บทที่6

1730 Words

ยามรุ่งเช้าของวัน ท้องฟ้าปกคลุมไปด้วยหมู่เมฆคล้ายกับว่ามีฝนจะตก บรรยากาศแบบนี้มันทำให้ใครต่อใครหลายคนต่างพากันอยากนอนห่มผ้าอุ่น ๆ อยู่บนเตียงนอน ต่างจาก ของขวัญที่ต้องลุกขึ้นมาแต่งตัวตั้งแต่ท้องฟ้ายังไม่ทันสว่าง ใบหน้าเรียวไร้รอยยิ้มขอบดวงตาหมองคล้ำจากการนอนเพียงไม่กี่ชั่วโมง ครีมรองพื้นถูกหยิบออกมาใช้เพื่อปกปิดความหมองคล้ำเป็นอันดับแรก ตามด้วยแป้งพัฟตบลงบนใบหน้าอย่างบางเบาตามด้วยลิปมันเปลี่ยนสีเป็นสิ่งสุดท้าย ใบหน้ารูปไข่มองตัวเองในกระจกพลันถอนหายใจออกมา ดวงตากลมโตเหลือบไปมองหน้าจอโทรศัพท์ ไร้วี่แววเสียงเรียกเข้าจากคนที่เธอรอมาตลอดทั้งคืน 'เขาคงมีความสุขกับเมียจนลืมเธอไปแล้วสินะ' ติ๊ด เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเมื่อมีสายโทรเข้ามา ของขวัญรีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาด้วยความดีใจ แต่เมื่อได้เห็นเบอร์ของน้ำฝนที่โชว์อยู่บนหน้าจอริมฝีปากเรียวเล็กก็ต้องรีบหุบยิ้มก่อนจะเลื่อนกดรับปลายสาย "ฝนมารับ ตอนนี

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD