahanap.
Hanggang sa nahagilap ng mga mata ko ang grupo ng maangas na kalalakihan sa isang dulo. I smiled evilly dahil sa naisip ko. Para saan pa ang pamba-blackmail ko kay Ferrer kung di ko lulubos-lubusin diba? Minsan lang ang opportunity na 'to.
Hindi na ako humingi ng pahintulot na umupo at agad na nilapag ang tray sa mesa kung saan kumakain ng Trinities. Nakita kong lahat ng estudyante sa cafeteria ay napatingin sa gawi namin. Nginitian ko pa sila ng pagkatamis-tamis at tumabi kay Ferrer.
"What are you doing here? You wanna die?" galit na sigaw ni Brent. Nginitian ko lang siya dahilan para mas lalo siyang mainis. Masyado namang short-tempered ang lalaking 'to.
"Renzo gave me his permission, right Renz?" nakangiti kong tanong kay Ferrer. Hindi siya lumingon sa akin.
"What's wrong with her sitting here?" patay-malisyang tanong ni Renzo. Nanlaki naman ang mga mata nila na parang hindi makapaniwala sa sinabi ni Renzo. Hindi naman ako tumitigil sa pag-ngiti sa kanila. I got you, Trinities. It's my turn to rule over you.
"Don't mind my presence here. Just act like you usually do without me," sabi ko at nagsimulang kumain. Isang nakakabinging katahimikan ang natanggap ko. Anubayen? Kakasabi lang na huwag ma-awkward diba?
"Ano nga ulit ang sasabihin mo kanina, Grey?" tanong ni Brent. Since andito lang rin ako, nakinig na lang ako. Wala naman siguro 'tong kinalaman sa akin ang sasabihin ni Grey eh.
"He is dead," sabi ni Grey. Sino naman ang ibig niyang sabihin? Why do I feel like may kinalaman ako? Or nagiging OA lang talaga ako 'no?
"Sino ang ibig mong sabihin?" takang tanong ni Ivan. Tila nag-hesitate pa si Grey na sabihin sa kanila at tumingin sa akin. So may kinalaman talaga ako? Ba't parang bigla akong kinabahan?
"Don't bother hiding it since she knows it already," sabi ni Renzo at kumain na para bang wala siyang pakialam. Ano namang alam ko sa sasabihin niya?
Biglang nanlaki ang mga mata ko nang ma-realize kung sino ang tinutukoy niya. Bigla akong nakaramdam ng takot at kaba at nagsisisi na ako kung bakit kasama ko silang kumain ngayon.
"Y-You mean, 'yong lalaking binugbog niyo?" kinakabahang tanong ko. Tumango naman si Grey. How could they do that? These guys are really heartless that's why I hate them! Kawawa naman ang lalaking yun.
"From the look on your face, you're assuming that we killed that guy," sabi ni Renzo. He placed his utensils on his plate and looked at me seriously. "Assume all you want. You don't matter anyway."
"I don't matter?" I asked unbelievably. I glared at him. "Even if I spread your holy secret, I don't matter? How could you say that to me like I'm just a rat you can kill in a snap? And how can you pronounce that poor guy's death as if he was just a fvcking subject on an experiment?!"
"Don't pity the guy, he is more dangerous than you thought," sabi ni Brent. Dangerous? Don't tell me alam niya ang sekreto ng gang na 'to? Ano ba talaga ang tinatago nila?
"A-Alam niya ba ang sikreto niyo?" tanong ko. Tumango naman si Kyle at tumingin sa akin na parang sinasabing mag-ingat ako. Ako na ba ang susunod kasi alam ko ang sikreto nila? Pero wala naman talaga akong alam eh!
How I wish na sana di ko nalang sila na-met. Edi sana isang ordinaryong estudyante lang ako ngayon. Ba't ba kasi habulin ako ng gulo?
"May iba pa bang nakakaalam sa sikreto niyo?" lakas-loob kong tanong.
"That boy and you," sagot naman ni Ivan. Napalunok ako ng laway. Sana sinunod ko nalang ang payo ni Jahara at Gianna na lumayo sa kanila.
"You should have realized that sooner. You underestimated us," sabi naman ni Renzo na parang nabasa ang nasa utak ko. Kasalanan ko bang masyado akong lapitin ni kamatayan? Kasalanan ko bang pati sa classroom magkaklase at magkatabi pa tayo?
"T-Then I'll stay away from you from now on. Forget our deal," sabi ko at aalis na sana ngunit narinig ko pa ang demonyong tawa ni Renzo na nakapanindig ng balahibo ko.
"It's too late to get out," sabi niya. Napalunok ulit ako ng laway. Bakit ba kasi ang tanga ko? Sa lahat ng gulo na napasukan ko, ito na talaga ang pinaka-intense.
"H-Hindi pa naman siguro, hehe," I said with an awkward laugh.
"Don't run away Skyler, fix your own mess," sabi niya at tumayo. Sumunod naman ang Trinities sa kanya. Tinignan ako ni Kyle at Ivan na parang nag-aalala pero nginitian ko sila ng pilit.
Don't worry Sky, you are alright....for now.
(end of chapter)
- Writer
