KILL THAT WITNESS

C2

Kasia's POV

"Anong ginagawa mo?" i asked the kid. Tumigil siya sa ginagawa niya.

We're on the school garden. It's break time, kaya lahat ng bata naglalaro. But i saw him, and he caught my attention. Baka wala siyang kalaro kaya siya nag iisa dito. Well, i can be his playmate.

"Leave," utos niya sa 'kin. What a rude kid.

Kahit nakatalikod siya sa 'kin ay umiling pa rin ako. "I won't," pagmamatigas ko at sinubukang silipin ang ginagawa niya. My lips parted in shock. "W-what a-are you d-doing?" I stuttered.

"You don't care," he answered rudely again. I inhale and exhale to calm myself.

Umupo ako sa tabi niya, hindi man lang siya gumalaw. His focus on opening the poor cat belly. Tahimik na lang din akong tumingin sa ginagawa niya.

"You're amazing," i praised him. Napatigil siya sandali sa ginagawa. Well it true his amazing, ang bata pa namin pero ang tapang niya para gawin 'to. It's disgusting honestly. But i can't take away my eyes on it.

"Kasia!" someones calls my name. Agad akong lumingon and i saw Kia, my friend. I waved my hand to her. Napatingin siya sa katabi ko at binigyan ako ng nagtatanong na tingin. I just shrugged my head to her. "What are you doing there? " she asked.

"Watching him," I answered. "Do you want to see what he's doing? " i asked excitedly. She quickly nodded before going in our direction.

Akala ko matutuwa din siya kagaya ko, but instead napa-upo siya sa sahig. She looked so scare after she saw the cat with open belly.

"Kia," i called her name at sinubukan lumapit sa kaniya. Pero umatras siya at takot ang mga matang tumingin sa 'kin.

"M-mommy! " she cried. "M-mommy help me! " she shouted again at mas lalo pa siyang umiyak. I panicked, hindi ko alam anong gagawin ko.

Because of her scream, we get the attention of other kids in the garden. Tumatakbong pumunta sa 'min ang mga bata.

"Kia," i called her name. "Stop crying," i said but she didn't lalo lang siyang umiyak.

"The cat."

"What's happening?"

"Tumawag kayo ng teacher! "

"The cat's b-belly. . ."

I don't know who called the teacher, pero bigla na lang itong sumulpot at kinuha si Kia, na hanggang ngayon ay takot pa ring umiiyak.

"You two," she said, looking at me and on the boy. She's hugging kia."We need to talk at guidance office, pumunta agad kayo do'n," she said. Bago tapunan ng tingin ang pusa at umalis na. Lahat ng bata nagsunuran, sa kanila at naiwan kaming dalawa.

I looked at him, but he was staring straight in their direction.

"Weak," he mumbled.

"Kasia anak gising na!" I heard my mother's shout while knocking on my door.

"Gising na Mommy!" i informed her. Narinig ko naman agad ang mga yapak niya paalis.

Dilat ang mga mata ko at nakahilata pa rin. Iniisip ang napanaginipan. It happened on my elementary days. And i didn't have any idea, bakit napanaginipan ko 'yon ngayon.

I sighed, bago ako bumangon. It's no use para isipin pa, it's just a random dream for sure.

Pumasok na 'ko sa Cr, at naligo. I'm already fresh bago ako bumaba ng hagdan.

"Good morning princess, " Dad greeted me. I smiled and walked to him and kissed him on his cheek.

"Good morning to my best dad," I greeted back.

"Nambola pa," he laughed. "Anong kailangan mo?" he asked. Kilalang-kilala niya talaga ako.

"Well there's a new model of gun," i said. At alam niya na kaagad ang gusto kong mangyari.

"I'll get the gun," aniya. Tapos ay nilapit niya ang bibig sa tainga ko. "But don't tell your Mom okay?" he whispered.

I nodded rapidly. "0f course Dad, it's just a secret between the two of us."

"That's my girl," he proudly said and gave me two thumbs up.

"Pumunta na kayo dito, kakain na!" Mom, shouted. Galing sa kusina ang sigaw niya. Tumayo na kami ni Dad, dahil baka pag sumigaw pa siya ulit makakiya na kami ng lumilipad na spatula.

Tapos na siyang maghain ng nakapunta na kami ni Dad. Humalik ako at si Daddy, kay Mommy bago kami umupo sa 'ming upuan.

We eated our delicious breakfast happily. Pagkatapos naming kumain ay nag-presinta na 'kong maghugas ng pinggan. Hindi na naman umalma si Mommy at nanood na lang sila ni Daddy sa sala.

I'm used to do our household chores, dahil sinanay nila ako. I didn't experience to have a maid or yaya. Dahil ayaw nila Mommy, kailangan ko daw matuto on my own.

Wala naman akong reklamo, dahil para sa 'kin naman 'yon. Pagkatapos maghugas ay nakatanggap ako ng tawag.

Nagpunas ako ng kamay, bago damputin ang cellphone at sagutin ang tawag. .

"Hello Kia," bati ko sa kabilang linya. Yes, she's that kia. Akala ko nga noon, hindi niya na 'ko papansinin but I'm wrong. She said hindi naman daw ako yung nagbukas ng tiyan ng pusa kaya wala akong kasalanan.

"Good morning bestie!" masiglang bati niya, she called me bestie kaya siguradong may kailangan siya.

"What is it Kia? " diretsong tanong ko. I don't have time, dahil nag-plano na 'kong maka-bonding sila Mommy at Daddy buong araw.

"You see Kasia, it's sunday now kaya maraming tao--. "

"And it's my day off today Kia," i cut her. Parang alam ko na sa'n 'to patungo.

"Please Bestie, nagkulang kasi ng tao dito. Hindi din pumasok yung isang chef, hindi man lang nagpaalam 'yan tuloy kulang na kulang kami sa tao ngayon, please Kia. I promise i'll give you two straight day off, i just badly need you today," she pleaded. And how can i say no to her?

"Fine, fine. Pupunta na 'ko dyan , but remember the two day off Kiya or i'll kill you," pagbabanta ko pa sa kaniya.

"I'm scared bestie," she said while pretending to be scared. "But I promise you'll have that two days off so get your ass off now at pumunta ka na dito. Bye I love you mwah!" Then she quickly ended the phone call.

I sighed before going to sala para magpaalam sa kanila, bago ako umalis at makapag-sorry na rin dahil hindi matutuloy ang plano namin ngayong araw.

Nakita ko silang nakaupo sa sofa and watching some movies. Kaya agad akong umupo sa gitna nila. "Mom, Dad i'm sorry," panghingi ko ng tawad sa kanila.

"You needed in the restaurant, didn't you?" Mom straightly asked. I pouted and nodded. "So what are you waiting for, umalis ka na," pagtataboy niya sa 'kin.

"I promise babawi ako agad," I promised to her. She nodded.

"I'll wait then," she answered. "You must put your work or career first before anything else," aniya pa.

"I agree to her my princess. Nandito lang naman kami lagi ng Mommy, mo sa bahay kung kailangan mo kami so you better go now," si Dad.

I smiled and kissed them both. Pagkatapos kong magpaalam ay pumunta na muna ako sa kwarto ko para kunin ang bag at susi ng kotse ko, bago muling bumaba at umalis na ng bahay.

Mabilis akong nakarating sa restaurant namin ni Kia. Yes it's ours, pero sobrang hands on talaga namin dito.

Kagaya ng sabi ni Kia, marami nga ang taong nandito. Halos hindi magkandaugaga ang mga waiter namin. Kaya mabilis na 'kong pumunta sa kusina, siguradong stress na stress na si Kia.

"Nandito na 'ko Kia," i said to her. Napatigil siya sa pagaayos ng plating ng pagkain. She kissed me on my cheek before proceeding to her work.

"Thank god, nandito ka na," aniya pa. Hindi na 'ko sumagot at tumango na lang. Busy na busy ang buong kusina. Kada tapos ng isang order ay may darating na naman na bago. Halos lahat kami ay wala ng pahinga.

Mabuti na lang mg bandang alas-tres ng hapon ay humupa na rin ang mga tao. Kaya kinaya na 'yon ng iba naming mga chef. Iniwan muna namin sila do'n ni Kia, para makakain kaming dalawa. Kumain na naman sila kaya no worries.

"Kasia," she called my name. Sa gitna ng pagkain namin.

"Hmm?" I hummed.

"You think it's time to hire more staff? " she asked.

"Well, i think so. Kagaya ng kanina mukhang kakailanganin na talaga, dinadayo na tayo ng mga tao dito because sarado na ang nagiisang kalaban natin," i answered her. Naisip ko tuloy ang nangyaring poisoning sa katabing restaurant namin dati.

"I remember the death bodies," ani ni Kia, na parang kinikilabutan. Naalala ko rin tuloy 'yon. Alam kong hindi basta-bastang lason 'yon, dahil ayos sa balita nabubulok unti-unti ang katawan ng tao. Dahan na dahang naghihirap. Torture.

Napagdesisyonan na namin ni Kia, ang gagawing improvement sa restaurant bago kami nag uwian. Nauna na 'ko, at si Kia naman ang bahala magsara ng restaurant namin.

Mabilis lang ang pagmamaneho ko pauwi dahil hindi traffic malapit na rin kasi magdis-oras ng gabi. Kaya pagod na pagod na talaga ako.

Pagpasok ko ng bahay ay nagulat ako ng nakitang gising pa sila Mommy at Daddy. Mukhang inaantay ako. At seryoso ang mga itsura nila. Hindi ko alam kung bakit bigla akong kinabahan.

"Did something happen while I'm gone?" I asked.

"You have a mission Kasia."