อดิสรนั่งมองเจ้ามือถือรุ่นจิ๋วอย่างสงสัย กดเบอร์โทรฯหาเจ้าของเครื่องก็ไม่ได้รับการตอบรับเลย ความกังวลเริ่มปรากฏชัดบนใบหน้า ช่วงนี้เริ่มสับสนกับหัวใจของตัวเองเสียแล้ว เขาทำอย่างไรดีกับความรักที่ยังค้างคาใจอยู่แบบนี้ ผู้ช่วยชั้นดีก็ไม่รู้หายไปไหน โทรศัพท์หากี่ครั้งก็ไม่รับรับสายเขาเสีย ‘คุณกนกเป็นอะไรไปหรือเปล่า โทร.ไปก็ไม่รับสาย’ ความคิดที่จะขอความช่วยเหลือจากเพื่อนใหม่อย่างกนกจันทร์ สงสัยเขาก็ไม่มีหวังเสียแล้ว กดเบอร์โทร.หาอีกครั้งด้วยความเป็นห่วง ก่อนหน้านี้ที่ชายหนุ่มโทร.หา เพื่อต้องการขอคำแนะนำอะไรสักหน่อย
แต่จากการโทร.ไปหลายครั้งก็ไม่มีคนรับสาย จากที่ต้องการความช่วยเหลือ ตอนนี้กลับมาเป็นห่วงหญิงสาวขึ้นมาแทน เพราะมัวแต่นั่งเหม่อลอยคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ทำให้อดิสรมองไม่เห็นว่าตอนนี้มีใครบางคนสาวเท้าเดินตรงเข้ามาหาเขาด้วยความไม่พอใจ สีหน้าฉายแววความหึงหวง โดยที่อดิสรไม่รู้เลยว่าตอนนี้ภัย
