เรานั่งรถมาสักพักก็มาถึงหน้าไร่แห่งหนึ่งที่ใหญ่มาก พอลงรถมาก็มีรถขับออกมารับเราเข้าไปข้างในไร่ทันที ไร่สวยดีนะน่ามาเที่ยวมากแต่มันคงจะดีถ้าไม่ได้มาในสถานการณ์แบบนี้ “คุณสิงห์! มาได้ยังไงคะเนี่ย ป้าคิดถึงมากเลยค่ะ” ทันทีที่เราลงจากรถมาก็มีผู้หญิงมีอายุคนนึงเดินกึ่งวิ่งลงมาจากตัวบ้านมากอดสิงโต “ครับป้านก...” สิงโตยิ้มให้ผู้หญิงตรงหน้าเล็กน้อยก่อนทั้งคู่จะหันมามองฉันที่ยืนอยู่ “เอ่อ..แล้วนี่...” คุณป้ามองมาที่ฉันแล้วหันไปถามสิงโต “สวัสดีค่ะหนูชื่อริเรียค่ะ เป็นเพื่อนสิงโต” ฉันกล่าวทักทายเล็กน้อยพร้อมกับยกมือไหว้ “เป็นอะไรหรือเปล่าคะหน้าแดงตาแดงเชียว คุณสิงห์ทำเพื่อนร้องไห้หรอคะ” ป้านกทำหน้าตกใจเล็กน้อย “เราเข้าไปข้างในเถอะ” สิงโตดึงแขนฉันให้เดินตามเข้าขึ้นไปบนบ้านเรือนทรงสูงที่ทำด้วยไม้ “ป้าครับจัดห้องให้เธอด้วย” สิงโตหันไปบอกป้านกเมื่อเราเดินขึ้นมาแล้วป้านกพยักหน้ารับแล้วเดินจากไป “เ