Chapter 17

1322 Words

ตกเย็น... และตอนนี้ทั้งสี่คนก็มาร่วมโต๊ะทานอาหารร่วมกัน วิลล์มีน้องชายอีกคนชื่อวา แต่รายนั้นเรียนต่างประเทศดาหวันจึงไม่เคยได้เห็นมาก่อน "วันนี้ใครทำอาหาร รสชาติไม่คุ้นเคยแต่อร่อยมาก" "หนูทำเองค่ะคุณพ่อสามี อร่อยใช่มั้ยคะ" "อร่อยมาก นึกยังไงทำอาหารเอง" คุณพ่อเอ่ยถามเหมือนชวนคุยมากกว่า ดาหวันหันไปมองคุณแม่ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างสดใส "ฝึกการเป็นภรรยาของคุณวิลล์ค่ะ คุณแม่บอกว่าต้องมีคุณสมบัติการเป็นแม่บ้านแม่เรือนที่ดีค่ะ" "ไม่ต้องอธิบายขนาดนั้นก็ได้ยะหล่อน" คุณหญิงแขวะหญิงสาวไม่จริงจังนัก ท่านหันไปตักกับข้าวเอาใจสามีก่อนจะเอ่ยถาม "แล้วเป็นไงบ้างคะตีกอล์ฟวันนี้ สนุกมั้ย" "สนุกสิคุณ วันนี้โชคดีได้ตีกอล์ฟกับท่านดำรงค์ด้วย คุยกันถูกคอเลย" "ท่านดำรงค์ รองนายกใช่มั้ยคะ" "ใช่ นั้นแหละ" "แค่กๆๆๆ" ดาหวันถึงกับสำลักเมื่อได้ยินชื่อของพ่อตัวเอง เธอยกน้ำขึ้นดื่มก่อนจะสูดลมหายใจเข้าออกเพื่อตั้งส

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD