Miserable Wife (SPG)

23

Nakatanghod siya dito habang nagluluto ng aming hapunan. Kasi nga naman di naman siya marunong magluto. Kaya watcher nalang siya sa mga ginagawa nito.

"Can you teach me how to do that?" sabi ko dito.

"No, tamad akong magturo. Diyan ka lang sa harap ko para ma inspired naman akong magtrabaho dito." sabi nito na kumindat pa sa kanya.

"Daming alam! kailan ba malalaman kung tama yung sabaw ng sinaing?" tanong ko dito.

"Technique is kung gaano ang dami ng bigas yun din ang dami ng tubig." sagot nito.

"E paano siya hindi masusunog?" tanong ko uli.

"Wag mong lagyan ng apoy." nakangising sagot nito.

"Tukmol ka talaga!" ingos ko dito.

"Hay naku Tala. Isang halik nga diyan medyo nakakangalay mag kudkod ng niyog e." pang uuto nito.

"Ito baka gusto mo?" sabi ko sabay amba ng suntok sa lalaki.

"Grabe di mo na ako mahal? ang bilis naman."sabi nito na nakanguso. Habang patuloy sa pag kukudkod ng niyog. Namula siya sa sinabi nito kasi sapul na sapul siya.

"Makikipag annul na nga tayo diba? gusto kung palayain kana. At saka para maging malaya kana na piliin ang gusto mong mahalin." sabi ko dito. Iniwasan kung tumingin sa mata nito ayaw kung makita nito ang pait at ang sakit na pilit niyang ikinukubli.

"Paano kung sabihin ko sayo na ayokong maging malaya? na wala akong balak na kumawala sa tali na ginawa mo? anong gagawin mo?" tanong nito. Nang tingnan ko siya ay wala na ang playful Kairo. Napakaseryuso ng mukha nito.

"Imposible na ayaw mo ng ganung offer, paulit ulit kung ipapaliwanag sayo ang lahat. Ayokong habang buhay dalhin sa dibdib ko na habang buhay kitang itinali sa isang kasal na di mo kailanman ginusto." doon pumatak ang luha na pinigilan ko kanina.

Tahimik itong mataman na nakikinig lang sa kanyang mga susunod na sasabihin.

"Alam kung huli na ang lahat na kung humingi man ako ng tawad at di ko na mababago pa ang mga nangyari na. I can't blame you for hurting me back then. I've been so selfish that i didn't think of what you might felt once i trap you into marriage. I am so sorry Kairo, sorry if you lose your fiancee." umiyak na ako.

Nung maikasal kami walang araw na di ito naglasing. At sa tuwing nalalasing ito ay paulit ulit nitong tinatawag ang pangalan ng nobya nito. Which is malaking sampal sa kanya kung di dahil sa kanya e di sana may mga anak na ito kasama ang dating nobya. Kung sana ay tumanggi siya nung nag isip ang pamilya niya na may nangyari sa kanila. Kung sana ay itinama niya ang mga iyon sa simula palang sana di sila pareho na naghirap at nagtiis sa isang kasal na sa simula palang ay mali na.

"Dria, gaya ng ginawa mo noon ang gagawin ko ngayon. Di mo matitikman ang kalayaan dahil our marriage will last till i die. Kahit mag iiyak ka sa pagmamakaawa na maghiwalay tayo na ipa annul ang kasal natin ay di ako papayag." mariing sabi nito. Seryuso ang mukha nito.

"Maraming naging aral ang mga nakalipas na taon sa ating dalawa. I suffered, pained and i felt betrayed back then, para na kasing nakababatang kapatid na kita tapos niloko mo ako nagawa mo kung ikulong sa kasal. Pero alam kung nagtiis ka rin naman. Now lets move on lets give this marriage a try." sabi nito.

"Kasi-" sansala ko.

"Now get another bowl there. Ilalagay natin tong kakang gata. Tama na ang drama." sabi nito na muli na namang nawala ang bagsik sa mukha nito.

"Ito o!" sabay abot ng mangkok dito. Pinagmasdan niya ang tila pakikipag laban nito sa pigaan ng niyog.

"I want to try that too." sabi ko dito.

"No, hindi nga pwede. Baka mapagod ka may utang kang honeymoon sa akin Dria." sabi nito na sumisipol sipol pa.

"A-no?"

"May utang kang honeymoon sa akin. Kaya di ka pwedeng mapagod ngayon." sabi nito na matamang nakamasid sa kanya.

"Paano ako nagkautang? e kakaano mo palang kagabi." nahihiya kung sabi dito. Eh kagabi nakadalawang kalabit na ito kahit walang ilaw tila experto itong nanggapang sa kanya. Hatinggabi nang sumalakay ang damuho nilandi landi lang naman ang marupok niyang katawang lupa. Tapos ngayon may utang pa siya samantalang halos patang pata na nga siya ng bitawan siya nito e.

"Ilang taon na nga tayong kasal?" tanong nito.

"Matagal na." yun lang ang naging sagot ko kasi matagal na naman talaga silang kasal. Kailan lang na consume nila ngunit matagal nang dala dala niya ang apilyedo nito.

"Ilang beses palang ako nakaka score sayo?" seryusong tanong nito. Na ikinapula ng mukha niya kasi naalala niya ang mga pinaggagawa nito sa kanya sa mga nakalipas na mga araw.

"So yun ang mga utang mo, maraming taon kaya babawi ako. Kaya stay there and relax we will sleep naked all night." sabi nito na kumindat sa kanya.

"Di ako pwede ngayon." sabi ko bigla.

"At bakit?" tanong nito.

"Wala ako sa mo--od!" sabi ko dito namumula parin ang mukha ko.

"Yun lang pala e, ako na ang bahala sa mood mo. I will make you beg for more and more i will mark you as mine and mine alone. Anyway sino pala yung lalaking kausap mo nung isang araw?" tanong nito na kunot ang noo.

"Alin doon?" taka niyang tanong dito di niya kasi maalala na may kinausap siyang lalaki maliban dito.

"Sus. Wag na wag ko lang talagang malalaman laman na nagtataksil ka sa akin. I will wring your other man's neck." sabi nito sa mapanganib na tinig. Bigla siyang kinilabutan sa sinabi nito. Ano ba ang ikinakatakot nito gayung mahal naman niya ito. Kaya nga sila naikasal dahil sa sobra sobrang pagmamahal niya dito.

"Di ko maalala." sabi ko dito.

"Good! wala kang ibang alalahanin kundi ako at ako lang." sabi nito.

"Magluto ka na nga lang diyan dami mong satsat." sabi ko dito. Ngumisi naman ito nakasunod parin ang mga mata ko sa mga ginagawa nito. Dahil nga bihasa naman ito sa kusina at tila eksperto itong nagluto sa harap niya.

Aliw na aliw siyang tingnan ang pwet nitong umiimbay imbay sa tuwing umiikot ito upang kumuha ng mga rekado.

Maya maya pa ay umuusok na nilagay nito sa lamesa ang mga niluto nitong pagkain.

Kumuha naman siya ng pinggan nila at mga kubyertos, parang ngayon palang sila nagsisimula bilang tunay na mag asawa. Unlike before na di sila magkasundo walang pag uusap ngayon tila ba ay kilala na nila ang isat isa. Kahit papaano ay sumasaglit sa isipan niya na maaring may pag asa pang maisalba ang kanilang marriage. Sino ba kasi ang ayaw ng panghabangbuhay kasama ang taong mahal niya? diba lahat naman ay yun ang nais.

Kaya naman habang pinapanood niya ito ay naiisip niyang napaka swerte ng babaeng minahal nito. Sa maraming aspeto kasi di siya papasa sa pamantayan ng isang lalaki. Di lang naman kasi ganda ng mukha at ganda ng katawan ang pamantayan ng lalaki sa isang babae upang mahalin nito. Oo anak mayaman siya may pinag aralan, maganda, sexy ngunit bukod dun ay wala na siyang silbi sa lipunan. Ni hindi niya nga kayang ipagluto man lang ang kanyang sarili, wala siyang trabaho wala siyang maipagmamalaki na achievements di gaya ng ibang babae.

Kaya naiisip niyang kaya siguro hindi siya magawang mahalin nito noon pa man. Dahil wala siyang silbi bilang asawa at baka wala din siyang silbi bilang babae baka baog din siya. Paano kung di niya din ito mabigyan ng anak?

Marahil ay parusa na sa kanya ng diyos ang mga maling pasya niya ng nakaraan ay ito na. Alam niyang maaring naghihiganti lang ito sa kanya siguro balak nitong paibigin siya upang sa huli ay iwanan din.

Kung anuman ang layunin nito sa pag aayos ng kanilang pagsasama, umaasa siyang di siya nito dudurogin kasi di na niya alam kung kakayanin niya pa.

Tahimik silang kumain, nahuhuli niya pa ang panaka naka nitong sulyap sa kanya.