DUGUAN pa ang braso ni Count na nakabenda ngunit nakuha niya pa ring magmaneho nang mag-isa patungo sa hospital. Kaagad siyang nakarating sa naturang hospital kung nasaan ang asawa, hindi naman kasi ito kalayuan at laking pasasalamat niya roon. Nagmamadali siyang lumabas ng sasakyan nang hindi iniinda ang brasong sugatan. Manhid pa rin iyon. Ang kaba sa kaniyang dibdib at matinding pag-aalala ay hindi naalis sa kaniyang dibdib. Napakabilis ng t***k ng kaniyang puso, nanlalamig ang kaniyang mga palad. He kept on mentioning her name on his head. He’s too worried. Hindi rin siya huminto sa matinding panalangin na sana ay walang mangyaring masama sa kanilang anak at sa asawa.
Lumapit siya sa front desk at nagtanong doon. Itinuro naman siya sa counter.
“Ano pong pangalan, naka-admit na po b
