EP.04
1146 Words
ของอร่อยที่เคยได้กลืนกินอย่างเมามันทุกค่ำคืน ต้องร้างลาไปนานปี และเมื่อมีโอกาสได้กลับมากินอีกครั้ง เธอก็หวังว่าจะเอร็ดอร่อยจนต้องซู้ดปากไม่หยุด ทว่าอุบัติเหตุครั้งนั้นกลับทำให้นกกระจอกตัวน้อยไม่เคยโผบินอีกเลย ได้แต่นอนคอพับคออ่อน ปลุกไม่ตื่น เรียกไม่ลุก และผัวแก่ก็ช่วยอะไรเธอไม่ได้เลย วันๆ ได้แต่นั่งหมดอาลัยตายอยากในชีวิต ปล่อยให้เธอต้องปลดเปลื้องความร้อนรุ่มด้วยตัวเอง แต่แค่นั้นจะไปถึงใจเธอได้ยังไง เธอต้องการมากกว่านั้น และมากครั้งกว่าที่เคยได้รับ
จนได้มาพบกับท่านชาย ในยามนั้นท่านเป็นชายแปลกหน้าที่หล่อเหลาจนสาวบ้านป่าอย่างเธอตื่นตะลึง และฝ่ามือที่ล่วงล้ำร่างกายของเธอ ก็ทำให้เธอลืมทุกสิ่งทุกอย่าง โดยเฉพาะเมื่อความยิ่งใหญ่และแข็งแกร่งราวกับมีชีวิตนั้นผงกหัวและส่ายไปมาอยู่ในอุ้งมือของเธอ เธอตื่นเต้นจนสั่นเพราะรู้ว่าสิ่งนี้จะทำอะไรกับเธอได้บ้าง
และเพียงท่านชายสอดแทรกความแข็งแกร่งเข้ามาสู่ร่างกายของเธอ เธอก็ค้นพบแล้วว่าสิ่งนี้แหละที่จะเติมเต็มความอดอยากโหยหิวให้กับเธอได้ สิ่งที่ขาดหายไปจากชีวิตได้คืนมา การเสร็จสมครั้งแรกในรอบปีจากท่อนเนื้อของผู้ชายที่หล่อเหลาราวเทพบุตร สวรรค์ที่ท่านส่งเธอขึ้นไปครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยท่วงท่าที่สามีคราวพ่อไม่เคยทำให้ นอกจากปล่อยให้เธอนอนหงายและแทงเข้าแทงออกรัวเร็ว
แต่ท่านชายทำให้เธอได้ปลดปล่อยทุกสิ่งทุกอย่าง ท่านอนุญาตให้เธอโลดแล่นเหนือร่างของท่าน ท่านแตะต้องทุกตารางนิ้วบนร่างกายของเธออย่างเมามัน และนั่นก็ทำให้เธอ ‘มีค่า’ เมื่อท่านขอให้เธอติดตามออกจากป่า ท่านจะมอบแต่ความสุขให้กับเธอ ไม่ว่าจะเสื้อผ้าราคาแพง เครื่องสำอางประทินผิว บ้านช่องห้องหอโอ่อ่า แม้จะไม่เห็นจริงตามที่ท่านบอก นอกจากความสุขที่เธอได้รับครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เธอกลับไม่ลังเลเลย
ไม่มีสิ่งใดต้องไปร่ำลา ไม่มีความทรงจำใดที่ต้องเก็บไว้ เพราะสิ่งที่เธอควรจดจำก็คือความสุขที่ท่านปรนเปรอเธอจนอิ่ม ทุกๆ มื้อแห่งการกลืนกิน ไม่ว่าท่านจะกินเธอ หรือว่าเธอจะกลืนกินท่าน ไม่เคยมีครั้งไหนที่เธอจะไม่อิ่ม และขณะนี้เธอก็กำลังจะอิ่มอีกมื้อ
“โอว... ท่านขา... โอว... ท่านขา... โอว... ผัวขา... โอว...”
สุดาวดีเกร็งฝ่ามือกอบกุมพนักพิงแน่น ดวงตาหลับพริ้ม ริมฝีปากร่ำร้องด้วยความสุขสม ขณะที่บั้นท้ายโยกคลอนสลับกับกระแทกกระทั้นดุ้นแข็งแกร่งอย่างหยุดไม่ได้ เธอบีบรัดท่อนเนื้อที่เกร็งแน่นของท่านชายพงศกรจนแทบจะขาดครึ่ง ก่อนจะกรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียงเพราะท่านส่งเธอล่วงหน้าไปสวรรค์แล้ว
“โอว... ท่านขา... อื้อ... สุดาสุขเหลือเกิน อูย... ท่านขา... สุดาสุขสุดๆ”
สุดาวดีซุกซบใบหน้ากับซอกคอของท่านชายพงศกร จูบไซ้เร้าอารมณ์ให้ท่านซาบซ่าน ทว่ากลับไม่ได้ยินเสียงครวญครางด้วยความซ่านเสียว ไม่ได้ยินเสียงหัวเราะในความเร่าร้อนของเธอ ไม่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงที่บ่งบอกว่าเหนื่อยหอบ อีกทั้งดุ้นขนาดใหญ่ที่ซ่อนซุกอยู่ในโพรงถ้ำของเธอก็ยังเกร็งแน่นอย่างไม่มีวี่แววว่าจะอ่อนตัวลง
จนเธอต้องรั้งใบหน้าของตัวเองขึ้นเพื่อจะต่อว่าท่านชายที่แกล้งเธอไม่เลิก ทั้งๆ ที่ท่านเพิ่งส่งเธอขึ้นสวรรค์ไปยังไม่ทันจะหายเสียว ใจคอท่านจะทำให้เธอเสียวอย่างต่อเนื่องหรือยังไง
“ท่านชายเพคะ แกล้งสุดาอีก...”
ทว่าสิ่งที่เห็นกลับทำให้ดวงตาของสุดาวดีตื่นโพลง สีหน้ากระเง้ากระงอดเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นตื่นตะลึงสุดขีด ริมฝีปากสั่นระริกค้างคำพูดไว้แค่นั้น เพราะภาพที่เห็นกลบทุกความรู้สึก จากนั้นสุดาวดีก็รับรู้ได้แค่ว่าเสียงกรีดร้องของเธอเรียกให้คนทั้งวังวิ่งกรูกันเข้ามา จากนั้นโลกของเธอมืดบอดสนิทในทันที
ภายในวัดขนาดใหญ่แห่งหนึ่งใจกลางกรุงเทพฯ ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ตามแบบลูกครึ่งยุโรปยืนสงบนิ่งอยู่ในฝั่งตรงกันข้ามกับสถานที่ฌาปนกิจ สีหน้าเรียบเฉยกับดวงตาที่พุ่งมองไปตรงหน้าทำให้ใบหน้าหล่อดูน่าเกรงขาม อีกทั้งสูทสากลสีดำบนร่างของเขาก็ยิ่งเสริมให้ดูลึกลับ มีอำนาจ จนคนที่ยืนอยู่ใกล้ไม่กล้าเข้าไปรบกวนความคิดของเขาในขณะนี้
ดวงตาคมเข้มทอดมองกลุ่มควันที่กำลังพวยพุ่งขึ้นจากปากปล่องของเมรุ เกือบ 20 ปี ที่เขาไม่ได้กลับมาเมืองไทย และก็ไม่เคยคิดจะกลับมาเยือนอีก หากไม่มีเหตุจำเป็น เพราะไม่อยากอยู่ร่วมรับรู้ความสุขของผู้เป็นพ่อ แต่เขาอยากอยู่ให้กำลังใจกับแม่ที่ต้องหอบหิ้วเขาพร้อมหัวใจบอบช้ำกลับไปอังกฤษถิ่นของบ้านเกิด แต่ที่ต้องกลับมาครั้งนี้ก็เพราะข่าวร้ายที่ไม่อยากให้เกิดขึ้น
ในวันนั้นเด็กชายวัย 7 ปีอย่างเขาไม่รู้อะไรมากไปกว่าไม่อยากให้แม่ร้องไห้ เมื่อแม่บอกว่าให้เตรียมตัวไปอังกฤษ เขาก็ไปอย่างไม่โต้แย้ง และไม่ถามด้วยว่า ‘ทำไม’ หรือ ‘เพราะอะไร’ ที่แม่ต้องทำอย่างนั้น และเมื่อโตพอจะรับรู้เรื่องราว เขาก็เข้าใจว่าเพราะอะไร นั่นทำให้ยิ่งนึกรังเกียจครอบครัวใหม่ของพ่อ เพราะสาเหตุที่ทำให้แม่บอบช้ำก็มาจากเธอคนนั้น คนที่ไร้ยางอายจนไม่มีอะไรจะเปรียบเทียบได้
แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป แม่ได้พบรักครั้งใหม่กับแด๊ดดี้ ส่วนเด็กชายในวันวานก็เติบโตขึ้นเป็นคนหนุ่มเต็มตัว เขาได้เห็นโลกมากขึ้น ได้เรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตในแง่มุมต่างๆ นั่นทำให้เขาแยกแยะออกได้ว่าสิ่งที่พ่อต้องการนั้นคืออะไร เหตุนั้นทำให้ความรังเกียจคนที่มาแทนที่แม่เริ่มจางลง ที่เพิ่มขึ้นคือความเข้าใจในเพศรสที่ผู้ชายชื่นชอบ เมื่อผู้หญิงตอบสนองได้อย่างถึงใจ ก็ยากที่ใครจะตัดได้
และตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ข่าวที่เขารับรู้ผ่านญาติๆ ของพ่อก็คือ เธอคนนั้นดูแลพ่อเป็นอย่างดี พ่อดูหนุ่มและหล่อขึ้นตามอายุ นั่นทำให้เขาเบาใจ แม้จะไม่ได้สนิทสนมกันอย่างที่ควรจะเป็น แต่ได้รับรู้ว่าพ่ออยู่อย่างมีความสุขก็พอแล้ว แต่ทั้งหมดนั้นไม่ใช่เลย เมื่อความจริงนั้นคือสิ่งที่เขามองเห็นอยู่ตรงหน้าต่างหาก
- Writer
