Episode 1 จำใจต้องไป NC

2320 Words

– รัสเซีย – @ณ บ้านหลังใหญ่ TIME 9.00 AM ก๊อกๆๆๆ ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น ก่อนจะตามมาด้วยเสียงหญิงวัยกลางคน “ดอลลี่ ดอลลี่ ตื่นได้แล้ว” “อืออ~” ดอลลี่บิดขี้เกียจและกลิ้งไปมาบนเตียงนุ่มๆอันใหญ่ ก่อนที่เธอจะลืมตาขึ้นพร้อมกับหันไปมองทางประตูปานใหญ่ ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง “ดอลลี่ ตื่นได้แล้ว รีบไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าว” เสียงผู้เป็นแม่เรียกบอกลูกสาวเพียงคนเดียวของตนขึ้นอีกครั้งผ่านประตูหน้าห้อง “ค่ะ ตื่นแล้วค่ะ เดี๋ยวดอลลี่ลงไปค่ะ” ฉันตะโกนบอกมามี๊ออกไปก่อนจะลุกจากที่นอนและเดินเข้าห้องน้ำทันที เวลาผ่านไปสักพักหลังจากที่ฉันแต่งตัวเสร็จฉันก็เดินลงมายังด้านล่างตรงไปยังห้องอาหารซึ่งบนโต๊ะถูกจัดเตรียมไว้ด้วยอาหารชั้นยอดโดยฝีมือเชฟประจำตระกูล ก่อนที่ฉันจะเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้ตรงด้านข้างซึ่งคนที่นั่งตรงข้ามของฉันเองก็คือมามี๊ของฉันเอง ส่วนที่นั่งหัวโต๊ะก็คือแด๊ดดี้ “ดอลลี่อาทิตย์หน้าลูกต้องบินไปไทยเพื่อไปดูแลธุรกิจของแม่แกต่อจากไอ้ดอลล่าร์” ผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้นทันทีที่ฉันนั่งลง “ทำไมต้องเป็นหนูคะ” ฉันที่ได้ยินแบบนั้นก็ถามกลับไปทันควันพร้อมกับแสดงสีหน้าบึ้งตึงออกมา “ก็แกเป็นลูกฉัน ใจแกจะให้ไอ้ดอลล่าร์มันดูแลทั้งแก๊งมาเฟียและธุรกิจของแม่เเกเลยหรือไง” “ค่ะ ก็ดอลลี่ไม่อยากทำ ดอลลี่ไม่อยากห่างจากแด๊ดดี้และมามี๊หนิคะ” ฉันพูดพร้อมกับทำหน้าอ้อนๆ “ไม่ต้องมาอ้อน ยังไงแกก็ต้องไป ฉันจองไฟล์ทบินให้แกแล้ว อาทิตย์หน้าเตรียมตัวเดินทางได้เลย” แด๊ดดี้เอ่ยบอกฉันเสียงแข็ง “แต่…” “ไม่มีคำว่าแต่” ฉันยังไม่ทันได้เอ่ยก็โดนแด๊ดดี้พูดตัดหน้าขึ้นซะก่อน “เอาเถอะๆ ยังไงแกก็เรียนจบแล้วไปช่วยงานพี่แกบ้างไม่ใช่วันๆเอาแต่เที่ยวเล่น” ผู้เป็นแม่พูดขึ้น “นี่มามี๊ก็เห็นด้วยกับแด๊ดดี้หรอคะ” ฉันพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความน้อยใจ “ฉันกับแม่แกคุยกันตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว” แด๊ดดี้พูดขึ้น ฉันไม่มีทางเลือกอื่นเลยสินะ เพราะแด๊ดดี้เป็นคนจัดการทุกอย่างให้ขนาดนี้ แถมมามี๊ยังเห็นด้วยกับแด๊ดดี้อีกยิ่งขัดไม่ได้ใหญ่ ฉันเลยจำใจต้องไป แต่ทว่าในขณะที่ฉันกำลังนั่งหงอยอยู่นั้นก็คิดอะไรสนุกๆขึ้นมาได้ “เรื่องนี้เเด๊ดดี้บอกเฮียดอลล่าร์หรือยังคะ” ฉันเอ่ยถามผู้เป็นพ่อ “ยัง แกคิดจะทำอะไรพิเรนทร์ๆอีกละสิ”แด๊ดดี้เอ่ยขึ้นอย่างรู้ทันความคิดของฉัน “ปล๊าวววสักหน่อย ไม่มีอะไรค่ะ แต่ว่าแด๊ดดี้อย่าเพิ่งบอกเฮียนะคะ ดอลลี่จะไปเซอร์ไพรส์เฮียเขาสักหน่อย” ฉันเอ่ยตอบกลับพร้อมกับยกยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ หลังจากกินข้าวเสร็จฉันก็ขึ้นห้องไปจัดเตรียมของสำหรับการเดินทางในอาทิตย์หน้าและไลน์ไปบอกอีฟีเลียเพื่อนรักของฉันทันที เราสองคนสนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆไม่เคยห่างกันเลยพอฟีเลียมันรู้แบบนั้นมันก็รีบไปขอทางบ้านมันทันทีอย่างตื่นเต้น มันยังบอกฉันอีกว่า…กูจะไม่มีวันทิ้งมึง… แต่ฉันคิดว่ามันจะไปหาใครบางคนมากกว่าและทางบ้านมันก็ตกลงให้มันไป พวกเราสองคนเพื่อนซี้เลยได้ไปด้วยกัน . . . วันเดินทาง @สนามบิน ตอนนี้ฉันกำลังยืนรอฟีเลียอยู่คนเดียวเพราะฉันบอกแด๊ดดี้ว่าไม่ต้องให้ลูกน้องมาส่งเพราะฉันไม่ชอบเวลามีคนตามสักเท่าไหร่ และเวลาผ่านไปไม่นานฟีเลียมันก็โผล่หัวมาสักที “Hi~อีดอลลี่เพื่อนรักมึงรอกูนานไหมวะ โทษทีพอดีกูตื่นสายว่ะ” ฟีเลียมันตะโกนทักฉันดังลั่นอย่างไม่อายใครกลางสนามบินพร้อมกับเดินลากกระเป๋าสะบัดตูดอย่างมั่นตรงมาที่ฉัน “มึงไม่มาพรุ่งนี้เลยล่ะ” ฉันตอบกลับไปพร้อมแสดงสีหน้าเเบบเบื่อหน่ายออกมาแบบไม่จริงจังนัก “เออน่าาา มาช้าดีกว่าไม่มานะมึง” มันพูดขึ้นแบบไม่รู้สึกรู้สา “เอ้อไปได้แล้วเดี๋ยวตกเครื่อง” ฉันตอบปัดๆไปแล้วเดินนำมันไปทันที บนเครื่อง “เอ้อ อีดอลลี่ ที่มึงบอกมีเรื่องสนุกให้ทำเรื่องอะไรหรอวะ ที่มึงจะเอาไปแกล้งเฮียดอลล่าร์ของกูอะ” มันถามขึ้นพร้อมทำหน้าตื่นเต้น เพราะฉันบอกมันก่อนหน้านี้ว่ามีเรื่องสนุกๆให้ทำแต่ทว่ายังไม่บอกรายละเอียดว่าจะทำอะไร “เดี๋ยวถึงมึงก็รู้เองแหละ ว่าแต่เฮียกูไปเป็นของมึงตอนไหนวะ” ฉันถามมันกลับไปพร้อมขมวดคิ้วขึ้นอย่างจับผิด “ตอนไหนไม่รู้ รู้ตัวอีกทีเฮียก็มาอยู่ในใจกูแล้วว่ะ” มันพูดพร้อมทำท่าทางเขินบิดไปบิดมา ฉันก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไปได้ อีกอย่างฉันก็รู้อยู่แล้วว่าฟีเลียมันชอบเฮียมาตั้งแต่เรียนมัธยมแต่ว่าเฮียไม่ได้ชอบมันจนถึงตอนนี้มันก็ยังคงชอบเฮียเหมือนเดิม จากนั้นฉันก็นั่งคิดถึงเรื่องที่จะแกล้งอีเฮียพลางยิ้มไปด้วย – ประเทศไทย – เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงพวกเราก็มาถึงไทยสักที “อีดอลลี่มึงน่าจะบอกให้ใครมารับก็ได้ มึงดูสิของตั้งเยอะแยะกูต้องแบกเองเนี่ย” มันบ่นพร้อมกับแบกของที่เยอะรุงรังของมัน “แล้วใครบอกให้มึงเอาของมาเยอะแยะกูไม่ได้บอกให้มึงเอามาสักหน่อย” “ก็กูนึกว่ามึงจะให้คนมารับหนิ” “ถ้าให้คนมารับเฮียก็รู้สิว่ากูมา มันก็ไม่เซอไพรส์สิ” “เอ้อๆ ช่างมันเถอะ ว่าแต่มึงเรียกแท็กซี่หรือยัง กูหนัก” “เอ้อ กูเรียกแล้ว ถือของตามกูมา” ฉันตอบพร้อมกับเดินไปรอแท็กซี่ที่หน้าสนามบิน ฟีเลียมันได้แต่ทำใจถือของที่เยอะรุงรังตามมา จากนั้นฉันก็โทรบอกคนสนิทของเฮียว่าฉันมาไทยและสั่งห้ามบอกเฮียเด็ดขาด และก็เข้าทางฉันพอดีเพราะคนสนิทของเฮียบอกว่าเฮียไม่อยู่บ้านน่าจะกลับพรุ่งนี้เช้า ดีฉันจะได้จัดเซอร์ไพรส์เฮียสักหน่อย สักพักรถก็แล่นมาจอดอยู่หน้าบ้านหลังหนึ่งที่ดูใหญ่โตพอๆกับบ้านที่รัสเซียของเรามีการ์ดยืนเฝ้าตั้งแต่หน้าบ้านจนถึงประตูทางเข้า และจะเป็นบ้านใครไปไม่ได้นอกจากเป็นบ้านของอีเฮียดอลล่าร์ พวกเราลงจากรถแล้วเดินเข้าบ้านพวกการ์ดต่างพากันก้มหัวคำนับให้ฉัน คนสนิทของเฮียคงบอกแล้วว่าพวกฉันมา พวกการ์ดเลยรู้ว่าฉันเป็นใคร พอฉันเดินเข้าบ้านก็มีแม่บ้านวัยกลางคนเดินมาหาพวกฉัน “สวัสดีค่ะ คุณดอลลี่ใช่ไหมคะ” แม่บ้านคนนั้นถามฉันขึ้น “ค่ะ” ฉันเอ่ยตอบพร้อมกับยกยิ้มให้อย่างเป็นมิตร “พอดีพลได้โทรบอกดิฉันแล้วค่ะว่าคุณดอลลี่จะมา เลยให้ดิฉันเตรียมห้องไว้ให้สำหรับคุณดอลลี่และก็เพื่อนของคุณหนู” แม่บ้านคนนั้นบอกฉัน จากนั้นก็หันไปเรียกให้คนมาขนกระเป๋าของฉันกับฟีเลียขึ้นไปไว้บนห้อง “ขอบคุณนะคะ ว่าแต่คุณป้าชื่ออะไรหรอคะ” ฉันเอ่ยถามป้าแม่บ้านขึ้น “ป้าชื่อนวลจ๊ะ” ป้านวลยิ้มตอบกลับมา “เออป้านวลคะ พอดีว่าหนูจะจัดทำเซอร์ไพรส์เฮียนิดหน่อยค่ะ รบกวนป้านวลช่วยหน่อยนะคะ” “ได้เลยค่ะคุณหนูมีอะไรให้ป้าช่วยก็บอกได้เลยนะคะ” “โอเคค่ะ งั้นหนูกับเพื่อนขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ” “ค่ะ เสร็จแล้วลงมาทานอาหารด้วยนะคะ ป้าจะให้คนเตรียมไว้ให้” “ค่ะ” จากนั้นฉันกับฟีเลียก็เดินขึ้นห้องไป หลังจากที่ฉันกับฟีเลียอาบน้ำเสร็จก็ลงมาทานอาหารที่ป้านวลให้คนเตรียมเอาไว้ให้ หลังจากทำอะไรเสร็จเราก็ให้ทุกคนช่วยจัดสถานที่เพื่อเตรียมเซอร์ไพรส์อีเฮีย งานนี้สนุกแน่ . . . TIME 10.00 PM @ณ ผับ SSS ผมดอลล่าร์ตอนนี้ผมอยู่ที่ผับกับพวกเพื่อนๆ และที่นี่ยังเป็นที่รวมตัวของพวกผมอีกด้วย ถ้าถามว่าทำไมถึงเป็นที่นี่นะหรอก็เพราะที่นี่เป็นผับของไอ้คิเรย์และก็มีไอ้เรนเป็นหุ้นส่วนอีกที “ไอ้เรย์ยังไม่มาอีกหรอวะ” ผมถามเพราะตอนนี้เหลือเเค่ไอ้เรย์ที่ยังไม่มา “มันน่าจะแวะตีหรี่ก่อนมั้ง” ไอ้เรนพูดตอบผมพลางหัวเราะไปด้วย “นั่นไงพอพูดถึงก็มาพอดี ตายยากจริงๆ” หลังจากจบประโยคของพวกผมได้ไม่นาน ไอ้เรนก็พูดขึ้นพร้อมหันหน้าไปทางที่ไอ้เรย์เดินมา “ไงมึง สินค้าล็อตนี้เป็นไงบ้างวะ” ผมถามมันทันทีที่มันนั่งลง “ก็โอเค” มันเอ่ยตอบผมพลางหยิบแก้วเหล้าที่เด็กเสิร์ฟเพิ่งวางลงยกขึ้นดื่ม “พวกมึงกูต้องไปแล้ววะ โทษที พอดีกูมีเคสด่วน” เป็นเสียงไอ้เก็นจิเพื่อนผมอีกคนที่ก่อนหน้านี้นั่งเงียบอยู่นานเอ่ยพูดขึ้น ซึ่งแน่นอนว่ามันเป็นหมอ “เคสด่วนมึงนี่ เด็ดไหมวะ” ไอ้เรนหันไปพูดแซวไอ้เก็นจิ เพราะทุกครั้งที่มันบอกแบบนี้ส่วนมากมันนัดสาวไปเยตลอด “ไม่เด็ดเท่าแม่มึงหรอกน่ะ” เก็นจิตอบพร้อมกับยกยิ้มขึ้นอย่างพอใจก่อนที่จะเดินออกไป “อ้าวไอ้สัส!! มึงเล่นถึงแม่กูเลยหรือวะ” ไอ้เรนก็ได้แต่หัวร้อนพร้อมตะโกนตามหลังไอ้เก็นจิไป จากนั้นพวกผมก็นั่งกินเหล้ากันพร้อมกับมีสาวนมโตให้บริการเป็นอย่างดี “เห้ยย!! ทำไมวันนี้ตาซ้ายกูกระตุกบ่อยจังวะ” ที่ผมพูดเพราะวันนี้ตาข้างซ้ายผมกระตุกบ่อยจนผมรู้สึกเป็นกังวล ไม่ใช่ว่าผมเป็นคนงมงายเชื่อเรื่องแบบนี้หรอกนะ แต่ว่ามันก็มีความรู้สึกไม่สบายใจเหมือนจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นสักอย่าง “เขาว่ากันว่าขวาร้ายซ้ายดีเว้ย วันนี้หรือพรุ่งนี้มึงอาจจะมีเรื่องดีๆเข้ามาในชีวิตก็ได้” ไอ้เรนมันพูดพร้อมกับเอามือบีบนมสาวที่นั่งอยู่ตักมันไปด้วย “แต่ที่กูได้ยินและเจอมาส่วนใหญ่จะเป็นขวาดีซ้ายร้ายนะ” ไอ้เรย์พูดขึ้น “……” ผมเริ่มใจไม่ดีแล้วสิเมื่อได้ยินไอ้เรย์พูดแบบนั้น แต่ก็ช่างมันเถอะไม่ว่าเรื่องอะไรก็ใช่ว่าผมจะจัดการไม่ได้ “เฮียไม่ต้องกังวลนะคะ ไม่มีอะไรหรอก ทำใจให้สบายๆ เชื่อเบอร์รี่นะคะ” สาวสวยที่นั่งบนตักผมพูด ขึ้นพร้อมจับหัวผมไปซุกอกเชิงปลอบผม ผมก็ไม่วานเอาหน้าไปมุดที่หน้าอกใหญ่ๆของเธออย่างออดอ้อนทันที หลังจากนั้นพวกผมก็แยกย้ายกันไปเยสาว ส่วนผมพาเบอร์รี่มาจัดที่คอนโดของผมที่ผมเลือกคอนโดเพราะมันอยู่ใกล้กว่าที่บ้าน “อ๊าๆๆๆๆ~ เฮียขาาา~ อ๊าๆๆ เบอร์รี่ไม่ไหวแล้วค่ะ” เธอครางลั่นพร้อมพูดออกมาด้วยเสียงกระเส่าสลับกับเสียงกระแทกดัง ตั๊บๆ ตั๊บ!! “ซื๊ดส์~ อ๊าา~” ผมยังคงกระแทกใส่เธอไม่ยั้ง โดยไม่สนใจเสียงร้องขอของเธอเลยแม้แต่น้อย ตับ ตับ ตับ “อ๊าาๆๆ~ มะ ไหว แล้ว อ๊าๆ~~จะเสร็จแล้ว~อร้าง~” เธอกระตุกเสร็จ แต่ทว่าผมยังไม่เสร็จผมจับเธอหันหลังแล้วยกขาเธอขึ้นข้างหนึ่ง ก่อนที่ผมจะเสียบท่อนแกร่งเข้าไปทันที พร้อมกระแทกเน้นๆ ตั๊บๆ ตั๊บๆ !! “อื้ม~~จะแตกแล้ว!!ซื้ดส์~อ๊าา~” พอผมใกล้จะเสร็จผมรีบดึงท่อนออกแล้วมาจ่อที่ก้นเนียนๆของเธอ ก่อนจะดึงถุงยางอนามัยออกแล้วก็ปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกจนหมด แล้วเธอก็หันหน้ามาอมเลียน้ำข้นๆที่เลอะเต็มท่อนของผมจนสะอาด “เฮียขาา พาเบอร์รี่ไปบ้านเฮียสักครั้งได้ไหมคะ เบอร์รี่อยากเห็นบ้านเฮีย” เธอพูดพร้อมทำหน้าอ้อนผม มือเรียวของเธอก็ค่อยๆมาลูบหน้าอกแกร่งของผม “ได้สิคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เฮียจะพาไปนะ” ผมตอบตกลงเธอไปอย่างเสียงหวาน และก็เป็นเรื่องปกติครับที่ผมพาผู้หญิงเข้าบ้าน และอีกอย่างพรุ่งนี้ผมก็จะเข้าไปบ้านพอดีกะจะให้เธอไปด้วยเลย “จริงหรอคะ เบอร์รี่รักเฮียที่สุดเลย” เธอพูดขึ้นอย่างตื่นเต้นก่อนจะบอกรักพร้อมกับหอมแก้มผมอย่างดีใจ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more