ISABELLA:
TAHIMIK ako habang pauwi kami ni Typhus ng bahay. Gusto ko mang komprontahin ito ay hindi ko naman masabi. Parang nalunok ko ang dila na walang maisatinig sa mga nasa isipan ko.
Panaka-naka naman itong napapasulyap sa akin habang nagmamaneho at hawak-hawak ang isang kamay ko.
"Baby, may problema ba?" pambabasag nito sa katahimikan namin.
"Wala naman." Tipid kong sagot.
Napahinga ito ng malalim na itinabi sa baywalk ang kotse. Nagtanggal ito ng seatbelt na humarap sa akin at matiim akong pinakatitigan. Naiilang naman akong nilingon ito na tila binabasa ang tumatakbo sa isipan ko.
"Hindi eh. Ang tahimik mo, baby. May gusto ka bang sabihin?" pangungulit pa nito.
"May iniisip lang ako, Typhus. Umuwi na tayo."
"No. Hindi tayo uuwi na hindi mo sinasabi sa akin ang problema, I
