ตระการสบตาคมกล้าของเวคินทร์ เขาก็รู้แล้วว่าระหว่างสาวน้อยหวานผู้นี้กับชายหนุ่มคนนี้มีปัญหาอะไรกัน แบบนี้เขาต้องเคลียร์ให้ชายหนุ่มเข้าใจดีกว่า ดูจากสภาพแล้ว มีหวังเขาไม่ได้ออกไปจากร้านเพชรนี่แน่นอน ยิ่งสายตาที่มองสบตากับเขาแล้ว ใครเห็นก็ต้องกลัว หวาดเสียวกันทั้งนั้น แต่นั่นมันคนอื่นไม่ใช่เขา
“ผมว่าคุณเวคินทร์คงเข้าใจผิดแล้วล่ะครับ ผมแค่ชวนกนกมาช่วยเลือกแหวนไปง้อแฟนผมก็เท่านั้นเอง”
“กนกกับคุณไม่ได้แต่งงานกันหรือครับ” เวคินทร์ถามขึ้นอย่างงุนงง ก่อนก้มลงมาสบตาหญิงสาวอย่างขอคำตอบ แต่ดูเหมือนหญิงสาวไม่ได้สนใจเขาเลย กลับส่งยิ้มเยาะมาให้เขาอีก แล้วพึมพำออกมาอย่างสับสน “นี่มันอะไรกัน”
กนกจันทร์เงยหน้าขึ้นสบตาจ้องมองอย่างหมั่นไส้ ก่อนถามขึ้นอย่างโกรธจัด “แล้วใครบอกคุณว่าฉันจะแต่งงาน” เสียงหวานถามขึ้นอย่างหงุดหงิด พลางคิดไปถึงเพื่อนสนิท ที่โทร.หาเธอเมื่อช่วงบ่าย ‘ฝีมือแกใช่ไหมไอ้ปาน อย่าให้ฉันเจ
