“Charles!” kumakaway na tawag ko nang makita ang papalabas na si Charlie na palinga linga sa waiting area.
Bitbit ang isang malaking luggage ay agad itong lumapit sa akin na seryoso ang mukha. Nagulat na lang ako nang hawakan nito ang magkabila kong pisngi at pinagmasdan ang mukha ko na tila ba sinusuri iyon.
Kahit nagtataka ay tinitigan ko rin ito habang hindi maiwasang mapangiti. “Ang gwapo mo talaga, Charles,” sambit ko na kunwari’y tila nahihipnotismo. “Parang ang sarap mong halikan,” dagdag na biro ko.
“Gaga!... Ano? Ok ka lang ba? May masakit ba sa ‘yo?”
Iniikot ko ang mga mata ko saka tinabig ang kamay niya. “Anong masakit? May jetlag ka ba? O naalog nang husto ‘yan utak mo sa eroplano?”
He pouted his lips at itinaas ang isang kilay. “Nabasa ko na ang message mo.” Itinaas pa n
