MONEY! รักนี้นายจ่ายเท่าไหร่?

สิ่งที่ฉันต้องเจอ..

ตลอดเวลาที่นั่งอยู่ในรถฉันเลือกที่จะเงียบและแกล้งหลับเพื่อไม่ให้รู้สึกอึดอัดไปมากกว่านี้ ตอนนี้ฉันไม่อยากสนใจเรื่องอื่นนอกจากเรื่องสอบเพราะหลังจากอาทิตย์นี้ไปฉันก็เป็นไทยแล้วฉันตั้งใจว่าจะหางานพาร์ทไทม์ทำช่วงวันหยุดเพื่อไม่ให้ตัวเองดูว่างเกินไปแล้วก็เพื่อที่จะอยู่ห่างจากอีตานี่ด้วย ถ้าเป็นไปได้ฉันก็ไม่อยากให้เพื่อนฉันทุกคนเข้าใกล้กลุ่มของพวกสิงโตหรอกเพราะฉันรู้ดีว่าบรรดาแฟนคลับสาวๆ ของพวกเขานั้นร้ายกาจกันแค่ไหนถึงฉันจะยังไม่เคยเจอมากับตัวก็เถอะ

“นี่....” สิงโตเขย่าตัวฉันเบาๆ ทำให้ฉันลืมตามองเขา

“ถึงหอแล้ว...” เขาบอกกับฉัน ฉันพยักหน้ารับแล้วเปิดประตูลงจากรถเดินเข้าหอไปก่อนโดยมีสิงโตเดินตามหลังมาติดๆ

“นี่มันอะไรกันเนี่ย...” เมื่อฉันเดินขึ้นมาถึงหน้าห้องตัวเองก็ต้องตกใจเมื่อเห็นข้อความเขียนใส่กระดาษแปะอยู่เต็มประตูห้อง ข้อความเหล่านั้นมีแต่คำด่า ว่า เหยียด สาปแช่งสารพัด ฉันตกใจกับสิ่งที่เห็นจนทำอะไรไม่ถูก แค่รูปรูปเดียวในเพจนั่นถึงกับต้องทำกันถึงขนาดนี้เลยหรอเนี่ย...

“ไม่ต้องสนใจหรอก....” สิงโตพูดดึงสติฉันก่อนจะเอื้อมมือไปดึงกระดาษเหล่านั้นออกไปทิ้งลงถังขยะ

“พักผ่อนเถอะ...” เขาพูดพร้อมกับเอื้อมมือจะมาจับไหล่ฉันแต่ฉันขยับออกห่างเขาเลยชะงักไป

“นายเห็นแล้วใช่มั้ยว่ามันเกิดอะไรขึ้น” ฉันหันไปพูดกับเขาสิ่งโตยืนนิ่งมองฉันแต่ไม่ปริปากพูดตอบโต้สักคำ

“นี่แหละสิ่งที่ฉันไม่อยากให้เกิด...” ฉันทิ้งคำพูดไว้แค่นั้นก่อนจะเปิดประตูเข้าห้องของตัวเองไป

“เห้อ...” เมื่อเข้ามาข้างในห้องฉันก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่พลางวางกระเป๋าหนังสือลงบนโต๊ะญี่ปุ่น ตอนนี้มือถือฉันสั่นเป็นเจ้าเข้าเลย มีแต่แจ้งเตือนเต็มไปหมดทั้งเฟสบุ๊คทั้งไอจี มีแต่คอมเม้นท์แย่ๆ ทั้งนั้น

“จะโดนทั้งทีโดนหนักเลยเรา...” ฉันนั่งลงแล้วเลื่อนอ่านคอมเม้นท์พวกนั้นผ่านๆ

“ตั้งสติๆ รอให้ผ่านช่วงสอบไปก่อนดีกว่า เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเองแหละน่า” ฉันฮึดให้กำลังใจตัวเองก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำ

‘ริเรียเธอเป็นยังไงบ้างฉันเห็นในเฟสบุ๊คกับไอจีเธอมีแต่คอมเม้นท์แย่ๆ’ //บราวนี่ 22:45

bhkr❤️: คุณไม่ได้รับสาย 22:46

‘ถ้ามีอะไรให้ช่วยบอกนะ’ //คริสตัล 22:48

‘เธอไม่ต้องไปสนใจหรอก ถ้ามันไม่ดีขึ้นเดี๋ยวฉันช่วยจัดการพวกนั้นเอง’ //ฮันนี่ 22:50

bhkr❤️ : คุณไม่ได้รับสาย 22:51

‘หรือว่าหลับไปแล้วไม่เห็นอ่านเลยไม่รับสายด้วย’ //บราวนี่ 22:53

‘ไม่รู้สิ’ //คริสตัล 22:54

‘ยัยนั่นคงไม่ได้คิดสั้นเพราะเรื่องแค่นี้หรอกนะ’ //ฮันนี่ 22:54

bhkr❤️ : คุณไม่ได้รับสาย 22:55

bhkr❤️ : คุณไม่ได้รับสาย 22:57

‘คิดเป็นตุเป็นตะน่าฮันนี่ สงสัยคงหลับแหละมั้ง’ //คริสตัล 22:59

‘อ่า งั้นฝันดีนะริเรียเธออย่าคิดมากนะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป’ //ฮันนี่ 23:01

‘เราอยู่ข้างเธอเสมอนะริเรีย ฝันดีจ้ะ’ //บราวนี่ 23:03

‘มีอะไรก็ระบายกับพวกเราได้นะไม่ต้องเก็บไว้ ฝันดี’ //คริสตัล 23:05

‘โทษทีนะทุกคน ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ฉันไม่เป็นไรหรอกเรื่องแค่นี้เองขอบใจพวกเธอนะ ฝันดีนะทุกคน’ 23.35

หลังจากอาบน้ำออกมาเสร็จฉันก็เจอข้อความของเพื่อนๆ ที่ทิ้งไว้ให้เลยพิมพ์ตอบกลับไปแต่ไม่มีใครอ่านแล้วสงสัยคงหลับกันหมดแล้วมั้ง เห้อออ ฉันเองก็ต้องนอนแล้วเหมือนกันพรุ่งนี้วันอาทิตย์ยังมีเวลาพักผ่อนวันนึงก่อนที่จะเข้าสู่โหมดจริงจังในการตั้งใจสอบ ถึงจะไม่สบายใจกับสิ่งที่ฉันต้องเจอแต่ฉันก็ยังไม่อยากใส่ใจกับมันมากเท่าไหร่อยากให้ผ่านช่วงสอบไปก่อนแล้วค่อยหาทางแก้ไขก็แล้วกัน นอนดีกว่า

ก๊อกๆๆๆ ในขณะที่ฉันกำลังข่มตาหลับอยู่นั้นเสียงเคาะประตูหน้าห้องก็ดังขึ้นมา อีตาสิงโตแน่ๆ คงไม่มีใครหรอกที่จะรบกวนฉันได้ขนาดนี้

“มีไร?” ฉันเปิดประตูออกไปแล้วพูดกับเขาทันที อีตานี่จริงด้วยถ้าซื้อหวยแล้วถูกแบบนี้ฉันคงรวยเละไปแล้ว

“รับไป...” สิงโตยื่นสมุดเล่มหนึ่งมาให้ฉัน

“นี่นายทำให้ฉันหรอ?” ฉันรับสมุดเล่มนั้นมาเปิดดูมันคือสมุดโน๊ตที่เขาสรุปเนื้อหาของแต่ละวิชาไว้ ซึ่งเนื้อหาที่เขาสรุปมาเป็นเนื้อหาหลักที่สำคัญๆ ของแต่ละวิชามันเข้าใจง่ายและเป็นระเบียบมาก เขาเก่งนะเนี่ยถ้าให้ฉันมานั่งสรุปแบบนี้ฉันทำไม่ได้แน่ๆ

“......” //พยักหน้า

“ขอบใจนะ” ฉันบอกเขา เขาพยักหน้าแล้วยกริมฝีปากยิ้มเล็กน้อย นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่ฉันเห็นเขายิ้มแล้วเขาก็ยืนนิ่งจ้องหน้าฉัน

“นายกลับห้องไปได้แล้ว ฉันจะนอนแล้ว” ฉันบอกเขาปัดๆ เพื่อเลี่ยงไม่สบตาเขา อีตานี่จ้องฉันอะไรนักหนาเนี่ย ฉันก็ประหม่าเป็นนะ...

“ฝันดี...” เขาบอกฉันพลางยกมือโบกหยอยๆ ให้ ฉันพยักหน้ารับแล้วปิดประตูเพื่อเตรียมเข้านอนแต่กลับนอนไม่หลับเพราะใจสั่นซะงั้น -//-

ในเมื่อนอนไม่หลับก็ทบทวนกับสมุดโน๊ตที่เขาอุตส่าห์ทำมาให้สักหน่อยแล้วกัน!

ช่วงเวลาแห่งการตื่นเต้นมักจะผ่านไปเร็วเสมอเผลอแป๊บเดียววันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายของการสอบแล้ว จะเป็นไทยแล้วววว >0<

ช่วงเวลาสี่วันที่ผ่านมาเป็นช่วงสอบฉันเลยไม่โดนรังควานอะไรมากมายนอกจากโดนด่าในโซเชียล โดนสายตาจิกกัด และโดนแขวะโดนแซะบ้างเป็นครั้งคราวซึ่งถือว่าเบามากทำให้ฉันเริ่มสบายใจแล้วว่าคงจะไม่มีอะไรไปมากกว่านี้แล้ว ฉันเพิ่งรู้เรื่องจากปากบราวนี่ว่าปรับความเข้าใจกับเลโอแล้วเรื่องที่หมอนั่นเข้าใจผิด ส่วนนิวเยียร์กับเลโอเองก็ไม่ได้ติดใจอะไรกับเรื่องนั้นแล้ว ฉันเดาว่านิวเยียร์คงมีเคลียร์กันหลังไมค์กับเลโอแน่เลยดูเหมือนปัญหาทุกอย่างจะคลี่คลายไปในทางที่ดีนะ แต่ติดอยู่อย่างนึงคืออีตาสิงโต!! หมอนั่นตามติดฉันไม่เลิกเลย T^T ฉันทำทุกทางแล้วแต่เขาก็ยังคงตีหน้ามึนเหมือนเดิม เผลอๆ หนักกว่าเมื่อก่อนด้วยซ้ำถึงจะเรียนอยู่คนละห้องแต่ตานี่เล่นมาเฝ้าฉันหน้าห้องสอบเลย พอฉันสอบเสร็จออกมาก็เดินตามฉันต้อยๆ ไม่ว่าฉันจะไปไหน ขนาดฉันเข้าห้องน้ำเขาก็ยังยืนรอหน้าทางเข้าอ่ะ T^T

แล้วไม่ใช่แค่ฉันด้วยเพราะพวกนั้นทั้งกลุ่มไม่มีสอบเหมือนนักเรียนปกติในเทอมนี้ พวกนั้นเลยมายืนเฝ้าหน้าห้องสอบกันเกือบทุกคน

ตอนนี้กลายเป็นว่ากลุ่มพวกฉันไปไหนก็จะมีอีตาพวกนี้ตามติดตลอดทำให้สายตาของคนในโรงเรียนจับจ้องมาที่พวกเราไม่ว่าเราจะเดินไปไหนก็ตาม ฉันล่ะเหนื่อยใจกับพวกนี้จริงๆ แต่คนที่แปลกไปอีกคนนึงคือคริสตัลช่วงนี้ยัยนี่ดูเงียบผิดปกติ ถึงปกติครัสตัลจะไม่ใช่คนพูดมากแต่ก็เป็นคนจิตใจดี ช่วยเพื่อนเท่าที่จะช่วยได้ อาจจะเพราะเป็นดาวโรงเรียนด้วยมั้งคริสตัลเลยมีลุคที่ดูสวยสง่า ดูดีไปหมดทุกอย่าง แต่ช่วงหลังๆ มานี้คริสตัลดูเงียบผิดปกติแถมหน้าตาก็ดูเศร้าๆ ไม่ค่อยพูดจากับใครเท่าไหร่ เหมือนมีเรื่องต้องคิดอยู่ในใจตลอดเวลา เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับคริสตัลหรือเปล่านะ ชักจะเป็นห่วงแล้วสิ...