ตอนที่ 02 แทบคลั่ง

1184 Words

EP01 2/5 . . . “?” “ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะ…พี่แค่อยากมีเพื่อนนอนด้วย” “ได้ครับ…ถ้าพี่ขอ” “น่ารักจัง…” รอยยิ้มบางๆ ชวนหลงใหลผุดขึ้นบนใบหน้านวล จีเซลยื่นมือเข้าไปลูบปลายคางเด็กหนุ่มเบาๆ แล้วผละออก ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นพร้อมกับเก็บอุปกรณ์ทำแผลเข้ากล่องเหมือนเดิม… “…พี่ใจดีแบบนี้กับทุกคนเลยรึเปล่า” “เวลาเพื่อนมนุษย์ลำบากพี่ก็ยินดีช่วยค่ะ” “ไว้ใจผมขนาดนั้นเลยหรอ…?” “มองหน้าเราพี่ก็รู้แล้ว คงไม่มีพิษภัยอะไร เหมือนกระต่ายน้อยตัวเล็กๆ ด้วยซํ้า” จีเซลตอบแล้วหันไปฉีกยิ้มให้คิม เธอหยิบแว่นตาที่ขาเกือบพังขึ้นมาแล้วพลิกดูไปด้วย ก่อนจะหยิบปลาสเตอร์ลายการ์ตูนขึ้นมาพันให้อยู่ทรง… “ผมเหมือนกระต่ายน้อยในสายตาพี่มากขนาดนั้นเลยหรอครับ” “ใช่ค่ะ…” เสียงหวานเอ่ยตอบแล้วเดินมาหย่อนตัวนั่งลงที่เดิม มือเรียวจับแว่นตาขึ้นมาแล้วค่อยๆ สวมเข้าไปที่ใบหน้าหล่อเหลาซ่อนไปด้วยความไร้เดียงสา “ยิ่งสายตาน้อง พี่ชอบมองมากเลย” “ไปนอนในห้องกับพี่มั้ย ข้างนอกมันหนาวนะ…” “ผมเกรงใจ…” “ไปเถอะ อุ่นกว่าเยอะเลย” จีเซลยื่นหน้าเข้าไปกระซิบที่ข้างใบหูเด็กหนุ่ม ริมฝีปากบางขบเม้มติ่งหูเบาๆ ฝ่ามือลูบตามผิวแก้มเนียนใสอย่างอ้อยอิ่ง… หนึ่งเดือนก่อนหน้านี้… “น้องคิมน่ารักจัง…เหมือนกระต่ายน้อยเลย” “นี้อย่าบอกนะว่ามึงจะล่อเด็ก เนิร์ดขนาดนั้นช่วยตัวเองเป็นรึเปล่าก็ไม่รู้…” “เอาหน่า…เดี๋ยวน้องก็โตแล้ว” จีเซลเอ่ยตอบสายตาทอประกายมองไปยังคิมที่กำลังสอนพิเศษให้กับหนองสาวของวันใสเพื่อนสนิทของเธอ “เดี๋ยวนี้เปลี่ยนแนวแล้วหรอ แต่ก่อนไม่เคยเห็นสนใจ” “ก็น่าสนใจดี” “มึงจะล่อน้อง แล้วเขี่ยทิ้งงี้?” “เปล่าซะหน่อย…” “อย่าคิดว่ากูไม่รู้จักนิสัยมึงเลย…ไอ้อาการขี้เหงาแล้วล้อเล่นกับความรู้สึกคนเมื่อไหร่จะเลิกว่ะ…” มือเรียวยกแก้วไวน์จรดริมฝีปากตอนนี้สองสาวกำลังยืนคุยกันอยู่บนระเบียงชั้นสอง ข้างล่างคือคิมและวันใหม่ที่กำลังติวหนังสือกันอยู่ริมสระ โดยที่ไม่รู้ว่ามีสายตาของใครมองอยู่… “น้องอาจจะไม่ได้สนใจก็ได้นิ…” “หน้าตาใสซื่อแบบนั้นมึงคิดหรอ ขนาดผู้ชายเหี้ยๆ มึงยังสยบจนอยู่หมัด…” “มันผิดมากเลยหรอ ที่คนเราหาความสุขในแบบของตัวเอง?" “แต่ไม่ใช่บนความทุกข์ของคนอื่นค่ะ…” วันใสที่หันหลังเอนกับราวกั้นปรายตามองเพื่อนสาวคนสนิทที่หันหน้ามองลงไปยังข้างล่าง คิดตามคำพูดของเธอ การปรากฏตัวของจีเซลในบ้านของวันใสเกือบหนึ่งเดือนเต็มคิมไม่ได้รับรู้การมีตัวตนของหญิงสาวเลยสักนิด จีเซลมักจะแวะเข้ามาเพื่อมองหน้าเด็กหนุ่มแล้วก็กลับไป… “ใครบอกว่าผู้ชายพวกนั้นทุกข์ ก็เห็นมีความสุขดีทุกคน” “กูล่ะสงสารน้องมันจริงๆ” “…” จีเซลไม่ได้ตอบอะไรกลับไป หางตาเหลือบมองวันใสที่ส่ายหัวด้วยท่าทีเอือมระอา ก่อนที่ปลายเท้าจะก้าวเดินเข้าไปในห้องของตัวเอง… ปัจจุบัน… “ว่าไงคะ คิดคำตอบนานไปแล้วนะ” “ครับ” “งั้นเรา เข้าห้องกันดีกว่า” สายตาของเด็กหนุ่มมองเข้าไปในดวงตาคู่สวย ไล่ลงมาจนถึงปลายจมูกเชิดรั้น ริมฝีปากจิ้มลิ้มแดงระเรื่อชวนหลงใหลมันทำให้เขาแทบหยุดหายใจต้องลอบกลืนนํ้าลายลงคอเอือกใหญ่… “นั่งรอบนเตียงก่อนก็แล้วกัน เดี๋ยวพี่มา” “…” “แล้วนี่คนที่บ้านจะเป็นห่วงไหม น้องโทรไปบอกเขาก่อนนะ…” “ผมอยู่บ้านคนเดียว…ไม่มีครอบครัวครับ” “อ้าว พี่ขอโทษนะ” จีเซลเทนมสดใส่แก้วแล้วเดินมาหย่อนตัวนั่งลงข้างกายคิม ใบหน้าหวานเอนมองชายหนุ่มที่มีท่าทีเกร็งเล็กน้อยพร้อมกับหลบสายตาเวลาคุยกัน… “ไม่เป็นไรครับ” “กินนมมั้ย?” “คะ…ครับ?” “นมพี่อ่ะ อร่อยนะ” “พี่กินเถอะครับ…” คิมปรายตามองคนตัวเล็กข้างกายที่ยกแก้วนมขึ้นจรดริมฝีปาก พลันสายตามันก็ไม่อยู่นิ่งไล่มองเรียวขาคู่สวยที่แกว่งไปมาเบาๆ ชุดนอนเปิดขึ้นโชว์ขาอ่อน… “พี่ฝากถือหน่อย จะเอาที่นอนมาปูให้” “…” “หรือจะนอนบนเตียงกับพี่ดี…” “ผมนอนพื้นดีกว่าครับ” “พี่ล้อเล่นหน่ะ ทำไมตัวสั่นแบบนี้” มือเรียวเอื้อมไปอังหน้าผากเด็กหนุ่มที่มีเหงื่อผุดตามกรอบหน้า เนื้อตัวสั่นเทาเหมือนคนไม่สบายทวาความรู้สึกของชายหนุ่มเขากำลังสกัดกั้นอารมณ์ไว้อย่างสุดขีด ยิ่งมองจีเซลที่อยู่ในสภาพชุดนอนล่อแหลมยิ่งควบคุมตัวเองไม่อยู่… “พี่ครับ ผมขอเข้าห้องน้ำก่อนนะ” “ตามสบายเลยค่ะ พี่จะจัดที่นอนไว้รอ” คิมยื่นแก้วนมสดคืน มือเรียวจึงหยิบมันมาไว้ในมือแล้ววางไว้บนโต๊ะ ศีรษะทุยแนบลงกับอกแกร่งฟังเสียงหัวใจเด็กหนุ่ม “แน่ใจนะว่าไม่ได้เป็นอะไร ตัวก็ไม่ร้อน แต่ทำไมหัวใจเต้นแรงจัง…” “ผม ไม่ได้เป็นอะไร” “อื้อ เชื่อก็ได้ค่ะ” จีเซลผละใบหน้าออกแล้วกลั้วขำเล็กน้อย เธอลุกจากปลายเตียง ร่างหนาจึงเดินหายเข้ามาในห้องน้ำพร้อมกับลมหายใจที่ถูกถอนออกมาหนักๆ มือยกขึ้นกุมหัวใจตัวเองซึ่งกำลังเต้นแข่งกับอารมณ์ที่พลังพลุ่งพล่านในกายชาย… 5 นาทีผ่านไป… ก๊อก ก๊อก ก๊อก… “น้องคิม…เสร็จรึยังคะ ทำไมเข้านานจังมีอะไรให้พี่ช่วยมั้ย?” จีเซลแนบใบหูเข้ากับบานประตูเนื่องจากคิมหายเข้าไปนาน ด้านเด็กหนุ่มที่ต้องช่วยตัวเองเป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนรีบรูดซิปกางเกงขึ้นแล้วปาดเหงื่อที่โชกตามใบหน้าออก ก่อนจะเปิดประตูทำให้ร่างเล็กสะดุ้งตกใจนมในมือกระเด็นออกจากแก้วเปื้อนตามร่องอกขาวเนียนแทบจะกลมกลืนกัน… “พี่แค่มาดู เห็นเข้าไปนาน…” “พี่ครับ” “หื้ม?” “นมพี่หก” “คิมเช็ดให้พี่หน่อยสิ…” จีเซลกวาดเรียวแขนโอบลำคอใหญ่ ทำให้ชายหนุ่มลดสายตามองที่ร่องอก เธอจัดการจับมือหนามาวางไว้บนเนินอวบแล้วส่งยิ้มเย้ายวนไปให้… “พี่ทำแบบนี้ไม่กลัวผมหวั่นไหวบ้างเลยหรอ…” “แล้วหวั่นไหวบ้างรึยัง?” “…แทบคลั่งแล้วครับ” เคล้ง!… “อื้ออ!?” จีเซลถูกกดจูบหนักๆ อย่างไม่ทันตั้งตัวจนร่างกายเกือบเซถลาล้ม แก้วนมที่ถืออยู่ตกแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง พอตั้งหลักได้เธอก็เอื้อมมือดึงแว่นออก พยายามรับสัมผัสร้อนแรงที่ไม่เปิดโอกาสให้เธอได้จูบตอบ… . . . น้องมันกลั้นไม่ไหวแล้วค่ะพี่จี…?

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more