PLAYBOY 15
| แอบซุ่ม |
หลังจากที่เตชินออกไป ปราณกับเพย์ก็ต่อบทสนทนากับบาร์เทนเดอร์หนุ่มต่อ เธออยากรู้ประวัติของหนุ่มหน้าตี๋แถมรอยสักที่กร้าวใจแบบนี้ ปราณไม่รอช้าเริ่มยิงคำถามแรกทันที
"แทคทำงานให้กับไอ...เอ่อเตชินมาสองปีแล้วหรอ" เธอจำได้เพราะถามจากเขามาก่อนแล้วว่าทำงานที่นี่มากี่ปี
"ใช่"
"แล้วรู้จักกันได้ยังไง"
"ก็เรียนที่เดียวกัน แต่คนละคณะ"
"งั้นแสดงว่าเราก็เรียนที่เดียวกันอ่ะสิ" ปราณตื่นเต้นมากที่ได้รู้ว่าหนุ่มหล่อคนนี้อยู่ในรั้วมหาลัยเดียวกัน แต่ทำไมเธอถึงไม่เคยเห็นเขาเลยหล่ะ ไม่ผ่านตาเลยสักนิด หล่อๆแบบนี้ไม่น่ารอดสายตาเธอไปได้
"อืม แทคเรียนการบินหน่ะ"
"ห๊ะ" ปราณกับเพย์ร้องเสียงตกใจพร้อมกัน ก็หนุ่มหล่อหน้าตี๋บอกเรียนการบินแต่ทำไมมาเป็นบาร์เทนเดอร์ได้
"ตกใจทำไม เดี๋ยวมาคุยต่อนะ" หนุ่มหล่อเดินไปรับออเดอร์กับลูกค้าที่เข้ามาใหม่ ทำให้สองสาวหันหน้าคุยกัน
"เพย์ แกคุ้นๆผู้ชายคนนี้บ้างไหม"
"ไม่เลยอ่ะ"
"รอดสายตาฉันไปได้ยังไง"
"แหม~ แต่ตอนนี้ฉันว่าเขาก็สนใจแกอยู่นะยัยปราณ"
"ก็ฉันทั้งสวย น่ารัก"
"จ่ะ ติดก็แค่ยังไม่เคยมีผัวแค่นั้นเอง"
"เนื้อคู่ฉันอาจจะเป็นเขาก็ได้นะ" ปราณบอกแล้วหันไปมองแทคที่กำลังเชคเครื่องดื่มให้กับลูกค้า
ยิ่งมองยิ่งเท่ห์เป็นบ้า อยากโดนเขาเชคๆบ้างจัง
"ปราณเรียนการตลาดเหมือนกับไอเตด้วยหรือเปล่า" แทคถามหลังจากที่ทำเครื่องดื่มให้ลูกค้าคนอื่นเสร็จเรียบร้อย
"ใช่ ว่าแต่ร้านนี้เป็นของเตจริงๆหรอ" ปราณสงสัยถึงจะรู้ว่าเตชินบ้านรวยมาก แต่ก็ไม่เคยคิดว่าชายหนุ่มจะมาเปิดบาร์ลับอะไรแบบนี้ คิดว่าเตชินต้องม่อสาวไปวันๆตามสไตล์หนุ่มโสดและเจ้าชู้มาก
"จริงสิ"
"เป็นเพื่อนกับเตนานหรือยัง"
"ก็ตั้งแต่มัธยม"
"แต่ก่อนเตมันเป็นคนยังไง"
"สนใจหรอ"
ปราณเบ้ปากก่อนจะตอบ "เผื่อมีวีรกรรมอะไรเด็ดๆจะได้ไปโพทนาได้ อยากเอาคืนที่มันชอบมาล้อเราว่าเตี้ย"
"วีรกรรมหรอ" ชายหนุ่มยืนคิดอยู่ครู่ "มันก็เป็นคนปากเสียอยู่แล้ว ข้อนี้แทคคิดว่าปราณกับเพื่อนน่าจะรู้ดี"
"แค่นี้หรอ"
"ใช่ เตมันเป็นคนเรียนเก่งมากนะตอนมัธยมพอเรียนมหาลัยมันเที่ยวดึกขนาดไหน มันก็สอบได้เอทุกวิชา มัธยมมันก็ได้เกรดสี่ทุกวิชา"
"ก็จริง" ปราณเห็นด้วยกับข้อนี้ คนเจ้าชู้ แบดบอยอย่างเตชิน เห็นแบบนั้นเรียนเก่งเป็นบ้า ต่างกับเธอลิบลับ ขอแค่สอบผ่านไม่ติดเอฟก็ดีใจมากแล้ว
"ไม่อยากรู้เรื่องแทคแล้วหรอ" เจอหนุ่มหล่อหยอดเข้าไปปราณถึงกับทำตัวไม่ถูก เหมือนเขาจะอ่านใจเธอออก เธอก็ถามเขาไปเยอะแล้วนะ เมื่อกี้ออกอ่าวไปถามเรื่ องเตชินนิดเดียวเอง
"แล้วแทคมีแฟนยัง" หยอดมาขนาดนี้เธอก็ยิงคำถามตรงๆเลยแล้วกัน
"ยังไม่มี เราทำงานกลางคืนผู้หญิงจะไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่"
"แสดงว่าเคยมีมาก่อน"
"เคยสิ"
"แล้วปราณหล่ะ มีแฟนหรือยัง" เธอส่ายหัวตอบแล้วยกแก้วดื่มเครื่องดื่ม
"น่ารักๆแบบนี้ไม่น่ารอดมือไอเตไปได้"
"แค๊ก แค๊ก" ปราณถึงกับสำลักประโยคที่หนุ่มหล่อหน้าตี๋พูดเมื่อกี้ ไม่ใช่ว่าแทคกำลังจีบเธออยู่หรอ แล้วทำไมถึงไปพูดถึงชื่อไอหื่นแล้วยังจะพูดอีกว่ารอดมือไปได้ยังไง
"เป็นอะไรมากไหม" เพย์ถามแล้วหยิบทิชชู่จากมือแทคเอามายื่นให้กับปราณ
"ไม่เป็นไร"
"แทคถามอะไรเนี่ย"
"ก็ไอเตมันชอบผู้หญิงน่ารักๆหน่ะสิ แทคเห็นว่าปราณน่ารักตรงเสปคไอเตก็เลยแค่พูดออกไปตามที่คิดเท่านั้น"
"ตรงเสปค?"
"แต่ถ้ามันไม่ได้ชอบแทคก็จะได้สบายใจ"
"ปราณไม่ชอบคนเจ้าชู้แบบไอเตหรอก"
"หึ"
"ขำอะไร"
"ไม่มีอะไร แล้วจะกลับกันกี่โมง"
"จะไล่เราสองคนเหมือนที่เตไล่หรอ"
"ไม่ได้ไล่ แค่ถาม เผื่อถ้ากลับดึกแทคจะเดินไปส่ง"
"ฉันมาทำอะไรที่นี่วะเนี่ย" เพย์บ่นพึมพำให้ได้ยิน นี่เธอกำลังนั่งดูหนุ่มสาวจีบกันตรงหน้า เธอมาเป็นกว้างขวางคอสองคนนี้ชัดๆ
"บ่นอะไรยัยเพย์"
"เปล๊า" เพย์ตอบเสียงสูงหันหน้าไปอีกทางแล้วยกแก้วขึ้นดื่ม
"ร้านปิดตีสองไม่ใช่หรอแทค" ปราณยังคงคุยเรื่องที่ค้างต่อ
"ใช่ ตีหนึ่งก็ทยอยเก็บร้านแล้ว"
"แทคทำที่ร้านทุกวันเลยหรือเปล่า"
"ไม่ทุกวัน วันไหนมีเรียนเช้าแทคก็ไม่ทำ"
"แบบนี้ปราณก็ไม่ได้เจอแทคทุกวันเลยสิ ปราณติดใจ...ที่นี่ ร้านสวย บรรยากาศดี คนก็...ดีมาก" หยอดนิดหยอดหน่อยกระชุ่มกระชวยดี
"แทคขอไลน์ปราณหน่อยสิ" ติดกับแล้ว เสร็จโจรหล่ะที่นี่
ปราณจึงหยิบโทรศัพท์ราคาแพงขึ้นมาแล้วกด QR Code ให้กับบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อ เมื่อทั้งสองแลกไลน์กันเรียบร้อย แทคจึงขอตัวไปทำเครื่องดื่มให้กับลูกค้าคนอื่นๆก่อน และยังกำชับเธออีกว่า ถ้าจะกลับให้บอกด้วย เพราะเขาจะเดินไปส่งเธอ ซึ่งปราณก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร เพียงแค่นึกสงสัย ถ้าเธอกลับก่อนที่ร้านจะปิด แทคจะไม่มีปัญหาหรอกหรอ ถึงคอนโดของเธอจะอยู่ใกล้ก็จริง แต่มันก็ยังเป็นเวลางานของเขาอยู่ ถ้าเตชินรู้เข้าเตชินจะไม่ต่อว่าเอาหรอ
ด้านอีกฟาก เตชินขับรถมาอยู่บริเวณคอนโดของหญิงสาว เขาจอดอยู่แถวนี้ได้ประมาณชั่วโมงเศษ แต่ก็ยังไม่เห็นวี่แววว่าปราณจะกลับมา เขารู้ว่าปราณพักอยู่คอนโดใกล้ๆกับบาร์ลับร้านที่เขาเป็นเจ้าของ แต่พอมาคิดๆทำไมเขาจะต้องแอบซุ่มเพื่อรอเธอกลับมาด้วย นึกแล้วก็แปลกใจตัวเอง
จนแล้วจนเล่านี่ก็ปาเข้าไปเกือบตีหนึ่งแล้วทำไมเธอกับเพื่อนถึงยังไม่กลับมาอีก นี่คงคุยกันถูกคอแล้วเพื่อนของเขามันลากเธอไปไหนต่อไปไหนแล้วหรือเปล่า คิดได้แบบนี้เตชินก็อดเป็นห่วงปราณไม่ได้ ก็ไอแทคเพื่อนของเขามันก็เสือผู้หญิงเหมือนกับเขานั่นแหล่ะ
"โทรไปหาดีไหมวะ" เตชินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหวังจะต่อสายโทรหาเธอ แต่ก็ต้องวางโทรศัพท์ลง จะไปห่วงทำไมก็ในเมื่อทั้งสองคนก็เพื่อน ถึงจะชอบกันหรือไม่ชอบหรือจะแอบกินกันเงียบๆมันก็ไม่ใช่เรื่องของเขาอยู่ดี
คิดได้แบบนี้เตชินเลยเลือกที่จะขับรถออกจากบริเวณนี้สักที เขาเสียเวลาที่จอดอยู่บริเวณคอนโดของเธอมาหลายชั่วโมงแล้ว ถึงเขาอยากจะรู้ว่าสองคนเป็นยังไงพรุ่งนี้ค่อยตะล่อมถามก็ยังได้
°°°°°°°°°°