หลังจากที่เดินกลับมาถึงห้องฉันก็จัดการอาบน้ำเปลี่ยนชุดทันที ฉันนั่งมองตัวเองในกระจกตรงหน้าดวงตาฉันค่อนข้างบวมแดงเล็กน้อยจากการร้องไห้มาทั้งวันอย่างหนัก แล้วฉันก็ดันหอบหน้าสภาพแบบนี้ออกไปเจอกับคนอื่นๆ ข้างนอกได้นะ เห้ออออ
ก๊อกๆๆ ฉันนั่งเช็ดผมยังไม่แห้งดีเท่าไหร่ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น พอเดินไปเปิดประตูก็เจอกับป้านกที่ถือแก้วนมในมือก่อนจะยื่มแก้วใบนั้นมาให้ฉัน
“ดื่มนมอุ่นๆ ก่อนนอนนะคะจะได้หลับสบาย ป้าเห็นคุณริเรียหน้าเครียดมาทั้งวันแล้วตั้งแต่มาถึง” ป้านกบอกกับฉัน
“ขอบคุณนะคะป้า” ฉันรับแก้วนมมาจากป้านกก่อนจะยิ้มขอบคุณ
“คุณริเรียจะนอนหรือยังคะ ถ้ายังไม่ง่วงลงไปนั่งที่เดิมก่อนก็ได้นะคะ กำลังครึกครื้นกันเลย” ป้านกบอกฉันแค่นั้นก่อนจะเดินออกไป
ฉันปิดประตูห้องแล้วเดินกลับเข้ามาวางแก้วนมไว่ที่โต๊ะก่อนจะเปิดดูไลน์กลุ่มของเพื่อนๆ จริงสิฉันไม่ได้ตอบไลน์พวกนั้นเลยตั้งแต่มาถึงไร่ของสิงโต มีแต่โทร
