13
ถ้าเป็นคนอื่น...แค่เขายิงฟันก็แผดร้องเสียงแหลมราวกับนกหวีดจนน่ากลัวแก้วหูจะแตก ยิ่งโดนเขาดูดเลือดด้วยดวงตาจะเริ่มฉายแววหวาดหวั่น ร่างกายเริ่มสั่นเทาแล้ว แต่ผู้หญิงตรงหน้ากลับยังเฉยเมย แววตาเธอยังร้องเรียกให้เขาสานต่อความสัมพันธ์ที่ขาดวิ่นอยู่ไปสู่จุดหมายปลายทางเสียอีก
คีธก้มหน้าลงไปลากเขี้ยวแหลมคมกับลำคอระหง ขบกัดนิดๆ ให้เธอรู้สึกเจ็บก่อนถอยออกมา
“ฉันเป็นมนุษย์ครึ่งผีดิบ! ที่...กินเลือดคนเป็นอาหาร!” เอ่ยเสียงเข้มดุกร้าวด้วยต้องการเน้นย้ำแต่ละคำให้แล่นลิ่วเข้าไปแตะโสตประสาทหูชมบุหลัน ซึ่งยังมีสีหน้ายิ้มแย้มและแจ่มใส อย่างไม่รู้สึกรู้สาและหวาดกลัวกับสิ่งที่ได้ยิน
“คุณเป็น...!!” มีจริงหรือ...มนุษย์กึ่งอมตะที่พิสูจน์ไม่ได้ ในยุคโลกที่วิวัฒนาการก้าวหน้าไปจนไกลลิบอย่างนี้
“จริงหรือ” ถามคล้ายเสียงครางในลำคอ เมื่อต่อมความรับรู้ทำงานพร้อมความกลัวเป็นเสมือนสายฟ้าฟาดเปรี้ยงลงมาบนศีรษะตรงลิ่ว
