Chapter 22
BEBANG…
NAGPAGALING LANG AKO ng dalawang linggo, saka ako naghanap ng trabaho. Hindi ako pwedeng magmukmok lang at magluksa nang magluksa. May mga utang akong kailangan na bayaran dahil sa pagkakaospital ko at sa pagpapalibing sa anak ko.
Mabuti na lang talaga at may bakante sa katabing boutique nila Thalia at tinanggap naman ako ng mag-apply ako. Kaya ngayon nagta-trabaho na ako bilang sales lady katulad ni Thalia, sapatos naman ang itinitinda ko.
“Miss, maliit ang size,” ng costumer na inaasikaso ko.
“Sandali lang po, Ma’am kukuha lang po ako ng bago.”
Sinisipagan ko ang magtrabaho para makaipon ako agad, gusto kong makabayad ng mga utang ko sa lalong madaling panahon.
“Beverly,” tawag sa akin ng stockman namin.
Nasa may itaas siya at nag-request na ako ng size ng sapa
