PLAYBOY 14 | หนุ่มบาร์เทนเดอร์ |

2049 Words

PLAYBOY 14 | หนุ่มบาร์เทนเดอร์ | ปราณนั่งหาร้านบาร์นั่งชิลแถวๆคอนโดของตัวเธอเอง วันนี้เธอขอดื่มด่ำกับบรรยากาศ นั่งฟังดนตรีสบายๆไม่ต้องไปเบียดเสียดกับผู้คนในผับ และเธอก็ไปสะดุดเข้ากับร้านร้านหนึ่ง เห็นแว๊บแรกก็ถูกใจมากเธอเลยกดเข้าไปอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมเพื่อดูภาพประกอบอื่นๆถายในร้าน "เพย์ฉันหาร้านได้แล้วมาดูสิ เขาบอกมีบาร์ลับอยู่แถวๆคอนโดฉันเลยอ่ะ ไม่ไกลด้วย" เธอเรียกเพื่อนสาวคนสนิทให้มาดูร้านที่เธอหา ในเว็บเขาบอกเป็นบาร์ลับซึ่งอยู่ในตัวตรอกซอยเล็กๆช่วงบ่ายเปิดเป็นคาเฟ่ต กลางคืนเป็นบาร์ร้านเหล้า ซึ่งห่างจากคอนโดของเธอแค่สองร้อยเมตร เธอสนใจร้านนี้ แต่ติดที่ชื่อ 'taetae thekey96' ชื่อภาษาอังกฤษมันดันตรงกับชื่อของผู้ชายที่เธอเพิ่งจะมีอะไรกันมาเมื่อวันก่อน จากรูปในเว็บเป็นบาร์เล็กๆตกแต่งโทนสีแดง-ดำสุดคลาสสิก แต่ถ้าจะดึงดูดสายตามากที่สุดก็คือบาร์ยาวลายหินอ่อนสีดำเทา และเรายังสามารถบอกกับทางร้านได้อีกด้วยว่าอยากฟังเพลงแนวไหน ที่สำคัญร้านเปิดถึงตีสอง วันธรรมดาแบบนี้คนคงไม่เยอะมากนัก แต่เหมือนว่าจะต้องโทรไปสำรองที่นั่งซะด้วยสิ ปราณโทรไปจองที่นั่งกับทางร้านเสร็จเรียบร้อย ตอนนี้ก็ได้เวลาออกเดินทางกับเพื่อนสาวคนสนิทของเธอสักที เพราะนี่ก็เป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว "เดินไปก็ได้เนอะ อยู่ถัดจากคอนโดฉันไปสองซอยเอง" ปราณบอกกับเพย์ เพื่อนเธอจึงพยักหน้าตอบรับ สองสาวจึงเปลี่ยนเสื้อผ้าจากชุดนักศึกษาแล้วหาชุดสีขาวเพื่อตัดกับสีของร้าน เพราะเวลาถ่ายรูปเธอทั้งสองคนจะได้ดูโดดเด่นโดยมีแบรคกราวน์ภายในร้านเป็นองค์ประกอบในรูปชุดสีขาวนี่แหล่ะตัดกันที่สุดแล้ว เพย์เองก็ยืมชุดของปราณมาใส่ก่อนด้วย เมื่อหญิงสาวสองคนเดินมาถึงตรอกซอยเล็กๆเป็นทางเข้าเพื่อไปยังบาร์ลับ ปราณกับเพย์เห็นป้ายร้านอยู่ใกล้ๆ ป้ายร้านไฟสีแดงเห็นเด่นชัดเจน พอเปิดประตูเข้ามาในร้านก็จะเป็นร้านคาเฟ่สีขาวสไตล์มินิมอล แต่บาร์จะอยู่ชั้นสองต้องเดินบันไดขึ้นไป แต่ก็มีพนักงานด้านล่างคอยรอต้อนรับและพาลูกค้าไปยังชั้นบน หญิงสาวบอกกับพนักงานที่อยู่ชั้นล่างว่าเธอจองไว้แล้วในชื่อปราณ พนักงานสาวจึงวอไปบอกกับพนักงานทางด้านบนเพื่อเช็คว่ามีชื่อนี้จองไว้หรือไม่ เมื่ออีกฝั่งตอบกลับมา พนักงานสาวจึงพาเธอทั้งสองคนขึ้นไปยังชั้นสอง "ว้าวมาก" ปราณบอก เธอกำลังตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า สวยเหมือนในภาพ ไม่ผิดหวังเลยที่มาที่นี่ และอีกอย่างใกล้กับคอนโดเธอมากๆ สงสัยจะต้องมาที่นี่บ่อยๆเสียแล้ว "รับเครื่องดื่มอะไรดีครับ" บาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อหน้าตี๋สไตล์เกาหลีเอ่ยถามหญิงสาวทั้งสองที่เดินมานั่งตรงบาร์ลายม้าหินอ่อนตรงหน้าของบาร์เทนเดอร์ ปราณสังเกตุที่แขนของชายหนุ่ม เขาถลกแขนเสื้อเชิ้ตขึ้นพับทำให้เห็นรอยสักกร้าวใจ เจ้าของร้านนี้เทสดีจังที่เลือกพนักงานหนุ่มหล่อแบบนี้ "แนะนำหน่อยได้ไหมคะ ว่าเราสองคนเหมาะกับเครื่องดื่มแบบไหน" ปราณบอกกับบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อ เพราะทั้งปราณและเพย์ก็เพิ่งจะเคยมาร้านแบบนี้เป็นครั้งแรกเลยไม่รู้ว่าจะต้องสั่งเครื่องดื่มแบบไหนยังไง บาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อหน้าตี๋มองสองสาวที่นั่งตรงหน้าแล้วยิ้มๆ "งั้นผมขอแนะนำเครื่องดื่มคุณทั้งสองคนเป็น..." บาร์เทนเดอร์หยุดพูดแล้วเตรียมอุปกรณ์เพื่อทำเครื่องดื่มให้กับสองสาว ปราณกับเพย์มองบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่ออย่างเพลิดเพลิน หนุ่มตรงหน้าที่กำลังทำท่าเชคเครื่องดื่มให้อยู่นั้นดูคล่องแคล่วชำนาญมาก คงจะทำมานานหลายปี "ขอโทษนะคะ ทำมานานหรือยังคะ" ปราณถามในขณะที่บาร์เทนเดอร์หนุ่มรินเครื่องดื่มให้เธอสองคนใส่แก้ว "สองปีครับ" ชายหนุ่มตอบแล้วยื่นแก้วเครื่องดื่มให้กับเธอสองคน ปราณกับเพย์ยกแก้วขึ้นดื่ม "อร่อยมากเลยค่ะ" สองสาวประสานเสียงพร้อมกันก่อนที่เพย์จะเป็นคนถาม "มีส่วนผสมของอะไรบ้างหรอคะ" "เมนูนี้ชื่อ Hemmingway Daiquiri มีส่วนผสมของ Flor de cana Luxardo Maraschino น้ำเชื่อมกลิ่นเกรบฟุต น้ำมะนาว และไข่ขาว" ปราณกับเพย์นั่งฟังบาร์เทนเดอร์หนุ่มพูดอย่างเคลิบเคลิ้ม หล่อไม่พอ น้ำเสียงทุ้มนุ่มชวนน่าฟัง แต่อยู่ๆปราณก็ดันไปนึกถึงเตชินแล้วเกิดการเปรียบเทียบกับบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อหน้าตี๋คนนี้ เขามีแฟนหรือยังนะ ปราณคิดในใจ "ชื่อเครื่องดื่มก็ยาว ยังต้องจำพวกส่วนผสมอีก ความจำดีจังเลยนะคะ" ปราณชื่นชมผู้ชายตรงหน้า "ทำไปเรื่อยๆมันก็จำไปได้เองครับ" ชายหนุ่มตอบปราณ แววตาของเขาที่มองเธอทำให้ปราณรู้สึกวูบวาบแปลกๆ จนเธอรู้สึกเคอะเขินจึงหยิบเครื่องดื่มขึ้นมาจิบเล็กน้อยให้พอแก้เขินได้บ้าง ส่วนเพย์ที่นั่งอยู่ข้างๆก็เห็นทุกอย่าง แต่ก็ทำเป็นไม่สนใจ ไว้ตอนกลับค่อยคุยกับเธอก็ได้ เพย์มองบาร์เทนเดอร์หนุ่มกับเพื่อนของเธอสลับไปมา สงสัยว่าชายหนุ่มคนนี้ท่าจะสนใจในตัวปราณเพื่อนของเธออยู่ไม่น้อย เพราะเพย์เห็นว่าบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อลอบมองปราณอยู่บ่อยๆ "ตามสบายนะครับ ผมขอไปรับเครื่องดื่มจากลูกค้าท่านอื่นก่อน" เขาบอกแต่ก่อนจะไปก็ยังหันมามองปราณแว๊บนึงแล้วยิ้มให้เล็กๆ ลูกค้าเริ่มมาเยอะขึ้น แต่ว่าบาร์ยาวลายหินอ่อนสีดำเทานี่ก็มีเก้าอี้ที่จำกัด เพราะร้านนี้ไม่มีที่นั่งที่อื่นสำรอง มีที่นั่งแค่บาร์เท่านั้น และบาร์เทนเดอร์ก็มีแค่ชายหนุ่มสองคนที่คอยรับออเดอร์ "อ่าวเต" "เออ ขอเหมือนเดิม" ปราณรีบหันไปดูทันที ทำไมเสียงผู้ชายที่พูดเมื่อกี้มันดูคุ้นหู "ไอเต" หญิงสาวเรียกชื่อชายหนุ่มด้วยความตกใจ เตชินเองก็ตกใจไม่แพ้กันที่เจอปราณกับเพย์อยู่ที่นี่ "โลกกลมจังเลย ขนาดร้านเล็กๆยังจะมาเจอกันได้" "โลกกลมบ้าบออะไร นี่มันร้านกู" คำตอบของเตทำเอาปราณกับเพย์ตกใจมากขึ้น ร้านของเตชินหรอกหรอ ไม่อยากจะเชื่อ ชายหนุ่มไม่เคยบอกว่าเขามีร้านบาร์ลับอยู่ใกล้ๆกับคอนโดของเธอด้วย "ร้านแกหรอ" "เออสิวะ" เขาตอบเธอ "ไอแทคได้ยัง" เตชินเรียกบาร์เทนเดอร์หนุ่มคนที่เพิ่งทำเครื่องดื่มให้กับสองสาว ปราณสงสัยทำไมถึงเรียกกันสนิทสนม ตั้งแต่ได้ยินชื่อของเตชินครั้งแรก "ได้แล้ว ใจร้อนจริงๆเลยนะมึง" หืม เรียกสรรพนามแบบนี้สนิทกันแล้วหล่ะ "เป็นไงร้านกูสวยไหม" เตชินถามสองสาวก่อนดื่มเครื่องดื่ม "งั้นๆ" ปราณตอบชายหนุ่มอย่างไม่ลังเล จริงๆร้านของเตชินสวยมาก แต่พอรู้ว่าเจ้าของเป็นใครเธอจึงเลือกที่จะตอบตรงกันข้าม "สวยก็บอก ไม่สวยมึงสองคนคงไม่มา" ชายหนุ่มรู้ทันเธอ ปราณไหวไหล่แล้วไม่สนใจที่จะสนทนากับเตชิน จึงหันมายกเครื่องดื่มเพื่อดื่มแล้วมองบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อที่กำลังทำเครื่องดื่มให้กับลูกค้าท่านอื่นๆอยู่ เท่ห์เป็นบ้า "ปราณ" "อะไร" หญิงสาวตอบไปอย่างหงุดหงิด ทำไมเตชินถึงมาขัดเธอ เธอกำลังมองบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่ออย่างเคลิบเคลิ้ม "ชอบเพื่อนกู?" เตชินถามเพราะเห็นว่าสายตาเธอมันหยาดเยิ้มเวลาที่เธอมองเพื่อนของเขา "คนนั้นเพื่อนแกหรอ" หญิงสาวถาม เธอไม่คิดปิดบังอยู่แล้ว ถ้าในเมื่อชายหนุ่มถามเธอตรงๆแบบนี้ "อืม ชื่อไอแทค แต่กูบอกก่อนนะ มันไม่เอาคนอย่างมึงหรอกไอเตี้ย อย่าเพ้อฝัน" ชายหนุ่มเขยิบมากระซิบใกล้ๆในประโยคหลัง ทำเอาหญิงสาวหันมาถลึงตาใส่ แต่ก็ต้องรีบทำสีหน้าให้เป็นปกติเพราะบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อที่เตชินบอกว่าเป็นเพื่อนเดินมาตรงที่ที่เธอกับเตชินนั่งอยู่ ปราณไม่อยากให้หนุ่มหล่อหน้าตี๋มองว่าเธอเป็นนางมารร้าย "เพื่อนกันหรอ" เพื่อนเตชินถามขึ้น "เออ เพื่อนกูมันชอบมึง" เตชินบอกเพื่อนไปตามตรง เขามั่นใจว่ายังไงเพื่อนของเขาก็ไม่มีทางชอบหญิงสาวแน่นอน แต่ปราณกลับตกใจทำตัวไม่ถูกที่จู่ๆเตชินก็บอกกับเพื่อนเขาไปตรงๆต่อหน้าเธอ ปราณหันไปสบตากับแทคเพื่อนของเตชินเล็กน้อยก่อนจะก้มหน้าลงด้วยความเขิน "เพื่อนมึงนี่น่ารักเนอะ" แทคเพื่อนเตชินเอ่ยบอกตามความรู้สึก เตชินที่ได้ยินแบบนั้นก็ถึงกับสำลักเครื่องดื่มแล้วหันไปมองหญิงสาวกับเพื่อนของเขาที่กำลังมองหน้ากัน "มึงตาต่ำไอแทค" "นี่ เพื่อนแกเขาเห็นความสวยความน่ารักของฉัน แกหน่ะสิตาบอด" หญิงสาวสวนกลับอย่างลืมตัวเพราะปกติเวลาที่เจอเตชินก็จะมีปากเสียงถกเถียงกันเป็นเรื่องปกติ จนเธอเองก็ลืมว่ามีใครอีกคนที่ยืนมองเธอกับเตชินที่กำลังเถียงกัน จนเพย์ที่นั่งอยู่ข้างๆปราณสะกิดที่แขนเธอเล็กน้อยเพื่อให้เธอได้สติ "สำรวมหน่อยเพื่อน" เพย์กระซิบข้างหูปราณ ทำให้เธอกลับมานั่งเป็นสาวเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้แล้วยกแก้วเครื่งดื่มจิบเล็กน้อยพอเป็นพิธี "ตอแหล" เตชินทำปากได้รูปให้เธออ่านชัดๆ แต่ไม่ได้เปล่งเสียงออกมา ส่วนปราณก็ได้แต่กำหมัดไว้แน่นอยากจะทุบชายหนุ่มแบบเต็มแรงแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะต้องคีพลุคต่อหน้าผู้ชายอีกคนที่เธอสนใจ "ชื่อปราณหรอครับ" แทคเพื่อนเตชินถาม "ใช่ค่ะ" หญิงสาวตอบกลับเสียงใส "ไว้มาที่นี่บ่อยๆสิครับ ผมมีเครื่องดื่มแนะนำอีกเยอะเลย อยากให้ลองชิม" แทคเปิดทางมาขนาดนี้มีหรอที่เธอจะปฏิเสธ "ได้สิคะ คอนโดปราณอยู่ใกล้แค่นี้เอง มาทุกวันยังได้เลย" "หรอครับ ดีเลย มาบ่อยๆนะ" แทคบอกเธอแล้วยิ้มให้ เตชินเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างก็รู้หมั่นไส้ "จะกลับยัง" เตชินถามเสียงแข็ง ปราณกับเพย์หันไปมองหน้าชายหนุ่มอย่างสงสัย นี่เธอสองคนเป็นลูกค้าแต่กลับมาถามว่าจะกลับยัง มารยาทหน่ะมีไหม ถึงจะเป็นเพื่อนกันก็เถอะ "ฉันกับเพย์เพิ่งมานะ" "เออๆ" เตชินตอบปัดๆ เขาแอบหัวเสียเล็กน้อย "งั้นกูไปก่อน" เขาหันไปบอกแทคเพื่อนของเขาแล้วยกแก้วเครื่องดื่มดื่มจนหมดก่อนจะเดินลงไปยังชั้นล่าง เมื่อลงมาถึงหน้าร้านเตชินถึงกับหัวเสียที่เห็นทีท่าของหญิงสาวที่มองเพื่อนของเขาอย่างหวานเยิ้ม นึกแล้วก็หมั่นไส้ ไม่น่าเชื่อว่าเพื่อนของเขาจะมีรสนิยมชอบคนเตี้ย °°°°°°°°°°

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more