Chapter 2
"What the heck?" Trying not to be hysterical. This is not what I am expecting!
Sinong matinong tao ang gagawa ng ganitong kalokohan? Ang hilig talaga niyang gumawa ng mga kalokohan, well mahilig nga naman talaga siya sa kalokohan ewan ko. Kung sa kalokohan rin ba siya ipinaglihi ng ina niya noong pinagbubuntis siya.
I looked at her while raising my right brow. She totally loves to prank me and that’s what sometimes I hate about her.
"Welcome Tanya, shock?" saka siya tumawa. Yung tipong tawa ng isang demonyo. Goodness!
"Hindi mo man lang ba ako namiss tanya?" tsaka sya tumingin sakin ng seryoso at may halong pang aasar.
She’s totally a weirdo!
Kung pwede lang sanang bigyan ko siya ng maraming sapak at suntok. Magpasalamat na lamang siya at marunong ako rumespeto sa mga mas nakakatanda sa akin. Ang isa sa mga prinsipyong ikinintal sa isipan ko na pinakadapat kong sundin at yun ay ang gumalang. I think I should thanks my parents for it.
Pero malay niyo, one of these days mabalitaan niyo na lang na sunog na pala ang katawan niya. When I had enough. Magpasalamat na lang talaga siya!
I just rolled my eyes on her. "Well, what a warm welcome you gave me. I appreciate it,” I told her in a sarcastic tone.
Yung pakiramdam na kakalabas ko palang ng portal tapos bigla bigla na lang may susugod sa'yong isang dragon, yes that’s what she did to me. She was actually expecting me to show today, at this time and at this moment and right on time, she put an effort releasing a dragon towards my direction. May topak na ata 'to.
Buti na lang at mabilis akong nakaiwas kundi baka pinaglalamayan na ako, but in the other thought hindi nga pala namamatay 'tong katawan na 'to so I guess? There's nothing to worry about.
"The way you speak changed also, you are a lady now my Tanya" she said then give her genuine smile. And it sucks for me.
"What do you think? Malamang tumatakbo ang oras, kaya mag-taka ka nalang kapag limang taon na ang lumipas at ganoon pa rin ako at----"
Hindi niya na ako pinatapos dahil bigla na lang rin siyang nagsalita na para bang wala talaga siyang pakialam sa sinasabi ko. I will never be used to her, swear!
"Wala ka man lang bang sasabihin dito sa academy o kahit simpleng pagbati man lang sana" sarcastic na sabi na para syang bata kumakaway pa talaga.
Well she's Lean and also the headmistress of the academy. Siya ang nagpumilit na magaral ako dito para na rin daw mabantayan niya ako. It's been also a year since the last I saw her.
"Hi?" I said in a sarcastic way, pero napaismid lang siya.
Agad na inilibot ko ang paningin ko and she's right andito na nga ako sa academy. And one thing I can only say is 'wow. Hindi mo mapagkakamalang isang academy ang nasa likod ng napakadambuhalang gate na yan.
Flowers were every where and also the trees. 'Ang ganda yan lang talaga ang nasa isip ko. Maraming iba't ibang uri ng mga bulaklak at nababalutan naman ng mga kung ano-anong makukulay na palamuti na talagang tumutulong sa pagpapaganda sa bawat punong naririto.
"Tara na pumasok na tayo sa loob para makita mo na rin yung loob ng academy" I just nodded and follow her.
Kung sa labas ay masasabi mong maganda na, tiyak na mas mapapamangha ka pa pa pagkapasok mo sa loob. Pagpasok na pagpasok mo ay makikita mo ang fountain na may iba't ibang kulay ng tubig which I think is possible because of magic.
Napapalibutan din ng mga lantern ang mga puno. Hindi pa naman siya nakailaw dahil my araw pa at ang araw' dito ay hindi rin gaanong nakakapaso sa balat, iyong tipong tamang tama lang. It felt like the sun is kissing your skin gently.
Makikita mo dito sa hallway ang mga estudyante na gumagamit ng mga powers nila. As far as I know, students can show their power but cannot use it to harm their fellow students. Ang lalabag dito ay may parusa. Well giving punishment to hardheaded students for breaking school rules is typical. Isang lingo na mula ng nasimula ang klase dito, di gaya sa mortal world na next month pa bago mag-umpisa ang klase.
Halos wala rin silang bakasyon rito kung tutuusin. Binibigyan lamang ang mga estudyante ng isang buwang bakasyon.
Pinagtitinginan na rin pala nila ako, 'Why are they staring at me?’
Hinayaan ko na lang sila di naman ako naiilang eh, may pag ka manhid lang naman pero nakakairita rin kasi andaming matang nakatingin sayo na para bang sinusuri nilang mabuti ang mga galaw mo. They were eyeing you from head to toe and it’s just weird because some were doing it while raising their eyebrow.
I followed her until we reached her office. Nang makapasok kami ay agad siyang tumungo at umupo sa kaniyang upuan niya. Tinignan niya lang saglit 'yong papel na nandoon sa ibabaw ng kaniyang mesa saka niya inilagay sa isang gilid sa table niya matapos ay saka ibinaling ang tingin sa akin.
I raised my right eyebrow on her. She's looking at me intently na para bang may ginawa akong krimen o kalokohan. "So" panimula niya. At napabuntong hininga rin siya.
"What's with that big sigh" I asked her.
"Nothing, I'm just curious of what is happening to you.. I- uhem I me- Imean about your life?" She said while stammering then look away.
"Nothing is important about me Lean. I'm still the same Tanya you used to know, who don't know about anything in this world. Why did you ask anyway?" sabi ko tsaka umupo sa isa sa mga upuang nandito sa loob mismo ng office niya.
She just smiled as her answer. "Here's your dorm number, mayroon kang dalawa ka dorm mate jan. Here's also the key. Be nice to them Tanya"
"Whatever" balewalang sabi ko. It's up to them kung paano ang pagtrato ko sakanila. If they were nice then I am too. Pero kung gaya nila si lucifer swear ako mismo ang magpapatikim ng impyerno sakanila.
"Kailangan mo pa ba ng nag gaguide sayo?" umiling nalang ako bilang sagot kaya kong hanapin un magisa, just cast a spell then viola! Nahanap mo na.
Magic in this world will makes everything you do easier. Working, finding things, entertaining yourself and many more.
"Okay, welcome to the Mavherus Academy Tanya and hope you enjoy here" I just smiled.
“You know I never enjoy doing things”
I turned my back on her, when she said something that send a shiver to my body.
"You changed a lot, my Tanya. Especially, the way you talk. Lahat ng yun parang may emosyon na. 4 years na wala ka, oo andito ka nga mismo sa mundo natin pero ni-'di ka man lang magparamdam sa'kin. Hindi ko alam kung anong mga ginagawa mo, kung anong kinakain mo, kung normal pa ba 'yang pangangatawan mo o baka naman mamaya di mo sinasabi sa'kin oras mo na pala. I tried to find you, pero wala then this month nalaman ko na lang nagpapabalik balik ka pala sa mundo ng tao. Linilibot mo na pala yung mundo nila. I'm sorry kung piniplit kitang mag-stay dito for good lalong lao na ang pag-aralin ka dito, its just for your safety. I know kahit na hindi ko pa nakikita ang kapangyarihan mo, alam kong malakas yan pero kahit ganun I still want to protect you"
That long speech from her totally gave me a goosebumps. The last thing I heard from her before I leave the room is her sobs. I can’t just help but whisper,
'Sorry I made you cry'